نوشته شده توسط : تیم پزشکی
کیست مویی چیست؟- کیست مویی رشد کیسه ای است که از هنگام تولد وجود دارد. این کیسه حاوی ساختارهایی مانند مو، مایع، دندان یا غدد پوستی است که می تواند بر روی پوست یا در آن یافت شود. - کیست مویی به آرامی رشد می کند و تا زمانی که پاره نشود حساس نیست. این کیست معمولا در صورت، داخل جمجمه، در قسمت پایین پشت و در تخمدان رخ می دهند. معمولا کیست های پوستی روی صورت بدون عوارض برداشته می شوند. برداشتن سایر کیست ها، نیاز به تکنیک های خاص و آموزش دارد. این کیست های نادر در 4 ناحیه عمده دیده می شوند:
عکس کیست مویی
چه چیزی باعث کیست مویی می شود؟کیست مویی زمانی ایجاد می شود که ساختار پوست و پوست در طول رشد جنین به دام افتاده باشد. دیواره سلولی آنها تقریبا مشابه پوست خارجی است و ممکن است دارای ساختارهای پوستی متعدد مانند فولیکول های مو، غدد عرق، و مو، دندان یا اعصاب باشد. علائم کیست مویی:کیست مویی علامت خاصی ندارد، اما اگر همراه عفونت باشد اغلب با :
برای کیست مویی چه زمانی باید با پزشک تماس بگیرم؟در شرایط زیر باید با پزشک تماس داشته باشد:
به طور معمول، برداشتن کیست مویی یک عمل اضطراری نیست. اگر کیست مویی پاره شود، ملتهب شود یا ایجاد درد یا تب کند، فرد باید به سرعت به پزشک مراجعه کند. ادامه مطلب در لینک زیر:کیست مویی چیست و چگونه درمان میشود
:: برچسب‌ها: کیست مویی چیست و چگونه درمان میشود , :: بازدید از این مطلب : 45 نوشته شده توسط : تیم پزشکی
یکی دیگر از نگرانی های افراد تبخال تناسلی است که جز بیماری های مقاربتی به شمار می رود. اما علت ایجاد تبخال تناسلی چیست؟علائم آن چه شکلی است؟آیا تبخال تناسلی درمان هم دارد؟ در این مقاله به کلیه پرسش های شما پاسخ داده میشود: با علائم تبخال تناسلی آشنا شوید تشخیص بیماری تبخال تناسلی چگونه است؟ چگونه تبخال تناسلی درمان می شود؟ اگر باردار باشم و تبخال تناسلی داشته باشم باید چه کاری انجام دهم؟ تبخال تناسلی چیست؟تبخال تناسلی یک بیماری منتقله از راه جنسی (بیماری مقاربتی) است. این بیماری منجر به زخم های تبخالی می شود، که تبخال های دردناکی است که در اثر باز شدن مایعی از آن خارج می شود. حدود 16 درصد از افراد بین 14 تا 49 سال از این بیماری رنج می برند. شکل ظاهری تبخال های تناسلی
علل ایجاد تبخال تناسلی چیست؟دو نوع از ویروس ها باعث تبخال تناسلی می شوند: ویروس هرپس سیمپلکس (HSV-1) و ویروس هرپس سیمپلکس (HSV-2) که متعلق به یک خانواده از ویروس ها هستند. ویروسها از طریق غشای مخاطی شما وارد بدن شما می شوند. غشای مخاطی شما لایه های نازک بافتی است که سوراخ های بدن شما را می پوشانند. آنها در بینی، دهان و اندام تناسلی یافت می شوند. هنگامی که ویروس ها درون بدن شما قرار دارند، خود را در سلول های شما جای می دهند. ویروس ها به راحتی با محیط خود سازگار می شوند، به طوری که درمان آنها دشوار می شود. HSV-1 یا HSV-2 را می توان در مایعات بدن افراد آلوده یافت، از جمله:
با علائم تبخال تناسلی آشنا شویداولین علامت معمولا دو روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس نمایان می شود. علائم عمومی برای مردان عبارتند از : ایجاد تبخال بر روی آلت تناسلی، بیضه یا باسن (نزدیک یا اطراف مقعد). علائم عمومی برای زنان عبارتند از: ایجاد تبخال در اطراف یا در نزدیکی مهبل (واژن)، مقعد و باسن. علائم عمومی برای مردان و زنان عبارتند از:
