آیا به خاطر تیرگی واژن خود ناراحت هستید؟ چه کاری برای حذف تیرگی از این ناحیه پوست باید انجام داد؟ این مشکل در بین زنان رایج است و راه حل های موجود در بازار به جای سفید کردن پوست، پوست را تیره تر می کند. اگر با مشکل تیرگی واژن مواجه هستید، در اینجا داروهای خانگی برای سفید کردن واژن به طور طبیعی (بخوانید: درمان تیرگی ناحیه تناسلی زنان، 7 روش خانگی) ذکر شده است.

علل تیرگی واژن چیست؟

علل مختلفی برای تیرگی واژن وجود دارد. شایع ترین علل عبارتند از:

• استفاده از کرم های موبر ( چگونه موهای زائد ناحیه تناسلی را از بین ببریم)
• بیماری های مختلف مانند آکرومگالی
• استفاده از لباس های تنگ
• کمبود ویتامین ها
• شستشوی بدن با مواد شیمیایی
• سندرم پلی کیستیک تخمدان
• عفونت های پوستی
• تولید ملانین بیشتر
• پیری و چاقی
• وراثت
• عدم تعادل در هورمون ها
• کم کاری تیروئید (بخوانید: درمان گیاهی کم کاری تیروئید)

چگونه واژن را سفید کنیم؟

درمان 1

مواد لازم:

• سه قاشق غذاخوری روغن زیتون
• دو لیوان گلاب
• یک قاشق کوچک نمک
• یک قاشق کوچک شکر
• یک قاشق کوچک پودر تالک
• آب

روش تهیه:

• سه قاشق غذاخوری روغن زیتون، دو لیوان گلاب، یک قاشق غذاخوری نمک و شکر و پودر تالک را مخلوط کنید.
• تمام این مواد را با آب مخلوط کرده و مخلوط را به مدت 5 دقیقه روی آتش بگذارید.

نحوه استفاده:

• مخلوط را روی مهبل (واژن) قرار دهید و به آرامی مالش دهید. این کار باعث از بین بردن لکه های سیاه می شود.
• ادامه در : 

  چگونه واژن را سفید کنیم

علائم خارش واژن چیست؟

این وضعیت با خارش (زخم) یا درد ناحیه اطراف ورودی واژن (ولو) مشخص می شود. ممکن است احساس سوزش وجود داشته باشد و منطقه آسیب دیده ممکن است شامل پوست در اطراف مقعد نیز باشد. پوست ممکن است خشک باشد و ممکن است ترشحات واژن سفید باشند. خارش و ناراحتی می تواند شدید باشد، به خصوص در شب. زنان در هر سنی ممکن است این نوع خارش را تجربه کنند     

علت خارش واژن چیست؟

1. چند دلیل ممکن برای این خارش زنانه وجود دارد. یک علت ممکن است تورم واژینال باشد.
2. در زنان بعد از دوران یائسگی، خارش و ناراحتی در ناحیه واژن ممکن است ناشی از کمبود استروژن باشد. دیابت همچنین می تواند باعث خارش واژن شود.
3. با این حال، در بسیاری از موارد، تعدادی از عوامل اساسی ممکن وجود دارد و تعیین دقیق علت دشوار است. رژیم غذایی، لباس و واکنشهای آلرژیک تماسی ممکن است باعث خارش شوند- پوشیدن لباس های تنگ مانع از گردش هوا می شود و ممکن است باعث تحریک شود. صابون ها، دئودورانت ها، عطرها و حوله های بهداشتی می توانند به عنوان عوامل تحریک کننده بالقوه محلی مورد توجه قرار گیرند. پوست واژن حساس است و واکنش های آلرژیک به مواد شیمیایی و تماس با مواد می تواند به راحتی مشکل ایجاد کند.
4. برخی از انواع غذاها یا نوشیدنی ها با سوزش ناحیه تناسلی (چگونه واژن را سفید کنیم) همراه است. بادام زمینی، گوجه فرنگی و غذاهای تند می تواند باعث خارش شود و مصرف قهوه، شیر یا مصرف آب آشامیدنی نیز ممکن است باعث شروع خارش شوند.
5. خارش در اطراف واژن ممکن است بخشی از یک بیماری پوستی جدی تر باشد که بر کل بدن تاثیر می گذارد، به عنوان مثال، درماتیت یا پسوریازیس.

چه عوارضی در اثر خارش واژن ممکن است رخ دهد؟

• خارش واژن بعید است که منجر به عوارض بعدی شود، مگر اینکه علائم بیماری دیگری از جمله درماتیت یا کمبود استروژن باشد.
• عفونت های باکتریایی یا قارچی پوست و التهاب پوست در موارد شدید ممکن است به مراقبت های پزشکی نیاز داشته باشند.

 جلوگیری از خارش واژن:

پوشیدن لباس های مناسب؛ توجه به بهداشت شخصی؛ و اجتناب از تحریک کننده.

لباس مناسب

- این مشکل با پوشیدن لباس زیر تنگ بدتر می شود. اگر هوا قادر به گردش نباشد، گرما و رطوبت باعث بدتر شدن خارش میشوند. نایلون و دیگر مواد مخصوص لباس های مردانه از مواد جذب کننده رطوبت ساخته شده اند و اجازه گردش هوا نمی دهند.  گرما و رطوبت بیش از حد می تواند باعث ایجاد عفونت قارچی واژن شود.  لباس زیر پنبه ای گشاد بپوشید. تماس نزدیک بین لباس و ولو ممکن است یک واکنش حساسیتی ایجاد کند.

بهداشت

• در حالی که تمیز نگه داشتن منطقه ضروری است، انتخاب انتخاب صابون مناسب در صورت حساسیت نیز بسیار مهم است. سعی کنید از صابون ها یا دئودورانت های معطر استفاده نکنید - بعضی افراد به این نوع محصولات واکنش نشان می دهند و این می تواند باعث خارش شود. در عوض، از یک محصول خنثی، بدون عطر و یا یک جایگزین صابون استفاده کنید. پد بهداشتی یا تامپون ها خود را به طور مرتب عوض کنید.
• منطقه واژن را به خوبی تمیز کنید و در هنگام شستشو از واژن به طرف عقب دست بکشید. این امر احتمال ابتلا به باکتری ها را از ناحیه مقعد به ولو کاهش می دهد.

محرک ها

- حساسیت می تواند موجب خارش و درد شود. برخی از پارچه های لباس ممکن است باعث حساسیت بر روی ولو و واکنش آلرژیک شوند. برخی از غذاها ممکن است همان اثر را داشته باشند. تماس فیزیکی به صورت مالش یا خارش واژن (بخوانید: خارش واژن در بارداری) می تواند شرایط را بدتر کند.

- اگر حساسیت دارید مواد مختلف را جدا کنید و آزمایش بدهید. می توانید یک دفترچه داشته باشید و هر گونه تغییری که در رژیم غذایی یا نوع لباس شما اتفاق می افتد و اثر خارشی دارد در آن بنویسید. فقط یک مورد را در رژیم یا لباس خود در یک زمان تغییر دهید و سپس تغییرات حاصل را بررسی کنید. درمان خارش واژن شامل بیهوشی موضعی، محصولات ضد خارش و مرطوب کننده ها است.

بی حسی موضعی

• این محصولات به بی حس شدن پوست در هنگام خارش کمک می کنند. گاهی اوقات، واکنش های آلرژیک به بی حسی موضعی ممکن است اتفاق بیفتد، بنابراین باید با دقت از آن ها استفاده شود. نمونه هایی از محصولات شامل درمان با Lanacane و Vagisil می باشد.

محصولات ضد خارش

• محصولاتی مانند Eurax باعث کاهش خارش می شوند و مانند بی حس کننده های موضعی باید در ابتدا کم مصرف شوند چون گاهی اوقات باعث واکنش آلرژیک می شوند.

مرطوب کننده ها 

• مرطوب کننده های واژینال شامل تک محصول می باشد. این محصول برای رفع خشکی واژن و خارش استفاده می شود.

آنتی هیستامین ها

• آنتی هیستامین های خوراکی مانند Piriton، Benadryl، Clarityn و Zirtek ارزش امتحان کردن دارند. اگر فکر می کنید خارش ناشی از واکنش آلرژیک باشد.

 درمان خارش واژن:

درمان های موجود از دکتر بستگی به علت اصلی تحریک واژن دارد. اگر عفونت مشکوک باشد، داروهای ضد باکتری، ضد ویروسی یا ضد قارچی برای مبارزه با آن تجویز می شود. این قرص ها به صورت واژینال، کرم یا کپسول می باشند. قبل از آن، حضور عفونت باید تایید شود، که تحقیقات بیشتر انجام شود.

منبع: خارش واژن | علت و درمان خارش واژن

افرادی که کوتاه قد هستند یا قد متوسطی دارند همیشه آرزوی بلندتر بودن دارند. قد بلند بودن به احساس فرد نسبت به خودش تاثیر می گذارد. افراد کوتاه قد، به خصوص مردها، اعتماد به نفس کمتری دارند.قد فرد بیشتر براساس ژنتیک تعیین می شود. در بدن هورمونی به اسم هورمون رشد وجود دارد که به قد مربوط می باشد. هورمون رشد توسط غده هیپوفیز تولید می شود و برای رشد استخوان ها ضروری است. 

چه چیزی بلندی قد شما را تعیین می کند؟

- قد هر فرد به ژن هایی که از والدین به ارث می برد و سلامتی عمومی و تغذیه فرد در طول سالهای رشد بستگی دارد. احتمال کوتاه بودن فرزند والدین کوتاه بیشتر از فرزند والدین بلندتر است. استثناء نیز وجود دارد؛ برادران یا خواهران با والدین یکسان همیشه قدهای یکسانی ندارند و گاهی فرزندان به طور غیر منتظره نسبت به سایر اعضای خانواده بلندتر یا کوتاه تر می شوند.

- بیماری یا تغذیه نامناسب در دوران کودکی یا کوچک بودن یا زودرس بودن در هنگام زایمان باعث می شود فرد به پتانسیل کامل خود نرسد. قد متوسط جمعیت به تدریج در طول قرن ها افزایش یافته است، زیرا کودکان بهتر تغذیه شده اند و بیماری ها و عفونت های کمتر دارند.

رشد طبیعی قد چگونه است؟

- سریع ترین دوره رشد قبل از تولد است، در حالی که نوزاد در طول 9 ماه از تقریبا صفر تا طول حدود 50 سانتی متر رشد می کند. این سرعت پس از تولد با رشد متوسط 5.5 سانتی متر در سال در هشت سالگی کاهش می یابد. در دوران بلوغ، رشد سریعتر می شود. این رشد رشد بلوغ است. پیش از بلوغ، پسران و دختران با سرعت های مشابه رشد می کنند، اما در دوران بلوغ، پسران با سرعت بیشتر از دختران رشد می کنند. متوسط قد یک مرد بالغ 14 سانتی متر بلندتر از متوسط قد یک زن بالغ است.

- استخوان ها به دلیل رشد epiphyses در استخوان ها افزایش طول دارند. رشد کل اسکلت به طور همان زمان متوقف نمی شود؛ رشد دست ها و پاها اول متوقف می شود، سپس بازوها و ساق پاها و آخرین قسمت ستون فقرات است. زمانی که کودک به دوران بلوغ می رسد رشد کاهش می یابد و متوقف می شود. این به این معنی است که رشد در سن خاصی متوقف نخواهد شد.  رشد طبیعی توسط تعدادی از هورمون ها کنترل می شود:

•  هورمون رشد، ساخته شده در غده هیپوفیز است، که مهم ترین عامل است
• هورمون تیروئید
• هورمونهای جنسی، تستوسترون یا استروژن، که برای رشد در دوران بلوغ مهم هستند

خیلی بلند یا خیلی کوتاه !!!!

محدوده قد طبیعی می توانند بین قاره ها، نژادها و یا گروه های قومی متفاوت باشند، بنابراین قد یک فرد که به لحاظ پزشکی یا اجتماعی به عنوان "کوتاه" یا "بلند" تعریف می شود، بسته به موقعیت مکانی و قومیت آنها متفاوت است.
همچنین تفاوت هایی در قد هر یک از جمعیت های فردی وجود دارد، و اکثر افراد بسیار کوتاه یا بلند قد کاملا سالم هستند، اما فقط در بالای محدوده طبیعی برای آن جمعیت خاص است. یک مشکل پزشکی که بر روی رشد تأثیر می گذارد این است که فرد کندتر یا سریعتر از حد انتظار رشد کند. علل رشد خیلی آهسته یک فرد عبارتند از:

1. کمبود هورمون تیروئید یا هورمون رشد.
2. بیماری هایی که هورمونهای کنترل رشد طبیعی هستند اما اسکلت به طور طبیعی واکنش نشان نمی دهد. این امر می تواند به عنوان مثال، سندرم ترنر و achondroplasia باشد.
3. یک بیماری که می تواند بر رشد تاثیر بگذارد، به عنوان مثال، یک کودک مبتلا به مشکل روده ای یا قفسه سینه ممکن است از این به بعد به آرامی رشد کند.

تقریبا هر کس که بسیار بلند است، طبیعی است و هیچ مشکلی در پزشکی ندارد. سندرم مارفان و سندرم Klinefelter می تواند باعث قد بلند، و تومورهای بسیار نادر غده هیپوفیز که هورمون رشد بیش از حد تولید می کنند می تواند باعث رشد بسیار سریع Gigantism)) شوند.

ادامه مطلب در لینک زیر

برای بلندی قد چه باید کرد؟

الگوی خواب نوزاد من چیست؟

1. نوزادان تازه متولد شده خیلی می خوابند. در هفته های اول نوزاد در 24 ساعت 18 ساعت می خوابد. اما نوزاد از یک تا سه ساعت بیشتر نمی توانند پشت سر هم بخوابند. در واقع در ابتدا شب ها نمی توانید راحت بخوابید.
2. چرخه خواب کودک شما بسیار کمتر از شماست. او بیشتر زمان در حالت خواب (REM) است که خوابی سبک و منظم است. این برای تغییراتی که در مغز اتفاق می افتد ضروری است.
3. هنگامی که نوزاد بین هفته 6 تا 8 است در طول روز کمتر و در طول شب بیشتر می خوابد. اما او برای شیر خوردن در طول شب بیدار می شود. 
4. ممکن است نوزاد در اوایل هفته هشتم در طول شب بخوابد. نوزادان مختلف متفاوت هستند و احتمال دارد چند ماه اول خواب شما به هم بریزد. 

چگونه می توان خواب خوب را بین تولد و سه ماهگی نوزاد تشویق کنم؟

کودک شما می تواند از شش هفتگی به بعد از خواب خوب بهره مند شود. این نقطه ای است که او در حال پیشرفت ریتم های روزانه طبیعی خود است، که این فرایندی است که به تنظیم چرخه خواب او می پردازد.  برای شش هفته اول تا هشت هفته کودک شما احتمالا قادر خواهد بود بیش از دو ساعت در یک زمان بیدار بماند. اگر بیشتر طول بکشد نوزاد خسته می شود. در طول سه ماه اول علائم خواب آلودگی نوزاد خود را یاد بگیرید، این علائم عبارتند از:

• مالیدن چشمها
•  دست زدن به گوش خود
•  دایره های تیره زیر چشمان نوزاد
• ناله و گریه
•  به فضای خالی خیره شدن
•  چرت زدن و کشیدن خود
• از دست دادن علاقه به افراد و اسباب بازی های خود
•  آرام بودن

- او همچنین می تواند صورتش را از اشخاص برگرداند یا صورتش را به سینه شما بچسباند.
- اگر این نشانه های خواب آلودگی را مشاهده کردید، کودک را پایین بگذارید تا بخوابد. نگران نباشید، به زودی می توانید ریتم و الگوهای روزانه کودکتان را تشخیص دهید و نشانه های آمادگی او را برای خوابیدن متوجه شوید.
- هنگامی که نوزاد دو هفته است می توانید تفاوت بین شب و روز را به او نشان دهید.

در روز، زمانی که او هشیار است:

•  هنگامی که از خواب بیدار می شود، لباس های او را عوض کنید تا او را درک کنید که شروع یک روز جدید است.
•  تا آنجا که می توانید بازی کنید، صحبت کنید و با او ارتباط برقرار کنید.
•  تغذیه های روزانه اجتماعی را ایجاد کنید. در هنگام تغذیه با او حرف بزنید و برایش آواز بخوانید.
•  خانه و اتاق را روشن نگه دارید.
•  اجازه دهید صداهایی روزمره مانند رادیو یا ماشین لباسشویی را بشنود.
•  اگر در طول شیرخوردن خسته می شود، او را به آرامی بیدار کنید.

در شب:

• لباس خواب تن نوزاد کنید تا به او نشان دهید پایان روز است.
•  در هنگام شیردهی با او حرف نزنید.
•  چراغ ها و صداها را کم نگهدارید
• همه این ها باید انجام شود تا به نوزاد بفهماند شب شروع شده است.
• به کودک این شانش را بدهید که خود به خود به خواب رود

- هنگامی که نوزاد سه ماه است، می تواند خود به خود به خواب رود. البته این بدان معنا نیست که او حتما خواهد خوابید! برای تشویق نوزاد به خواب، او را زمانی که خواب آلود است، در رختخواب قرار دهید. می توانید تا زمانی که نوزاد بیدار است در کنارش بمانید. اما هر زمانی در شب که بیدار شد آماده باشید.