علائم عمومی نوزاد مبتلا به تبخال (از طریق زایمان واژینال) ممکن است شامل زخم بر روی صورت، بدن و اندام تناسلی باشد. کودکان مبتلا به تبخال تناسلی ممکن است عوارض بسیار شدید داشته باشند:
اگر تبخال تناسلی دارید و حامله هستید حتما به پزشک خود بگویید. آنها اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از انتقال ویروس به نوزاد در حین زایمان انجام خواهند داد و حتی ممکن است به این دلیل زایمان به صورت طبیعی انجام نشود. ادامه مطلب در لینک: تبخال تناسلی چیست وچگونه درمان میشود
:: بازدید از این مطلب : 46 نوشته شده توسط : تیم پزشکی
عمل جراحی زیبایی واژن یا لابیاپلاستی، به عملی گفته میشود که برای کاهش اندازه پوست اطراف واژن است. اما آیا این عمل به همه توصیه میشود؟آیا لابیاپلاستی عوارضی ندارد؟عمل زیبایی واژن بی هوشی دارد؟ سعی شده در این مقاله عمل لابیاپلاستی به شما معرفی بشه و به کلیه سوالات شما در این زمینه پاسخ داده شود: عمل زیبایی واژن (لابیاپلاستی) چیست؟ عکس عمل زیبایی دستگاه تناسلی زنان عمل جراحی لابیاپلاستی چگونه انجام میشود؟ مراقبت های بعد از عمل زیبایی واژن عوارض جانبی عمل جراحی لابیاپلاستی چیست؟ اگر پس از عمل لابیاپلاستی مشکلی داشته باشید، چه کاری باید انجام دهید؟ چه کسی نباید عمل زیبایی واژن را انجام دهند؟ تفاوت لابیاپلاستی با ختنه زنان چیست؟ عمل زیبایی واژن (لابیاپلاستی) چیست؟لابیاپلاستی عمل جراحی برای کاهش اندازه پوست اطراف دهانه واژن است. بعضی از خانم ها به خاطر ظاهر لابیا تصمیم به انجام عمل لابیاپلاستی می گیرند.
عکس عمل زیبایی دستگاه تناسلی زنان |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
یکی دیگر از بیماری ها که خانواده ها و افراد را غافلگیر میکنه، صرع است. وقتی یک نفر تشنج میکنه و زمین میخوره همه وحشت میکنند و غافل از اینکه این فرد ممکنه صرع داشته باشد. اما آیا داشتن صرع ارثی است؟آیا درمانی برای بیماری صرع وجود دارد؟آیا این بیماری خطرناک است؟ در این مقاله مروری جامع بر بیماری صرع شده است.پس باهم می خوانیم:
امید به زندگی در افراد مبتلا به صرع چقدر است؟
اگر کسی تشنج ناشی از صرع داشته باشد چه باید بکنید؟
محدودیت های سبک زندگی در افراد مبتلا به صرع
- صرع بیماری است که در آن افراد حمله های صرعی (تشنج) دارند. این بیماری یکی از رایج ترین بیماری های عصبی است که بر 0.5 تا 1% جمعیت تاثیر می گذارد. صرع یک بیماری تکی نیست بلکه گروهی از مشکلات همراه با دلایل، درمان ها و نشانه های مختلف است.
- تمام تشنج ها به خاطر صرع نیست. به عنوان مثال قرص هایی که برای بیماری های دیگر تجویز می شود، یا موادی مانند الکل، گاهی باعث تشنج می شود.
صرع بیماری است که در آن تشنج به طور مکرر اتفاق می افتد. مغز از تعداد زیادی سلول عصبی تشکیل شده است که از طریق سیگنال های الکتریکی با یکدیگر در ارتباطند. فعل و انفعالات بین این اعصاب باید به دقت تنظیم شود تا مغز عملکرد درستی داشته باشد. حمله های صرع زمانی اتفاق می افتد که تخلیه بار الکتریکی به طور نرمال در مغز اتفاق نیفتد و باعث تداخل در عملکرد طبیعی شود. نوع تشنج به محل اتفاق افتادن آن و مقدار تاثیر آن بر مغز بستگی دارد.
در طول حمله، این تخلیه بار باعث عوامل زیر می شود:
حمله صرع معمولا کوتاه است و از چند ثانیه تا چند دقیقه طول می کشد. هنگامی که حمله تمام شود، فعالیت الکتریکی طبیعی مغز به حالت قبل برمیگردد.تشنج در هر سنی می تواند اتفاق بیفتد اما بیشتر در کودکان و افراد مسن دیده می شود. در کودکان نیز صرع رایج است، مقاله صرع در کودکان: علت، علائم و درمان را حتما مطالعه کنید.