- روش خواباندن و آرام کردن نوزاد مهم است. اگر در هشت هفته اول نوزاد را در هنگام خواباندن شیر بدهید یا تکان دهید به همین روش عادت می کند. بعضی از کارشناسان شیردهی یا تکان دادن را در حین خواب توصیه می کنند اما تصمیم در این خصوص به خودتان و نوزاد برمی گردد. اگر میخواهید روال معمول خواب را برقرار کنید، ایده خوبی است که هر شب یک استراتژی اتخاذ کنید.

ادامه مطلب در لینک

چند توصیه برای خوب خوابیدن نوزادان در شب

حاملگی پوچ پدیده ای است که در آن علائم اولیه بارداری اتفاق می افتد. به عبارتی دیگر، خون ریزی قاعدگی به تعویق افتاده و جواب تست بارداری مثبت می شود. حتی اگر در هفته های اولیه بارداری پوچ سونوگرافی انجام دهید مشاهده خواهید کرد که کیسه حامل جنین در دیواره رحم وجود دارد. ولی نهایت در دو ماه اول حاملگی با لکه بینی، خون ریزی، و دردهای شکمی پایان می یابد.

بارداری پوچ چیست؟

علائم بارداری پوچ چیست؟

چه کسی در معرض خطر حاملگی پوچ است؟

درمان دارویی حاملگی پوچ چیست؟

بارداری پوچ چگونه تشخیص داده میشود؟

سوالات رایج شما درباره حاملگی پوچ

بارداری پوچ چیست؟

بارداری پوچ نتیجه یک خطای ژنتیکی در طول روند لقاح است که منجر به رشد بافت غیرطبیعی داخل رحم می شود. حاملگی های پوچ به ندرت جنین را درگیر می کنند و رشد این ماده در مقایسه با رشد طبیعی جنین سریع است. این ظاهر یک مجموعه بزرگ و تصادفی از خوشه های انگور مانند سلول است. دو نوع بارداری پوچ وجود دارد؛ کامل و جزئی.

بارداری پوچ کامل

بارداری های پوچ تنها قطعات جناحی دارند (هیچ بچه ای وجود ندارد) و زمانی که اسپرم تخمک خالی را بارور می کند اتفاق می افتد. از آنجا که تخمک خالی است، هیچ بچه ای شکل نمی گیرد. جفت رشد می کند و هورمون بارداری، hCG را تولید می کند. متاسفانه، یک سونوگرافی نشان می دهد که هیچ جنین وجود ندارد، فقط یک جفت وجود دارد.

بارداری پوچ جزئی

• بارداری پوچ جزئی هنگامی رخ می دهد که توده حاوی هر دو سلول های غیر طبیعی و جنین دارای نقص های شدید زودرس باشد. در این مورد، جنین غالبا با سرعت رو به رشد غیرطبیعی رو به رو می شود.
• یک نسخه بسیار نادر از بارداری پوچ جزئی زمانی است که دوقلوها ( چطور دوقلو باردار شوم؟) تشکیل شده اند، اما یک جنین شروع به رشد به طور معمول می کند در حالی که دیگری پوچ است. در این موارد، جنین سالم به سرعت توسط رشد ناخوشایند مصرف خواهد داشت.

علائم بارداری پوچ چیست؟

بارداری پوچ ممکن است در ابتدا حاملگی طبیعی باشد ولی بیشتر حاملگی های پوچ باعث علائم خاصی می شود از جمله:

•  در سه ماهه اول بارداری، خونریزی واژینال قهوه ای تیره و قهوه ای روشن است
•  تهوع و استفراغ شديد
•  گاهی اوقات عبور واژن از کیت انگور مانند است
• به ندرت فشار یا درد لگن دیده می شود 
•  عوارض نادر مانند بیماری تیروئید 
•  پره اکلامپسی اولیه (فشار خون بالا)
• افزایش سطح hCG ( بالا بودن بتا در اوایل بارداری به چه معنا است؟)
•  هیچ حرکت جنینی یا تنش قلب تشخیص داده نمی شود.

اگر علائم بارداری پوچ تجربه کرده اید، با پزشک خود مشورت کنید. او ممکن است علائم دیگری از بارداری پوچ را تشخیص دهد، مانند:

•  رشد سریع رحم - رحم برای مرحله حاملگی بسیار بزرگ است
•  فشار خون بالا
• پره اکلامپسی - یک بیماری که باعث فشار خون بالا و پروتئین در ادرار پس از هفته بیستم حاملگی می شود
•  کیست های تخمدان ( درمان کیست تخمدان با چند توصیه آسان) 
•  کم خونی ( علائم و درمان کم خونی)
•  تیروئید بیش از حد (پرکاری تیروئید)

چه کسی در معرض خطر حاملگی پوچ است؟

• در ایالات متحده، حدود 1 از 1000 حاملگی، حاملگی پوچ است
• در مکزیک، آسیای جنوب شرقی و فیلیپین نرخ بارداری پوچ در زنان بالاتر از ایالات متحده است
• زنان سفید پوست در ایالات متحده در معرض خطر بیشتری نسبت به زنان سیاه پوست هستند
•  زنان بالای 40 سال
•  زنان دارای بارداری پوچ قبلی
•  زنان با سابقه سقط جنین( برای سقط جنین چه باید کرد)

درمان دارویی حاملگی پوچ چیست؟

بارداری پوچ نمی تواند به عنوان یک حاملگی زنده ادامه یابد. برای جلوگیری از بیماری، بافت پوچ باید برداشته شود. درمان معمولا شامل یک یا چند مورد زیر است:

کورتاژ (D & C)

• برای درمان بارداری پوچ، پزشک بافت پوچ را از رحم در طول کورتاژ( کورتاژ چیست | عوارض و مراقبت های بعد از کورتاژ) برمی دارد. کورتاژ یک عمل جراحی سرپایی است که در بیمارستان انجام می شود.

در طول درمان، یک بیهوشی موضعی یا عمومی انجام خواهد شد. دکتر برای معاینه لگن برای دیدن دهانه رحم، یک اسپکولوم را به واژن وارد می کند. سپس پزشک دهانه رحم را گشاد می کند و با استفاده از یک دستگاه خلاء بافت رحم را برمیدارد. معمولا عمل کورتاژ حدود 15 تا 30 دقیقه طول می کشد.

هیسترکتومی

اگر بافت پوچ دیده شود و تمایلی برای بارداری در آینده نداشته باشید، ممکن است جراحی برداشتن رحم (هیسترکتومی) ( عمل هیستروسکوپی چیست؟) نیاز داشته باشید.

-  نظارت بر HCG بعد از برداشتن بافت پوچ، دکتر سطح HCG را اندازه گیری می کند تا زمانی که به حالت طبیعی بازگردد. اگر همچنان HCG در خون داشته باشید، ممکن است نیاز به درمان بیشتری داشته باشید. هنگامی که درمان بارداری پوچ کامل شد، پزشک شما به مدت شش ماه تا یک سال به اندازه گیری سطح HCG می پردازد تا مطمئن شود هیچ بافت پوچی باقی نمانده است. از آنجا که حاملگی مانع از نظارت بر سطح HCG می شود، پزشک توصیه می کند تا زمان تکمیل نظارت، باردار نشوید.

ادامه مطلب در لینک زیر

حاملگی پوچ چیست؟!

تشخیص ژنتیکی قبل از تکامل(PGD)  یک روش پیش از لانه گزینی است که به شناسایی نقایص ژنتیکی در جنین کمک می کند. این امر برای جلوگیری از انتقال برخی بیماریها یا اختلالات ژنتیکی به نوزاد است. نطفه هایی که در PGD مورد استفاده قرار می گیرند، معمولا در طول بارورسازی (IVF) ایجاد می شوند.

PGD چگونه انجام می شود؟

تشخیص ژنتیکی قبل از تکامل با فرایند طبیعی باروری در محیط آزمایشگاهی آغاز می شود که شامل بازیابی تخمک و باروری در آزمایشگاه می باشد. طی سه تا پنج روز آینده، نطفه ها به سلول های متعدد تقسیم می شوند. تشخیص ژنتیکی قبل از تکامل شامل مراحل زیر است:

1. ابتدا سلولهای چندگانه / چند سلولی از جنین های میکروسکوپی حذف می شوند که حدود 5 روز طول می کشد. پس از جمع آوری سلول، جنین به طور ایمن فریز می شود.

2. DNA سلول ها سپس بررسی می شود تا مشکلات ارثی ژن در نطفه بررسی شود. این روند حداقل یک هفته کامل طول می کشد.

3. هنگامی که روش PGD تشخیص داد نطفه مشکلات ژنتیکی ندارد، نطفه ها در رحم قرار می گیرد (معمولا با روش IVF) ، و انتظار برای لانه گزینی و آزمایش مثبت حاملگی آغاز می شود.

4. هر گونه نطفه اضافی که مشکلات ژنتیکی ندارد، برای استفاده در آینده فریز می شود. این فرایند تست ممکن است چند هفته طول بکشد.

فرایند بازیابی تخمک تا نتایج نهایی روش PGD چندین هفته طول می کشد. اگر شما در مورد آن فکر می کنید، این فرآیند شامل جمع آوری، باروری، 3-5 روز رشد، 1-2 هفته آزمایش و برنامه ریزی قرار ملاقات برای بحث در مورد نتایج با دکتر می باشد. اگر قصد دارید IVF ( آی وی اف چیست و چگونه انجام می شود؟) را با PGD دنبال کنید، باید بدانید چه در انتظار شما خواهد بود.

چه کسی می تواند از روش PGD استفاده کند؟

تشخیص ژنتیکی قبل از تکامل می تواند برای هر زوجی که در معرض خطر بیماری یا بیماری ژنتیکی است، مفید باشد. در زیر لیستی از افرادی که نامزد احتمالی روش PGD هستند ارائه شده است:

•  دارنده اختلالات ژنتیکی مرتبط با جنسیت
•  مادر باردار با اختلالات ژنتیکی
•  کسانی که اختلالات کروموزومی دارند
•  زنان 35 سال و بالاتر
•  زنانی که بارداری ناموفق را به طور مکرر تجربه کرده اند
•  زنان با بیش از یک بار درمان باروری ناموفق

روش PGD نیز به منظور انتخاب جنسیت مورد استفاده قرار می گیرد. اما دور انداختن نطفه فقط بر اساس ملاحظات جنسیتی، نگرشی غیر اخلاقی از نظر بسیاری از افراد است.

مزایای استفاده از روش PGD چیست؟

ادامه مطلب در 

روش PGD چیست+چگونگی انجام

درباره قرص ویاگرا بیشتر بدانید:

ویاگرا داروی تجویزی است که در درمان اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی در مردان استفاده می شود. این دارو با افزایش جریان خون به آلت تناسلی به نعوظ در هنگام تحریکی جنسی کمک می کند. ماده فعال در ویاگرا سیلدنافیل است و دوز آن از 25 تا 100 میلیگرم در هر قرص متغیر است.ویاگرا در ژوئن 2013 اعتبار خود را در انگلستان از دست داد و در حال حاضر به طور قانونی در بریتانیا تحت نام سیلدنافیل موجود است. سیلدنافیل گاهی اوقات به عنوان ویاگرا عمومی یا سیلدنافیل عمومی شناخته می شود. ویاگرا نام تجاری قرص و سیلدنافیل نام پزشکی قرص است. ویاگرا - قرص آبی رنگ شناخته شده در سراسر جهان - درسال 1998درمان اختلال نعوظ را تغییر داد. عوارض جانبی نسبتا کم، سهولت استفاده و اثربخشی آن باعث محبوبیت دارو شد.

قرص ویاگرا یا سیلدنافیل چگونه کار میکند؟

ماده فعال در ویاگر ا (سیلدنافیل)، سیلدنافیل سیترات است که به عنوان یک مهارکننده PDE5 شناخته شده است. ویاگرا (سیلدنافیل) آنزیمی را مهار می کند که جریان خون در آلت تناسلی را تنظیم می کند. مهارکننده های PDE5 روند طبیعی انزال را افزایش می دهند و جریان خون را به آلت تناسلی در شرایط تحریک جنسی افزایش می دهد. ویاگرا برای رسیدن به نعوظ کمک می کند، اما به تحریک طبیعی متکی است. این، و دیگر مهارکننده های PDE5 ، در هنگامی که نعوظ اتفاق نمی افتد از روابط جنسی پشتیبانی می کند.

چرا مردان مشکل نعوظ دارند؟

بسیاری از عوامل میتوانند به ناتوانی جنسی کمک کنند (اختلال نعوظ). انتخاب شیوه زندگی، مانند مصرف مشروب به مقدار زیاد، سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر غیر قانونی و همچنین چاقی و استرس، می تواند بر روی نعوظ تأثیر بگذارد. اختلال نعوظ همچنین می تواند نشانه ای از مشکلات بهداشتی اصلی مانند آترواسکلروز، بیماری قلبی و دیابت باشد. مردان مبتلا به اختلال نعوظ باید به پزشک خود اطلاع دهند و آزمایشاتی انجام دهند.

چرا ویاگرا (سیلدنافیل)؟

قرص ویاگرا دارو شناخته شده ای است که کاربرد گسترده ای دارد. عوارض جانبی به طور معمول مشکل ساز نیست. ویاگرا (سیلدنافیل) به طور معمول 30 تا 60 دقیقه پس از مصرف اثر می کند و معمولا به مدت 4 ساعت فعال است.
دیگر داروهای اختلال نعوظ، Cialis، Levitra و Spedra، به روش مشابه با عوارض جانبی مشابه عمل می کنند. قرص ویاگرا اولین دارو در این گروه بود که به طور وسیع تجویز می شد.

آیا قرص ویاگرا هر بار اثر می کند؟

زمان هایی وجود دارد که قرص ویاگراعمل نمی کنند و ممکن است دلیل اصلی اختلال نعوظ را بهبود ندهند. نعوظ مناسب به موارد زیر نیاز دارد:

• تامین خون مناسب
• بر انگیختگی
•  سیستم عصبی سالم

اگر اختلال نعوظ ناشی از آسیب یا عمل جراحی ستون فقرات باشد، ممکن است اعصاب آسیب دیده باشند. در این مورد، ویاگرا ممکن است کمی کمک کنند، اما سایر اقدامات از جمله تزریق و یا کمکهای دیگر نیز مورد نیاز است.
علل دیگر اختلال نعوظ ممکن است به غیر از قرص ها نیاز به درمان ویژه ای داشته باشند. برخی از مردان که اختلال نعوظشان علل روحی دارد، ممکن است به مشاوره نیاز داشته باشند. پزشک همیشه باید مطلع شود.

سایر داروهای جایگزین ویاگرا

 سیالیس، لویترا و اسپدرا، داروهای خوراکی جایگزین برای اختلال نعوظ هستند.

طریقه مصرف قرص سیلدنافیل 100 

- اولین دوز ویاگرا یک قرص 50 میلی گرمی است. اگر این دوز قرص موثر باشد، ممکن است دوزهای بعدی به قرص 25 میلی گرم کاهش یابد. اگر قرص 50 میلی گرم موثر نباشد یا مدت زمان فعالیت آن کمتر از 4 ساعت باشد، دوز را می توان تا قرص 100 میلی گرم افزایش داد.

- درمان باید چند بار تکرار شود تا مشخص شود آیا ویاگرا (سیلدنافیل) عمل می کند و دوز قرص مشخص شود یا به قرص ED دیگری تغییر کند. مصرف قرص یک یا دو ساعت قبل از برانگیختگی مناسب است. بر انگیختگی برای درمان ضروری است. بدون آن مصرف قرص هیچ فایده ای ندارد و اثر قرص به سادگی پس از 4 ساعت از بین خواهد رفت. پس مهم است که بدانیم مصرف قرص ویاگرا به تنهایی باعث نعوظ نخواهد شد. ویاگرا باید در ترکیب با برخی از اشکال تحریک جنسی (بصری، لمسی یا غیره) برای نعوظ استفاده شود.

دوزهای مصرفی قرص ویاگرا

ویاگرا : 25 میلیگرم

زمانی که دوز شروع 50 میلیگرم بسیار موثر باشد، کاهش دوز به 25 میلیگرم توصیه می شود.

ویاگرا: 50 میلیگرم

شروع قرص برای اکثر مردانی که برای اولین بار ویاگرا مصرف می کنند با این دوز توصیه می شود.

ویاگرا 100 میلیگرم

دوز بالا برای زمانی که 50 میلیگرم کافی نیست، یا تاثیر آن کمتر از 4 ساعت طول می کشد.

- قرص ویاگرا گاهی اوقات برای اهداف تفریحی به جای درمانی استفاده می شود. اگر ویاگرا / سیلدنافیل به این صورت مصرف شود، به خصوص در ترکیب با داروهای بدون نسخه، خطر افزایش عوارض جانبی قابل توجهی وجود دارد که برخی از آنها ممکن است جدی باشد.

عوارض قرص ویاگرا

- ویاگرا در بسیاری از مردان عوارض جانبی ندارد.

- بیش از 1٪ از مردانی که ویاگرا / سیلدنافیل مصرف می کنند، متوجه تغییر رنگ و یا رنگ زرد در بینایی خود می شوند. این به خودی خود علت نگرانی نیست و معمولا با فعالیت عادی تداخل ندارد و پس از چند ساعت از بین می رود.

- عوارض جانبی ناخواسته در مطالعات بالینی، سردرد، سوزش، اختلال نعوظ، اختلالات بینایی، احتقان بینی، سرگیجه و اعوجاج رنگ بصری بوده است.