- صرع به خاطر شرایط مختلفی که بر مغز تاثیر می گذارد اتفاق می افتد.
- در نیمی از افراد که صرع دارند ناهنجاری ساختاری در مغز دیده نمی شود. در بسیاری از این افراد ژنتیک باعث صرع می شود. ژنتیک دلیل شروع تشنج در کودکان و نوجوانان است.
- دلیل ساختاری تشنج را می توان با اسکن مغز به دست آورد.
دلایل ممکن صرع عبارتند از:
خوشبختانه، 70 تا 80 درصد از بیماران به بهبودی می رسند. با این حال، نتیجه شرایط به نوع صرع و آنچه باعث آن می شود بستگی دارد.
صرع یک تشخیص بالینی است. به عبارت دیگر، تشخیص مبتنی بر نتایج آزمایش نیست، بلکه براساس توصیف دقیق حملات است. از آنجایی که بیماران اغلب در هنگام تشنج غیرهوشیار هستند، بسیار مهم است که پزشک بتواند یک توصیف در مورد حملات از دید شخص دیگری داشته باشد. پزشک باید تشنجات را با سایر بیماری ها مقایسه کند از جمله غش یا مشکلات قلب. تشخیص صحیح می تواند دشوار باشد و بیماران به متخصص مراجعه کنند، مانند متخصص مغز و اعصاب.
اگر تشخیص صرع صورت گرفته باشد، احتمال دارد که دو آزمایش زیر انجام شود:
صرع معمولا با دارو تجویز شده توسط یک متخصص درمان می شود. در برخی موارد، می توان از طریق جراحی درمان انجام شود. یکی از داروهای مصرفی در درمان صرع کاربامازپین است . در این مقاله با عوارض قرص کاربامازپین آشنا شوید.
اکثریت زنان مبتلا به صرع در بارداری مشکلی نخواهند داشت. با این حال، بهتر است قبل از بارداری، پزشک خود را ببنید، مخصوصا اگر قرصهای صرع مصرف می کنید.
ادامه مطلب در لینک زیر:بیماری صرع را بهتر بشناسیم
ترامادول ( teramadol) یک مسکن مشابه ماده مخدر است. ترامادول برای درمان دردهای متوسط تا شدید استفاده می شود.
- اگر مشکل تنفسی دارید، انسداد معده یا روده دارید، اخیراً الکل، داروی مسکن، مواد مخدر یا بازدارنده MAO (isocarboxazid, linezolid, methylene blue injection, phenelzine, rasagiline, selegiline, tranylcypromine) مصرف کرده اید، نباید ترامادول مصرف کنید.
- ترامادول باعث کاهش یا توقف تنفس می شود و مصرف مدوام آن اعتیادآور است و باعث مرگ میشود؛ به خصوص در کودکان و افرادی که قرص را بدون تجویز پزشک مصرف می کنند.
- این دارو برای مصرف کودکان کمتر از 12 سال نیست. همچنین Ultram ER نباید به افراد جوان تر از 18 سال داده شود.
- مصرف ترامادول در طول بارداری می تواند باعث مرگ و ایجاد علائمی در جنین شود.
- عوارض جانبی کشنده در صورت مصرف ترامادول با الکل یا سایر داروهایی که باعث کاهش تنفس و خواب آلودگی می شوند بروز می کند.
- تشنج در افرادی که این دارو را مصرف می کنند دیده می شود. ترامادول باعث تشنج می شود اگر سابقه تشنج داشته باشید( با بیماری صرع آشنا شوید)، آسیب به سر وارد شده باشد، بیماری متابولیک داشته باشید یا قرص های خاصی مانند ضد افسردگی ( مقاله راههای نجات از افسردگی را بخوانید)، شل کننده عضلات، مواد مخدر یا قرص های حالت تهوع و استفراغ مصرف کرده باشید احتمال تشنج بیشتر می شود.
- ترامادول با برخی از داروهای دیگر تداخل دارد و موجب عوارض جانبی خطرناک و مرگ می شود. در خصوص قرص هایی که مصرف می کنید به پزشک خود بگویید.
- قرص های ترامادول را خرد نکنید. این قرص فقط برای مصرف خوراکی است. پودر قرص خرد شده نباید از طریق استنشاق یا رقیق شدن با مایعات و تزریق وارد بدن شود. استنشاق یا تزریق این دارو می تواند باعث عوارض جانبي تهدید کننده و یا مرگ شود.