- در موارد نادر عوارض جانبی جدی، مردان باید به دنبال مشاوره فوری پزشکی باشند. این علائم عبارتند از درد قفسه سینه (احتمالا قلب)، از دست دادن بینایی و نعوظ طولانی و دردناک.

- برای اجتناب از عوارض جانبی منفی، از دستورالعملهای پزشکی تجویز شده توسط پزشک خود پیروی کنید و از دوز توصیه شده تجاوز نکنید.

نعوظ دردناک طولانی مدت

در موارد بسیار نادر، هنگامی که ویاگرا همراه با سایر داروها یا مواد مخدر غیرقانونی مصرف می شود، بیماری به نام پریپیسم ایجاد می کند. پریپیسم نامی برای نعوظ دردناک است که طولانی تر از 4 ساعت است. این بیماری جدی می تواند دردناک باشد و منجر به آسیب طولانی مدت به آلت تناسلی می شود. اگر نعوظی دارید که دردناک است یا طولانی تر از 4 ساعت طول می کشد، باید فوری به پزشک مراجعه کنید.

چه زمانی نباید قرص ویاگرا مصرف کرد؟

در طی فرایند ارزیابی دکتر فاکس مردان باید یک پرسشنامه ناتوانی را برای تعیین اینکه آیا قرص مناسب است یا خیر پر کنند. در صورت وجود مشکلات زیر مردان نباید قرص ویاگرا را بدون مشورت با پزشک مصرف کنند:

•  فشار خون پایین یا بالا( مروری کامل بر فشار خون)
•  آلرژی یا واکنش به درمان ED 
• حمله قلبی (در عرض 6 هفته گذشته) یا رنج بردن از آنژین (درد قلب) و یا هر نوع بیماری قلبی 
• سابقه سکته مغزی یا مینی سکته مغزی (حمله ایسکمیک گذرا)
•  سابقه مشکلات بینایی ناشی از مشکلات گردش خون
• سابقه بیماری های عدم تکامل چشم در خانواده 
• بیماری کلیوی یا کبدی
•  بیماریPeyronie  - ناهنجاری آلت تناسلی
•  لوسمی، مولتیپل میلوما یا بیماری سلول داسی شکل
•  اختلالات خونریزی (مانند هموفیلی)
•  زخم معده فعال

چه فاکتورهایی بر مدت زمان اثربخشی ویاگرا تاثیر می گذارند؟

اثربخشی ویاگرا به عوامل زیر بستگی دارد:

سن:

مردان بالای 65 سال متوجه خواهند شد که قرص در بدن آن ها به مدت طولانی تری باقی می ماند زیرا سیستم متابولیک بدن با کاهش سن آهسته می شود. اساسا این به این معنی است که اثرات ویاگرا با افزایش سن طولانیتر خواهد شد.

رژیم غذایی:

یک وعده غذایی با مقدار زیاد چربی قبل از مصرف قرص ویاگرا باعث به تاخیر افتادن اثربخشی آن می شود زیرا بدن شما بر روی هضم غذا کار خواهد کرد. مصرف آن با معده خالی، باعث تاثیر سریع تر قرص می شود.

 الکل:

نوشیدن جریان خون را به آلت تناسلی کاهش می دهد و باعث دشوار شدن نعوظ می شود. یک لیوان شراب یا آبجو خوب است، اما بیش از 2 واحد الکل خطر عوارض جانبی منفی را افزایش می دهد و باعث می شود تا نعوظ بسیار دشوار شود.

 دوز دارو:

ویاگرا در دوزهای بین 25 تا 100 میلیگرم موجود است. به عنوان یک قاعده کلی: هر چقدر دوز بالاتر باشد، اثرات مؤثرتر و طولانی مدت خواهد بود، اما پزشک دوز مناسب وضعیت شما را تجویز می کند.

سلامتی:

اگر مشکلات کبدی یا کلیوی دارید، اثرات ویاگرا بیشتر طول می کشد. زیرا قرص به زمان بیشتری برای تجزیه شدن نیاز دارد. بنابراین اگر بیماری خاصی دارید باید به پزشک بگویید.

تعاملات دارویی:

بعضی از داروها می توانند بر مدت زمان تاثیرگذاری ویاگرا تاثیر بگذارند. این داروها نظیر آنتی بیوتیک ریفامپیسین (برای درمان سل) می باشند. همیشه در مورد سابقه پزشکی کامل خود و قرص هایی که مصرف میکنید به پزشک اطلاع دهید. در این صورت پزشک می تواند قرص مناسب شما را تجویز کند.

تهیه و تنظیم: گروه سلامت اوما

منبع: قرص ویاگرا (سیلدنافیل)

قرص اسپیرونولاکتون چیست؟

- قرص اسپیرونولاکتون ( قرص Spironolactone ) یک دیورتیک ضعیف پتاسیم (قرص آب) است که مانع از جذب بیش از حد سدیم و کاهش سطح پتاسیم می شود. قرص اسپیرونولاکتون برای تشخیص یا درمان بیماری که در آن آلدوسترون به مقدار بیش از حد در بدن وجود دارد استفاده می شود. آلدوسترون یک هورمون تولید شده توسط غدد آدرنال است که نمک و آب بدن شما را تنظیم می کند.

- قرص اسپیررونولاکتون همچنین در افرادی که دارای نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبد یا اختلال کلیوی به نام سندرم نفروتیک هستند، استفاده می شود. این دارو همچنین برای درمان یا پیشگیری از هیپوکالمی (سطح پتاسیم کم خون)  و ادم استفاده می شود.

اطلاعات مهم در خصوص قرص اسپیرونولاکتون

- اگر بیماری کلیوی دارید، مقدار پتاسیم در خون شما بالا است، بیماری آدیسون (اختلال غدد آدرنال) دارید، قادر به ادرار کردن نیستید یا اگر اپروئون استفاده می کنید، نباید از اسپرینولاکتون استفاده کنید.

- در مطالعات حیوانی، اسپرینولاکتون نوع خاصی از سرطان یا تومور را ایجاد می کند. معلوم نیست این اثرات در انسان نیز دیده می شود یا خیر. در مورد خطرات قرص از پزشک خود سوال کنید.

قبل از مصرف قرص اسپیرونولاکتون

اگر به این قرص حساسیت دارید یا موارد زیر وجود دارد نباید از اسپرورونولاکتون استفاده کنید:

• بیماری کلیوی، قادر به ادرار نیستید؛
• بیماری آدیسون (اختلال غدد آدرنال)؛
• سطح بالایی از پتاسیم در خون (هیپوکالمی)؛ یا
• اگر از پروپرانول استفاده می کنید.

برای اطمینان از اینکه سپیرونولاکتون برای شما مناسب است، اگر موارد زیر را دارید، به پزشک خود بگویید:

• بیماری کبد؛
• بیماری قلبی؛
• عدم تعادل الکترولیتی (مانند سطح پایین منیزیم در خون شما)؛ یا
• اگر داروهای ضد التهابی غیر استروییدی، کلستیآمین، هپارین، لیتیوم، قلب یا فشار خون، مکمل پتاسیم، داروهای استروئیدی یا دیورتیک دیگر مصرف می کنید.

- در مطالعات حیوانی، قرص اسپیرونولاکتون نوع خاصی از تومورها را ایجاد کرد که بعضی از آنها سرطانی بودند. با این حال، دوزهای بسیار بالا در مطالعات حیوانی استفاده می شود. مشخص نیست آیا این اثرات در انسان نیز دیده می شود یا خیر. در خصوص خطرات قرص از پزشک خود سوال کنید.

- معلوم نیست آیا قرص اسپرینولاکتون به جنین آسیب می رساند یا خیر. در صورتی که باردار هستید یا می خواهید باردار شوید قبل از مصرف این دارو با پزشک خود صحبت کنید.

- قرص اسپرینولاکتون می تواند به شیر مادر منتقل شود و ممکن است به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. هنگام استفاده از این دارو نباید به نوزاد شیر بدهید.

نحوه مصرف قرص اسپیرونولاکتون

- اسپیرولولاکتون را دقیقا مطابق با تجویز پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعملهای نوشته شده بر روی برچسب را دنبال کنید. این دارو را در مقادیر بیشتر یا کمتر یا مدت زمان طولانی تر از زمان توصیه شده مصرف نکنید.

- در حین استفاده از اسپرینولاکتون، ممکن است نیاز به آزمایشهای خون مکرر داشته باشید.

- این دارو می تواند نتایج غیر معمولی را با آزمایش های پزشکی خاص ایجاد کند. به هر دکتري که مراجعه می کنید بگویید از قرص اسپيرونولاکتون استفاده می کنيد.

- اگر به جراحی نیاز دارید، قبل از جراحی به جراح بگویید که قرص اسپرینولاکتون استفاده می کنید. ممکن است لازم باشد به مدت کوتاهی مصرف دارو را متوقف کنید.