اگر نسبت به ترامادول حساسیت دارید یا اگر مشکلات زیر را دارید نباید آن را مصرف کنید:
ترامادول را به کسی که کمتر از 18 سال دارد و به تازگی عمل جراحی برای حذف لوزه ها ( عفونت لوزه و درمان آن) یا آدنوئید ها انجام داده است، ندهید. در برخی از افراد مصرف ترامادول، باعث تشنج می شود. اگر مشکلات زیر را دارید با پزشک خود در مورد خطر تشنج صحبت کنید:
در صورت استفاده از ترامادول در حین بارداری، کودک شما می تواند وابسته به دارو شود. این امر می تواند باعث بروز علائم زایمان زودرس شود. نوزادان متولد شده وابسته به دارو چندین هفته به درمان پزشکی نیاز دارند. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود بگویید.
در هنگام مصرف ترامادول به نوزاد شیر ندهید. این دارو می تواند وارد شیر مادر شود و موجب خواب آلودگی، مشکلات تنفسی و یا مرگ در نوزاد شود. برای اینکه مطمئن شوید که ترامادول برای شما امن است، اگر تا به حال مشکلات زیر را داشته اید، به پزشک خود بگویید:
- ترامادول را همانطور که تجویز شده است مصرف کنید. همه دستورالعمل های نوشته شده بر روی دارو را رعایت کنید. ترامادول می تواند تنفس را آهسته یا متوقف کند، به ویژه هنگامی که شروع به استفاده از این دارو می کنید یا دوز آن را تغییر می دهید. هرگز ترامادول را در مقادیر زیاد یا طولانی تر از زمان تجویز شده مصرف نکنید. اگر به نظر می رسد دارو در کاهش درد موثر نیست، به پزشک خود بگویید.
- مصرف ترامادول در دوزهای منظم نیز باعث اعتیاد می شود. هرگز این دارو را با فردی دیگر، به ویژه افرادی که سابقه مصرف مواد یا اعتیاد دارند، به اشتراک نگذارید. عوارض جانبی دارو ممکن است باعث اعتیاد، افسردگی، و یا مرگ شود به ویژه در کودک یا فردی که از دارو بدون نسخه استفاده می کند. فروش دارو خلاف قانون است.
- ترامادول را می توان با یا بدون غذا مصرف کرد، اما هر بار آنرا به همان شیوه مصرف کنید.
- استفاده از ترامادول را بطور ناگهانی متوقف نکنید زیرا باعث علائم ناخوشایند خواهد شد. از پزشک خود بپرسید چگونه این دارو را متوقف کنید.
- دارو را در دمای اتاق به دور از گرما و رطوبت، نگهداری کنید.
در صورتی که مشکلات زیر را داشتید به پزشک مراجعه کنید:
- اگر علائم سندرم سروتونین دارید به پزشک مراجعه کنید این علائم عبارتند از: تحریک، توهم، تب، عرق کردن، لرز، ضربان سریع قلب، سفتی عضلانی، تکان، از دست دادن هماهنگی، تهوع، استفراغ یا اسهال. عوارض جانبی جدی بیشتر در افراد مسن و افراد دارای اضافه وزن، سوء تغذیه یا ناتوان دیده میشود.
- استفاده طولانی مدت از داروهای مخدر ممکن است بر روی باروری (توانایی داشتن فرزند) در مردان یا زنان تأثیر بگذارد. معلوم نیست که آیا اثرات مهاری بر باروری دائمی هستند یا نه. عوارض جانبی معمول ترامادول ممکن است شامل موارد زیر باشد:
معمولا بزرگسالان برای تسکین درد:
مصرف روزانه بزرگسالان برای درد مزمن:
برای بیماران مبتلا به درد مزمن متوسط تا شدید که نیازی به شروع سریع عوارض جانبی ندارند، مصرف دارو به مقدار کم آغاز می شود:
Extended-Release
دوز افراد پیر برای تسکین درد:
دوز افراد پیر برای درد مزمن:
داروهای معمول برای درد:
داروهای مخدر (مخدر) می توانند بر داروهای دیگر تاثیر بگذارند و باعث عوارض جانبی خطرناک یا مرگ شوند. اگر از داروهای زیر استفاده می کنید به پزشک خود بگویید:
ترامادول را سه دسته از افراد مصرف می کنند:
- علائم جسمی ترک ترامادول احتمالاً به علت خواص ضدافسردگی این دارو (جلوگیری از بازجذب سروتونین و نورآدرنالین) شدیدتر از علائم ترک مخدرهایی مانند تریاک میباشد، حتی بعد از قطع مصرف کوتاه مدت ترامادول علائمی مانند بی خوابی، سندروم_پای_بی‌قرار (RLS) و افسردگی بروز میکند. مصرف بدون وقفه آن در طولانی مدت باعث ایجاد مقاومت بدنی نسبت به مواد اپیوییدی شده و دوز مصرف آن باید افزایش یابد تا اثری مشابه مقدار مصرف اولیه را ایجاد کند، مدتی بعد از قطع مصرف دارو مقاومت بدنی نسبت به ترامادول و دیگر مواد اپیوئیدی به حالت اولیه بر می‌گردد.