- اگر فشار خون بالا دارید، از این دارو استفاده کنید حتی اگر احساس خوبی دارید. فشار خون بالا اغلب بدون علامت است. ممکن است لازم باشد از داروهای فشار خون برای بقیه زندگی خود استفاده کنید.

- قرص را در دمای اتاق دور از گرما، نور و رطوبت نگه دارید.

چه اتفاقی می افتد اگر یک وعده ازقرص اسپیرونولاکتون را فراموش کردم؟

بلافاصله قرص فراموش شده را بخورید. اگر زمان وعده بعدی قرص است قرص قبلی را نخورید. داروی اضافی برای جبران قرص فراموش شده مصرف نکنید.

اگر بیش از حد قرص اسپیرونولاکتون مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

به اورژانس مراجعه کنید.

در هنگام مصرف قرص اسپیرونولاکتون چه چیزهایی نباید مصرف کنم؟

نوشیدن الکل می تواند برخی از عوارض جانبی اسپیرونولاکتون را افزایش دهد.
از جایگزین های نمکی یا محصولات لبنی کم سدیم حاوی پتاسیم استفاده نکنید. این محصولات می توانند باعث افزایش سطح پتاسیم شما در هنگام مصرف اسپرینولاکتون شوند.
اجتناب از رژیم غذایی با نمک زیاد. نمک زیاد بدن باعث حفظ آب در بدن می شود، که ممکن است اثر بخشی این دارو را کاهش دهد.
اسپیرنولاکتون ممکن است تفکر یا واکنش شما را مختل کند. اگر رانندگی می کنید مراقب باشید.
در هنگام تمرین و در هوای گرم، مراقب باشید گرمازده نشوید. دستورالعمل های پزشک را در مورد نوع و مقدار مایعات دنبال کنید. در بعضی موارد، نوشیدن بیش از حد مایعات می تواند به اندازه مصرف نکردن مایعات نامناسب باشد.

عوارض جانبی قرص اسپیرونولاکتون

در صورت وجود هر گونه نشانه ای از واکنش های آلرژیک به اسپیرونولاکتون، با اورژانس تماس بگیرید: دشواری تنفس؛ تورم چهره، لبها، زبان یا گلو. اگر علائم زیر را دارید استفاده از اسپیرونولاکتون را متوقف کنید و در صورت لزوم با پزشک خود تماس بگیرید:

• علائم خونریزی معده - مدفوع خونی یا تار، سرفه خونی و یا استفراغ شبیه به قهوه؛
• پتاسیم بالا - ضربان قلب آهسته، ضعف عضلانی یا احساس ضعف
• سدیم کم - سرگیجه، ناهماهنگی، توهم، ضعف شدید، از دست دادن هماهنگی، احساس ناپایداری، تشنج، غش، تنفس کم عمق (تنفس ممکن است متوقف شود)؛ یا
• علائم اختلالات الکترولیتی - خشکی دهان، افزایش تشنگی، خواب آلودگی، کمبود انرژی، احساس بیحسی، سردرگمی، تهوع، استفراغ، افزایش ادرار، گرفتگی عضلانی یا ضعف، سرعت ضربان قلب، کم ادرار کردن یا ادرار نکردن عوارض جانبی معمول اسپیرونولاکتون ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• تهوع، استفراغ، اسهال؛
• تورم پستان یا حساسیت به لمس؛
• سرگیجه، سردرد، خواب آلودگی ملایم.
• گرفتگی عضلات پا؛ یا
• ناتوانی جنسی، مشکل داشتن نعوظ.

این یک لیست کامل از عوارض جانبی نیست و ممکن است عوارض دیگری نیز رخ دهند. برای مشاوره با پزشک خود تماس بگیرید. 

اطلاعات دوز مصرفی قرص اسپیرونولاکتون

• دوز بزرگسالان معمولی برای ورم:

25 تا 200 میلی گرم در روز به صورت خوراکی در 1 یا 2 قسمت.

• مصرف روزانه بزرگسالان برای فشار خون بالا:

25 تا 200 میلی گرم در روز به صورت خوراکی در 1 یا 2 قسمت.

• دوز بزرگسالان معمولی برای هیپوکالمی:

25 تا 200 میلی گرم در روز به صورت خوراکی در 1 یا 2 قسمت.

• دوز بزرگسالان برای تشخیص اولیه هیپرآلبسترونیزم:

100 تا 400 میلی گرم در روز به صورت خوراکی در 1 یا 2 قسمت.

• مصرف بالغ بزرگسالان برای هیرسوتیسم:

50 تا 200 میلی گرم در روز به صورت خوراکی در 1 یا 2 قسمت.

• مصرف روزانه بزرگسالان برای نارسایی احتقانی قلب:

25 میلی گرم در روز به صورت خوراکی. افزایش یا کاهش بر اساس پاسخ و شواهد هیپوکالمی.

• دوز بزرگسالان معمول برای هیپرآلبسترونیزم اولیه:

دوز اولیه: 100 میلی گرم خوراکی یکبار در روز. این دوز ممکن است به دو دوز روزانه تقسیم شود و هر دو تا سه روز به مقدار حداکثر توصیه شده در کل روز 400 میلیگرم افزایش یابد. توصیه می شود که دوز برای کاهش دفع سدیم، فشار خون بالا، ضعف، هیپوکالمی و هر گونه علائم یا نشانه های هیپرگالدسترونیزم اولیه در این بیمار تثبیت شود.
اگر بیمار مبتلا به آدنوم یا کارسینوم آدرنال باشد، باید در هنگام انتظار عمل جراحی، حداقل دوز مصرفی اسپرینولاکتون باید مصرف شود. با این حال، هیپرپلازی آدرنال به طور معمول به جراحی پاسخ نمی دهد و درمان اسپیرونولاکتون مزمن توصیه می شود.
بیماران مبتلا به هیپرپلازی آدرنال اغلب نیاز به درمان ضد فشار خون دیگر برای کنترل پرفشاری خون مرتبط با آن دارند.

• مصرف روزانه کودکان با فشار خون بالا:

نوزادان: 1 تا 3 میلی گرم بر کیلوگرم در روز به صورت خوراکی هر 12 تا 24 ساعت.
کودکان: از 1.5 تا 3.3 میلی گرم بر کیلوگرم در روز و یا 60 میلی گرم در متر مربع در روز به صورت خوراکی در دوزهای تقسیم شده هر 6 تا 12 ساعت بدون تجاوز به 100 میلی گرم در روز.

• دوز معمول برای تشخیص عمومی هیپرآلبسترونیزم اولیه در کودکان:    

کودکان: 100 تا 400 میلی گرم در متر مربع در روز به صورت خوراکی در 2 وعده.

چه داروهای دیگری بر قرص اسپیرونولاکتون تاثیر می گذارد؟

مصرف این دارو با سایر داروهایی که سبب سرگیجه یا کاهش فشار خون می شود، می تواند این اثرات را بدتر کند. قبل از مصرف اسپورنولاکتون با داروی ضد درد، آرامش عضله یا دارو برای اضطراب یا تشنج، با پزشک خود مشورت کنید.
سایر داروها ممکن است با اسپیرونولاکتون تداخل داشته باشند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. در خصوص قرص هایی که مصرف می کنید با پزشک خود صحبت کنید.

تداخلات قرص اسپیرونولاکتون

همیشه در مورد هر گونه داروی غیر قانونی و قانونی، مکمل ها و داروهای گیاهی که مصرف می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
قرص اسپیرونولاکتون می تواند با قرص های زیر تداخل داشته باشد و تاثیر منفی ایجاد کند:

• لیتیوم (اسکالیت، لیتوبی)
• مهار کننده های ACE، مانند بنازپریل 
• مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین II، مانند آسیلسارتان (ادربری)
• دیگوکسین (لانوکین)
• کلستیآمینین (Questran، Cholybar)
• استروئیدها مانند پردنیزون
• ایبوپروفن و سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی 
• آنتاگونیست های گیرنده آلدوسترون
• هپارین 
• شل کننده عضله اسکلتی، از جمله سیکلوبنزاپرین 
• دیورتیک های دیگر، مانند آمیلورید 
• نوراپی نفرین
• مکمل پتاسیم

قرص اسپیرونولاکتون و الکل

در هنگام مصرف اسپیرونولاکتون، مصرف الکل، مواد مخدر یا باربیتورات ها (آرام بخش) می تواند باعث سرگیجه، یا خفگی شود. 
بنابراین، هنگام مصرف اسپیرونولاکتون، بهتر است از مصرف الکل جلوگیری شود.

تهیه و تنظیم: گروه سلامت اوما

منبع: قرص اسپیرونولاکتون و نحوه مصرف آن

قرص متفورمین چیست؟

متفورمین یک دارو دیابتی ( علائم و درمان دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2 چگونه است) خوراکی است که به کنترل قند خون کمک می کند. متفورمین برای بهبود کنترل قند خون ( قند خون نرمال چند است؟) افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مورد استفاده قرار می گیرد. گاهی اوقات در ترکیب با انسولین یا داروهای دیگر استفاده می شود، اما این دارو برای درمان دیابت نوع 1 نیست.متفورمین همچنین ممکن است برای اهدافی که در اینجا نوشته شده است نیز استفاده شود.

اطلاعات مهم در خصوص متفورمین

 - اگر در معرض بیماری شدید کلیوی ( برای عفونت کلیه چی بخوریم؟) هستید و متابولیسم دیابتی دارید، از متفورمین استفاده نکنید (برای درمان با انسولین با پزشک خود مشورت کنید).

-  اگر نیاز به هر نوع اشعه ایکس یا سی تی اسکن با استفاده از رنگی که در رگهای خود تزریق می کنید، دارید باید به طور موقت متفورمین را متوقف کنید.

- این دارو ممکن است یک بیماری جدی به نام اسیدوز لاکتیک ایجاد کند. اگر علائم خفیفی از قبیل: درد عضلانی یا ضعف، احساس بیحسی یا سردی در بازوها و پاها، مشکل تنفس، درد معده، تهوع با استفراغ، ضربان قلب آهسته یا ناگهانی، سرگیجه یا احساس ضعف یا خستگی دارید به اورژانس مراجعه کنید.

قبل از مصرف قرص متفورمین به چه نکاتی توجه کنیم؟

اگر نسبت به قرص متفورمین حساسیت دارید یا مشکلات زیر را دارید نباید از متفورمین استفاده کنید:

• بیماری کلیوی شدید؛ یا
• اگر در وضعیت کتواسیدوز دیابتی هستید (از پزشک خود برای درمان انسولین بپرسید).
• اگر نیاز به هر نوع اشعه ایکس یا سی تی اسکن با استفاده از رنگی که در رگهای خود تزریق می کنید، دارید باید به طور موقت متفورمین را متوقف کنید.

برای اطمینان از اینکه متفورمین برای شما مناسب است، درصورت وجود مشکلات زیر به پزشک خود بگویید:

•  بیماری کلیوی؛
• بیماری کبد؛
• سابقه بیماری قلبی یا حمله قلبی؛
• اگر اخیرا کلرپروپامید مصرف کرده اید؛ یا

- اگر شما بیش از 80 سال دارید و اخیرا عملکرد کلیه خود را بررسی کرده اید. برخی از افراد مبتلا به متفورمین دچار یک بیماری جدی به نام اسیدوز لاکتیک می شوند. اگر بیماری کبد یا کلیه، نارسایی احتقانی قلب و عفونت شدید دارید یا آب بدنتان کم شده است، یا اگر مقدار زیادی الکل مصرف کنید احتمال بیماری اسیدوز لاکتیک افزایش می یابد. با پزشک خود در مورد احتمال خطر صحبت کنید.

- معلوم نیست آیا این دارو به جنین آسیب می رساند یا خیر. اگر در هنگام استفاده از این دارو باردار شدید به پزشک خود بگویید.

- مشخص نیست آیا متفورمین به شیر مادر منتقل می شود یا به نوزاد شیرخوار آسیب می رساند یا خیر. اما بهتر است هنگام استفاده از این دارو به نوزاد شیر ندهید. متفورمین را نباید به کودک زیر سن 10 سال بدهید. 

نحوه مصرف قرص متفورمین چگونه است؟

1. مصرف متفورمین باید دقیقا طبق تجویز پزشک شما انجام شود. پزشک ممکن است گاهی اوقات دوز دارو را تغییر دهد تا مطمئن شود بهترین نتیجه را دریافت می کند. از این دارو بیشتر یا کمتر از مقدار توصیه شده مصرف نکنید.
2. متفورمین را با وعده غذایی بخورید، مگر اینکه پزشک شما به غیر این به شما گفته باشد. برخی از اشکال متفورمین تنها یک بار در روز با شام مصرف می شود. 
3. قرص را نجوید و خرد نکنید. کل آن را قورت بدهید.
4. قند خون شما باید به طور مرتب بررسی شود. ممکن است نیاز به آزمایش های خون دیگر در مطب دکتر داشته باشید.
5. قند خون پایین (هیپوگلیسمی) می تواند برای افراد مبتلا به دیابت اتفاق بیفتد. علائم عبارتند از سردرد، گرسنگی، عرق کردن، سردرگمی، تحریک پذیری، سرگیجه یا احساس لرزش. اگر قند خون شما می افتد، همیشه منبعی از قند با خود همراه داشته باشید. منابع قند عبارتند از: آب میوه، آبنبات سفت، کراکر، کشمش و نوشابه های غیررژیمی. اطمینان حاصل کنید که خانواده و دوستان نزدیک شما می دانند در شرایط اضطراری چه کاری باید انجام دهند.
6. اگر دارای هیپوگلیسمی شدید هستید و نمی توانید بخورید یا بنوشید، از تزریق گلوکاگون استفاده کنید. پزشک می تواند کیت تزریقی اضطراری گلوکاگون را تجویز کند و به شما می گوید که چگونه از آن استفاده کنید.
7. قند خون خود را با دقت در طول زمان استرس، مسافرت، بیماری، جراحی یا مشکلات اورژانسی، ورزش شدید، یا اگر مشروب بخورید یا غذا نمی خورید، بررسی کنید. این چیزها می تواند سطح گلوکز شما را تحت تاثیر قرار دهد و نیازهای دوزیتان نیز ممکن است تغییر کند. دوز دارو یا برنامه را بدون مشاوره دکتر خود تغییر ندهید.
8. متفورمین تنها بخشی از یک برنامه کامل درمان است که ممکن است شامل رژیم غذایی، ورزش، کنترل وزن و مراقبت ویژه پزشکی نیز باشد. به دستورالعمل های دکتر خود به دقت توجه کنید.
9. در صورت مصرف متفورمین، ممکن است پزشک شما ویتامین B12 نیز تجویز کند. مقدار ویتامین B12 را مطابق آن چه پزشک تجویز کرده است مصرف کنید.
10. قرص متفورمین را در دمای اتاق به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری کنید.

عوارض جانبی متفورمین چیست؟

اگر علائم واکنش آلرژیک به قرص متفورمین دارید، با اورژانس تماس بگیرید. علائم واکنش آلرژیک: کهیر، تنگی نفس، تورم چهره، لب ها، زبان یا گلو. بعضی از افراد در هنگام مصرف متفورمین، دچار اسیدوز لاکتیک می شوند. علائم اولیه ممکن است در طول زمان بدتر شود و این بیماری می تواند مرگبار باشد. در صورتی که علائم زیر را داشتید با اورژانس تماس بگیرید:

•  درد عضلانی یا ضعف
• احساس بی حسی و یا سردی در دست و پا؛
• مشکل تنفسی؛
•  احساس سرگیجه، خستگی یا ضعف شدید
• درد معده، تهوع و استفراغ؛ یا
•  ضربان کم یا زیاد قلب 

عوارض جانبی متفورمین شامل موارد زیر است:

•  تهوع، استفراغ، ناراحتی معده؛ یا
•  اسهال

در اینجا لیست کاملی از عوارض جانبی ذکر نشده است. در خصوص عوارض جانبی با پزشک خود صحبت کنید. 

چه مقدار قرص متفورمین را مصرف کنم؟

دوز بزرگسالان برای دیابت نوع 2:

اثرات کوتاه مدت آن:

• دوز اولیه: 500 میلی گرم خوراکی دو بار در روز یا 850 میلی گرم خوراکی یکبار در روز
• تیتراسیون دوز: افزایش 500 میلی گرمی در هفته یا 850 میلی گرم هر 2 هفته 
• دوز نگهدارنده: 2000 میلی گرم در روز
• حداکثر دوز: 2550 میلی گرم در روز

نظرات: 2 تا 3 بار در روز با وعده غذایی مصرف کنید. به آرامی افزایش دهید تا عوارض جانبی دستگاه گوارش به حداقل برسد. به طور کلی، پاسخ های قابل توجهی با دوز کمتر از 1500 میلی گرم در روز مشاهده نمی شود.

اثرات طولانی مدت دارو:

• دوز اولیه: 500 تا 1000 میلی گرم خوراکی یکبار در روز
• تثبیت دوز: افزایش 500 میلی گرم در هفته 
• دوز نگهدارنده: 2000 میلی گرم در روز
• حداکثر دوز: 2500 میلی گرم در روز

نظرات: اگر کنترل گلیسمی با یکبار مصرف روزانه میسر نشد، دوزها را تقسیم کنید. اگر دوزهای بالاتر لازم باشد، قرص را به محصول انتشار فوری تغییر دهید.