- با توجه به اینکه مکانیسم کنترل درد در ترامادول مشابه مورفین است. مصرف مداوم آن منجر به وابستگی فیزیکی و روانی مشابه اعتیاد به مواد مخدر میشود و مصرف طولانی مدت ترامادول منجر به اعتیاد به آن شده و درمانی کاملاً مشابه با درمان سوء مصرف مواد مخدری چون تریاک، کراک و هروئین دارد.
از آنجایی که ترامادول برای درد استفاده می شود، به احتمال زیاد مصرف آن را فراموش نمی کنید. اگر زمان قرص بعدی رسیده است، قرص فراموش شده را مصرف نکنید. هرگز دو قرص همزمان مصرف نکنید.
به پزشک اورژانس مراجعه کنید. مصرف بیش از حد ترامادول می تواند مرگبار باشد، به خصوص در کودک یا فردی که قرص را بدون تجویز استفاده می کند. علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل تنگی نفس و ضربان قلب، خواب آلودگی شدید و خستگی باشد.
الکل مصرف نکنید. الکل باعث عوارض جانبی خطرناک یا مرگ می شود. ترامادول باعث اختلال در تفکر یا واکنش شما می شود. پس از مصرف ترامادول از رانندگی اجتناب کنید. سرگیجه یا خواب آلودگی شدید می تواند باعث افتادن یا سایر حوادث شود.
تهیه و تنظیم: گروه سلامت اوما
منبع: هر آنچه درباره ترامادول باید بدانید
آنفولانزا یک بیماری تنفسی ناشی از ویروس است. آنفولانزا بسیار مسری است و معمولا توسط سرفه و عطسه یک فرد آلوده گسترش می یابد. آنفولانزا به ندرت تهدید کننده زندگی است. می توانید با دست دادن به یک فرد آلوده، آنفولانزا بگیرید. بزرگسالان یک تا دو روز قبل از گرفتن علائم و تا 7 روز پس از ابتلا به بیماری، ناقل ویروس هستند. این بدان معنی است که شما می توانید ویروس آنفولانزا را قبل از اینکه حتی بدانید که آلوده شده اند، گسترش دهید.
گاهی آنفولانزا با سرماخوردگی اشتباه گرفته می شود. علائم سرماخوردگی و آنفولانزا شامل آبریزش بینی / گرفتگی بینی (بخوانید: گرفتگی بینی نوزاد: 4 علت، 5 علامت، 4 درمان)، گلودرد و سرفه می باشد. برای کمک به تشخیص آنها، بعضی از علائم آنفولانزا که آن را از سرماخوردگی متمایز می کند عبارتند از:
ممکن است علائم گوارشی مثل تهوع، استفراغ و اسهال باشد. اینها در میان کودکان بیشتر از بزرگسالان رایج هستند. به طور معمول، علائم در حدود 1 هفته به تعویق می افتد. با این حال، احساس خستگی می تواند چند هفته ادامه یابد.
شایان ذکر است که هر فرد مبتلا به آنفولانزا تمام علائم را ندارد. برای مثال، ممکن است آنفولانزا بدون تب داشته باشید.
اغلب خستگی یکی از اولین نشانه های آنفولانزا و سرماخوردگی است. در آنفولانزا خستگی اغلب شدیدتر است. سایر علائم اولیه شامل:
آنفولانزا به وسیله ویروس ایجاد می شود، آنتی بیوتیک ها نمی توانند کمک کنند، مگر آنکه آنفولانزا به بیماری دیگری ناشی از باکتری منجر شود. ضد ویروس هایی مانند oseltamivir (تامیفلو) و زانامیویر(Relenza) ممکن است در برخی موارد تجویز شود. مسکن می تواند برخی از علائم مانند سردرد و درد بدن را کاهش دهد. بعضی از داروهای مسکن، مانند آسپرین، نباید به کودکان زیر 12 سال داده شود. افراد مبتلا به آنفولانزا باید:
بهتر است افرادی که تنها زندگی می کنند و آنفولانزا دارند به یکی از دوستان یا نزدیکان اطلاع دهد تا از او سر بزنند.
ادامه مطلب در لینک:
یبوست برای افراد مختلف متفاوت است. برای بسیاری از مردم، به معنی مدفوع نکردن به صورت مکرر است. برای دیگران، یبوست به معنی مدفوع سخت یا احساس تخلیه ناقص پس از حرکت روده است. اما مهمتر از همه درمان بیوست است. در این مقاله سعی شده مروری جامع بر درمان یبوست داشته باشیم:
یبوست معمولا کمتر از 3 حرکت روده در هر هفته میباشد. یبوست شدید کمتر از یک مقدار حرکت روده در هر هفته می باشد. دو یا سه روز بدون مدفوع مشکلی ایجاد نمی کند فقط باعث اضطراب روانی می شود (در برخی افراد).
- تعداد حرکات روده معمولا با سن کاهش می یابد. اکثر بزرگسالان بین سه تا 21 بار در هفته حرکات روده را مشاهده می کنند. شایع ترین الگو یک بار در روز است، اما این الگو در کمتر از نیمی از افراد دیده می شود. علاوه بر این، اکثر موارد نامنظم هستند و هر روز به تعداد یکسان حرکات روده ندارند.
- بر خلاف باور عمومی، هیچ شواهدی وجود ندارد که "سموم" هنگامی که حرکات کم است جمع شوند و یا یبوست به سرطان منتهی می شود.
مهم است که یبوست حاد (اخیر) را از یبوست مزمن (طولانی مدت) تشخیص دهیم:
یبوست حاد:
نیاز به ارزیابی فوری دارد زیرا یک بیماری جدی پزشکی ممکن است علت اصلی آن باشد (به عنوان مثال، تومورهای روده بزرگ). این یبوست نیاز به ارزیابی فوری دارد اگر همراه با علائمی مانند خونریزی مقعد، درد شکمی و گرفتگی، تهوع و استفراغ و از دست دادن غیرمعمول وزن باشد.
یبوست مزمن:
ارزیابی یبوست مزمن ضروری نیست، به خصوص اگر اقدامات ساده را انجام داده باشید.
از لحاظ نظری، یبوست می تواند ناشی از عبور کند غذا از هر بخش از دستگاه گوارش باشد. با این حال، اغلب اوقات، کاهش سرعت عبور غذا در روده بزرگ رخ می دهد. گاهی داروهایی باعث یبوست می شوند. اغلب علت یبوست داروها هستند. شایعترین داروها عبارتند از:
علاوه بر محصولات ذکر شده در بالا، بسیاری از داروهای دیگر نیز می توانند این وضعیت را ایجاد کنند. می توانید از روش های موثر ساده برای درمان آن (به عنوان مثال، افزایش فیبر رژیمی) استفاده کنید. قطع کردن دارو ضروری نیست. اگر اقدامات ساده عمل نکنند، می توانید از ترکیب قرص های یبوست آور کمتر استفاده کنید. به عنوان مثال، داروی ضد التهاب غیراستروئیدی یا NSAID (به عنوان مثال، ایبوپروفن) یا یکی از داروهای ضد افسردگی.
حرکات روده تحت کنترل است. این به این معنی است که احساس طبیعی شما می تواند سرکوب شود.
فیبر در حفظ مدفوع نرم و آبکی مهم است؛ بنابراین خوردن غذاهای کم فیبر می تواند باعث یبوست شود. بهترین منابع طبیعی فیبر عبارتند از میوه ها، سبزیجات و غلات کامل.
یکی از مشکالت مشکوک یبوست شدید، استفاده بیش از حد از ملین های محرک (سنا، روغن کرچک و بسیاری از گیاهان) است. ارتباط بین استفاده مزمن از این محصولات و آسیب به اعصاب و ماهیچه های روده بزرگ موجب ایجاد این مشکل می شود. با این حال روشن نیست که آیا محصولات باعث آسیب می شوند و یا شدید قبل از استفاده از آنها ایجاد شده است. با توجه به این که محصولات محرک میتوانند به روده آسیب برسانند، کارشناسان توصیه میکنند که آنها به عنوان آخرین راه حل مورد استفاده قرار بگیرند.