کاربرد: برای بهبود کنترل گلیسمی در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 به عنوان مکمل در رژیم غذایی و ورزش.

دوز دیابت کودکان ( 10 سال یا بیشتر) برای دیابت نوع 2:

اثرات کوتاه مدت دارو:

• دوز اولیه: 500 میلی گرم خوراکی دو بار در روز
• تثبیت دوز: افزایش 500 میلی گرم در هفته 
• دوز نگهدارنده: 2000 میلی گرم در روز
• حداکثر دوز: 2000 میلی گرم در روز

نظرات: 2 تا 3 بار در روز با وعده غذایی مصرف کنید. برای به حداقل رساندن عوارض جانبی دستگاه گوارش دوز را به آرامی افزایش دهید. ایمنی و اثربخشی اثرات دراز مدت متفورمین در بیماران کمتر از 18 سال مشخص نشده است.

 کاربرد: برای بهبود کنترل گلیسمی در کودکان مبتلا به دیابت نوع 2 به عنوان مکمل در رژیم غذایی و ورزش.

چه داروهایی با متفورمین تداخل دارند؟

به پزشک خود در مورد تمام داروهای فعلی خود بگویید، به ویژه:

• دیگوکسین یا
• furosemide

اگر متفورمین را با سایر داروهایی که می توانند قند خون را افزایش دهند مصرف کنید به احتمال زیاد دچار هیپرگلیسمی (قند خون بالا) می شوید. این داروها عبارتند از:

•  فنیتوئین؛
•  قرص های ضد بارداری یا قرص های درمان جایگزینی هورمون؛
• قرص های رژیم غذایی یا داروهای درمان آسم، سرماخوردگی و یا آلرژی؛
•  دیورتیک یا "قرص آب"؛
• داروهای قلب یا فشار خون (مروری کامل بر فشار خون)
•  نیاسین (Advicor، Niaspan، Niacor، Simcor، Slo-Niacin و ...)؛
•  فنوتیازین ها (Compazine و ...)؛
•  داروهای استروئیدی (پردنیزون، دگزامتازون و ...)؛ یا
•  داروهای تیروئید (Synthroid و ...).

این لیست کامل نیست و داروهای دیگری نیز می توانند اثرات متفورمین را بر قند خون افزایش یا کاهش دهند. به دکتر خودت در مورد تمام داروهایی (مکمل ها، ویتامین ها، محصولات گیاهی) که مصرف می کنید اطلاع دهید.

سوالات رایج درباره قرص متفورمین

اگر یک وعده قرص متفورمین را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد ؟

به محض این که به یاد آوردید قرص فراموش شده را بخورید (دارو را با غذا مصرف کنید). اگر نوبت به قرص بعدی رسیده است قرص فراموش شده را کنار بگذارید. هیچ گاه برای جبران قرص فراموش شده، دو قرص با هم نخورید.

اگر متفورمین بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

به اورژانس مراجعه کنید. مصرف بیش از حد متفورمین باعث اسیدوز لاکتیک می شود که ممکن است کشنده باشد.

در صورت مصرف متفورمین چه چیزهایی نباید بخورم؟

اجتناب از نوشیدن الکل. الکل باعث کاهش قند خون می شود و خطر ابتلا به اسیدوز لاکتیک را در هنگام مصرف متفورمین افزایش می دهد.

تهیه و تنظیم: گروه سلامت اوما

منبع: قرص متفورمین برای چیست+نحوه مصرف آن

زگیل تناسلی شایع ترین عفونت ویروسی منتقل شده از طریق بیماری مقاربتی جنسی است. زگیل تناسلی توسط ویروس پاپیلوم انسانی ایجاد می شود که می تواند در طول تماس جنسی منتقل شود. تمام کسانی که این ویروس را دارند، زگیل تناسلی ندارند. در اکثر افراد، ویروس در طول زمان از بدن خارج می شود. خیلی نادر است که زگیل تناسلی باعث مشکلات و بیماری های درازمدت شوند. در این مقاله مروری سعی شده که پرسش های شما در زمینه زگیل تناسلی پاسخ داده شود:

زگیل چیست؟

روش انتقال زگیل های تناسلی در مردان و زنان

عکسهایی از زگیل تناسلی زنان 

 عکس زگیل تناسلی مردان

علائم و نشانه های زگیل تناسلی

چگونگی تشخیص زگیل تناسلی 

چقدر بعد از نزدیکی جنسی می توانم زگیل تناسلی را بررسی کنم؟

معاینه زگیل تناسلی شامل چه چیزی است؟

معاینه زگیل تناسلی چقدر دقیق است؟

درمان زگیل تناسلی؟ آیا درمان قطعی زگیل تناسلی وجود دارد؟

آیا درمان زگیل تناسلی با سرکه سیب امکانپذیر است؟

آیا در هنگام تماس جنسی کاندوم مانع انتقال زگیل تناسلی میشود؟

سرعت از بین رفتن زگیل تناسلی

آیا برای بررسی از بین رفتن زگیل ها نیاز به معاینه دارم؟

آیا احتمال بازگشت زگیل تناسلی وجود دارد؟

اگر زگیل های تناسلی درمان نشوند چه اتفاقی می افتد؟

پس از درمان زگیل تناسلی، چه زمانی می توانم نزدیکی جنسی داشته باشم؟

مدت زمان حضور زگیل تناسلی چقدر است؟

آیا باید در خصوص زگیل تناسلی به همسرم بگویم؟

آیا زگیل تناسلی بر باروری من تاثیر می گذارند؟

اگر در هنگام بارداری زگیل تناسلی داشته باشم، چه اتفاقی می افتد؟

آیا زگیل تناسلی باعث سرطان می شود؟

آیا واکسن زگیل تناسلی وجود دارد؟

چگونه می توانم خودم را از زگیل های تناسلی محافظت کنم؟

زگیل چیست؟

زگیل تناسلی( warts genital)  از طریق عفونت پوست ناحیه تناسلی و ناحیه مقعد با ویروس پاپیلوم انسانی(HPV) ایجاد می شود. بیش از 100 نوع مختلف HPV وجود دارد که می تواند قسمت های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد، از جمله دست ها و پاها (یک زگیل بر روی پا به نام verruca نامیده می شود). تقریبا 30 نوع HPV در داخل و اطراف ناحیه تناسلی و مقعد زندگی می کند، اما زگیل تناسلی با دو نوع ویروس (نوع 6 و 11) ایجاد می شود.

روش انتقال زگیل های تناسلی در مردان و زنان

ویروس که باعث زگیل تناسلی می شود، از طریق تماس جنسی (تماس پوست با پوست) به راحتی از یک فرد به دیگر منتقل می شود. هر کسی که از نظر جنسی فعال باشد، میتواند این ویروس را دریافت کند. مرد و زن می توانند این ویروس را داشته باشند و آن را انتقال دهند.زگیل می تواند از یک هفته تا چند ماه به فرد دیگر سرایت کند.

• زگیل تناسلی ممکن است در طول رابطه جنسی واژن یا مقعد از یک فرد به دیگری انتقال یابد.
• این ویروس از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود، بنابراین برای انتقال آن نیازی به رابطه جنسی نیست.
• ویروس از طریق کاندوم عبور نمی کند اما کاندوم تمام قسمت های ناحیه تناسلی را پوشش نمی دهد و ممکن است ویروس از طریق قسمت هایی که پوشش داده نشده است منتقل شود.
• این ویروس به احتمال زیاد در زمانی که زگیل وجود دارد منتقل می شود اما پس از ناپدید شدن زگیل هم می تواند منتقل شود.
• زگیل در دهان یا گلو و یا بر روی لب از رابطه جنسی دهانی ایجاد می شود.
• زگیل ها می توانند از ناحیه تناسلی به ناحیه اطراف مقعد منتقل شوند.
• ممکن است خانم باردار که زگیل تناسلی دارد، ویروس را به فرزندش انتقال دهد.
• زگیل تناسلی از طریق بوسیدن، آغوش گرفتن، حمام یا حوله های حمام، استخر شنا، صندلی های توالت یا فنجان، بشقاب یا قاشق مشترک منتقل نمی شود.

عکسهایی از زگیل تناسلی زنان

 عکس زگیل تناسلی مردان

علائم و نشانه های زگیل تناسلی

اکثر افراد مبتلا به عفونت HPV، زگیل ندارند و ویروس خود به خود از بین می رود. این بدان معنی است که شما هیچ گاه متوجه نمی شوید خودتان یا همسرتان این ویروس را دارید یا خیر. اگر زگیل ظاهر شود، می تواند سه هفته تا چند ماه یا حتی سال ها بعد از تماس با ویروس، دیده شود. ممکن است زگیل های کوچک و گوشتی یا تغییرات پوستی مشاهده کنید در ناحیه تناسلی یا ناحیه مقعد دیده می شود.

ادامه مطلب در لینک زیر: 

زگیل تناسلی زنان و مردان