هورمون ها می توانند بر روی حرکت روده تاثیر بگذارند. مثلا:
بر روی صورت تمام افراد حداقل یک بار در زندگی جوش ایجاد می شود. بنابراین همه ما تجربه داشتن جوش را داریم، مخصوصا زمانی که می خواهیم به یک مهمانی و یا عروسی خاص برویم، قبلش یکی دو تا جوش گنده میزنیم، حتی اگر در حالت عادی هیچ جوشی نداشته باشیم. اما نکات مهم زیر باید توسط افرادی که دائم جوش می زنند، رعایت شود:
1- جوش هایتان را دستکاری نکنید. این قانون شماره یک است! جوش ها حاوی باکتری های نامطبوع هستند. اگر جوش ها را بترکانید، این باکتری ها به داخل حفره های دیگر می روند و باقی می مانند.
2- برای مدتی آرایش نکنید. لوازم آرایش و رژ لب به پوست آسیب می رسانند. البته اگر پوست شما ظاهری مناسب ندارد، بدون آرایش بیرون رفتن کمی خجالت آور است اما این کار باعث پاک شدن پوست شما می شود.
3- یکی دیگر از ضعف های ترکاندن جوش این است که پوست اطراف جوش ملتهب می شود. التهاب باعث قرمزی و درد بیشتر خواهد شد.
4- جوش ها را دستکاری نکنید. دست ها (بدون توجه به تعداد دفعاتی که آنها را شستشو می کنید) دارای روغن و خاک و باکتری هستند. اگر شما دائما این خاک، روغن و باکتری را بر روی صورتتان بکشید، باکتری ها را به مناطق دیگر چهره تان نیز گسترش می یابند.
5- آب کافی بخورید. بسیاری از پزشکان توصیه می کنند بین 9 تا 12 فنجان آب در روز (2.2 تا 3 لیتر) بخورید. (زنان باید 9 فنجان و مردان باید 12 فنجان آب بنوشند.) پوست شما یک عضو در بدن است و مانند کلیه شما نیاز به مقادیر کافی آب برای عملکرد مناسب دارد.
6- شکر، قند، آبمیوه و نوشابه را از رژیم خود حذف کنید. گزارش های جدید نشان می دهد رژیم های غذایی تاثیر قابل توجهی بر جوش دارد. شکرها باعث افزایش انسولین می شوند که به نوبه خود باعث ایجاد برخی هورمون های تولید جوش می شود.
7- شیر کمتر بخورید. شیر به عنوان یک عامل تولید کننده جوش شناخته شده است. شیر باعث تحریک هورمون های جنسی مردانه - تستوسترون و آندروژن ها می شود - که همراه با انسولین باعث ایجاد جوش های تند و زننده می شود.
ادامه مطلب در
HIV (ویروس اچ ای وی یا نقص ایمنی بدن انسان) یک ویروس است که به سلول های سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند و توانایی بدن برای مبارزه با عفونت ها و بیماری های روزمره را تضعیف می کند. ایدز (سندرم کمبود ایمنی) نامی است که برای توصیف عفونت های خطرناک و بیماری هایی که در اثر ویروس HIV ایجاد می شوند و سیستم ایمنی به شدت تضعیف می شود، استفاده می شود.
- در حالی که ایدز نمی تواند از یک نفر به دیگری انتقال یابد، ویروس HIV می تواند.
- در حال حاضر هیچ درمانی برای ایدز وجود ندارد، اما داروهایی وجود دارد که باعث افزایش طول عمر و سلامت می شود.
- با تشخیص زودهنگام و درمان های موثر، اکثر افراد مبتلا به ایدز دچار بیماری ایدز ایجاد نخواهند شد و عمر مفید طبیعی خود را حفظ خواهند کرد.
اکثر افراد مبتلا به بیماری به مدت 2-6 هفته پس از عفونت ایدز دچار علائم آنفولانزا ( این مقاله را بخوانید: آنفولانزا | علائم، درمان و واکسن آنفولانزا) می شوند که یک یا دو هفته طول می کشد. پس از این که نشانه ها ناپدید شدند، ایدز سال ها علائمی ایجاد نمی کند، هرچند ویروس همچنان به آسیب رساندن به سیستم ایمنی بدن ادامه می دهد. این به این معنی است که بسیاری از افراد مبتلا به ایدز نمیدانند که آلوده شده اند. هر کسی که فکر می کند ایدز دارد باید آزمایش انجام دهد. به گروههای خاصی از افراد توصیه می شود به طور منظم آزمایش انجام دهند زیرا در معرض خطر هستند این افراد عبارتند از:
HIV در مایعات بدن فرد آلوده یافت می شود. این شامل مایع منی، مایع واژینال و مقعد، خون و شیر مادر است. این ویروس شکننده است و برای مدت طولانی در خارج از بدن زنده نمی ماند. HIV نمی تواند از طریق عرق، ادرار یا بزاق یا بوس کردن انتقال یابد.
- شایعترین روش ابتلا به ایدز در انگلستان، داشتن رابطه جنسی مقعدی و واژینال بدون کاندوم است. راه های دیگر ابتلا به ایدز عبارتند از:
اگر فکر می کنید ممکن است در معرض ابتلا به ایدز قرار داشته باشید، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. تنها راه برای فهمیدن اینکه آیا مبتلا به ایدز هستید یا خیر آزمایش ایدز است. این آزمایش شامل آزمایش نمونه ای از خون یا بزاق برای بررسی علائم عفونت است.
توجه داشته باشید:
- اگر اولین آزمایش نشان دهد مبتلا به ایدز هستید، باید آزمایش خون برای تأیید نتیجه انجام دهید.
- اگر نتیجه مثبت باشد، باید برای آزمایش های بیشتر و بحث در مورد گزینه های درمان خود، به کلینیک پزشکی ویژه مراجعه کنید.
- داروهای ضد رتروویروسی برای درمان ایدز استفاده می شود. آنها از تکرار ویروس در بدن جلوگیری می کنند و اجازه می دهند سیستم ایمنی بدن خود را ترمیم کند و از آسیب بیشتر جلوگیری کند.
- این قرص ها را باید هر روز مصرف کنید.
- ایدز قادر است به آسانی به دارو ایدز مقاومت نشان دهد، اما مصرف ترکیبی از داروهای مختلف باعث می شود که این احتمال بسیار کمتر شود.
- اکثر افراد مبتلا به ایدز ترکیبی از داروها را مصرف می کنند – بهتر است داروها را طبق روشی که پزشک توصیه کرده است مصرف کنید.
- هدف از درمان ایدز این است که ویروسی غیر قابل کشف داشته باشید. این به این معنی است که سطح ویروس HIV در بدن شما به اندازه کافی پایین بیاید به گونه ای که توسط آزمایش تشخیص داده نشود.
اگر فردی گمان میکند در عرض ۷۲ ساعت گذشته (سه روز)، در معرض ابتلا به اچ‌آی‌وی قرار داشته است میتواند از قرصهای پیشگیری از اچ‌آی‌وی استفاده کند. داروهای پیشگیری پس از قرار گرفتن در معرض عامل بیماری‌زا را در ادامه فهرست کرده‌ایم:
post-exposure prophylaxis) :pep) داروهایی هستند که ممکن است مانع از ابتلای فرد به اچ‌آی‌وی شوند. در صورتی که در مواجهه با ویروس اچ‌آی‌وی قرار گرفته‌اید باید بدون فوت وقت تحت درمان قرار بگیرید.
pep درمانی پرزحمت است که چهار هفته (۲۸ روزِ کامل) طول می‌کشد. این درمان میتواند با اثرات جانبی ناخوشایندی چون اسهال، تهوع و سردرد همراه باشد.
اگر آزمایش اچ‌آی‌وی مثبت باشد، انجام آزمایشهای منظم خون ضروری است تا بتوان پیش از شروع درمان پیشرفت ویروس را بررسی کرد. درمان با هدف کاهش سطح اچ‌آی‌وی در خون طراحی میشود که فواید زیادی دارد.
اگر ایدز دارید، درمان موثر ایدز و کاهش ویروس، خطر انتقال ویروس به دیگران را کاهش می دهد. همچنین باید:
بدون درمان، سیستم ایمنی بدن به شدت آسیب دیده و بیماری های تهدید کننده حیاتی مانند سرطان و عفونت های شدید می توانند رخ دهند. خانم های باردار مبتلا به ایدز باید به فکر درمان و مراقبت های پزشکی باشند تا ویروس به جنین منتقل نشود. (بخوانید: ایدز و بارداری)
تهیه و تنظیم: گروه سلامت اوما
منبع: ایدز اوما
|
| |
| وب : | |
| پیام : | |
| 2+2=: | |
| (Refresh) | |
|
متن دلخواه شما
|
|
|
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
