تیغ زدن موهای زائد ناحیه تناسلی

پیش اصلاح موهای زائد ناحیه تناسلی 

ریش تراش برای اصلاح موهای نسبتا کوتاه طراحی شده است و اگر برای موهای بلند استفاده شود گیر می کند. برای اصلاح موهای بلند، ابتدا موها را به آرامی بکشید و دور از بدن بگیرید سپس با قیچی تیز، موها را کوتاه کنید. 

نرم کردن مو و فولیکول های مو با دوش گرم یا حمام 

این کار باعث می شود موهای درشت راحت تر اصلاح شود.

• می توانید به جای حمام کردن، یک پارچه گرم و خیس به مدت 5 دقیقه بر روی ناحیه تناسلی قرار دهید سپس موها را بزنید.
• قبل و بعد از اصلاح، لایه برداری انجام دهید. انجام لایه برداری قبل از اصلاح باعث می شود پوست مرده جدا شود و اصلاح راحت تر انجام شود. همچنین احتمال خراش افتادن پوست کاهش می یابد. 

برای جلوگیری از تحریک پوست از کف استفاده کنید

پیش از اصلاح از فوم، کرم و ژل بر روی موهای ناحیه تناسلی استفاده کنید. از فوم اصلاح یا کرم مخصوص تراشیدن موهای ناحیه تناسلی استفاده کنید. هرگز موهای ناحیه تناسلی را بدون چرب کردن ناحیه اصلاح نکنید.

• همیشه پیش از استفاده از کرم اصلاح  بر روی ناحیه تناسلی آن را تست کنید و در صورت واکنش آلرژیک از آن استفاده نکنید.
• محصولات مخصوص خانم ها نرم تر است ولی محصولات مردان معطر است و باعث تحریک و سوزش می شود.  

بهترین اصلاح موهای زائد ناحیه تناسلی

استفاده از ژیلت

این محصول جدید دارای ژل مانند در دو طرف می باشد که باعث روانکاری می شود. ژیلت برای کوتاه کردن مو راحت تر نیست اما امنیت بالاتری دارد.

• یک ژِیلت مخصوص موهای ناحیه تناسلی داشته باشید و پس از مصرف آن را به خوبی تمیز کنید. ژیلت را خیس نگذارید. رطوبت باعث خوردگی تیغه های ژیلت می شود.

پوست را بکشید

اگر پوست شل باشد بدنتان بریده می شود. ژیلت فقط روی سطح صاف به خوبی عمل می کند. با دست آزاد خود، پوست را محکم بکشید و آن را محکم نگه دارید. از زیر ناف پوست را بکشید. 

به آرامی موهای زائد ناحیه تناسلی را بزنید

دو چیز را به خاطر داشته باشید: اصلاح در جهت رشد موها از ناراحتی جلوگیری کرده و در خلاف جهت رشد مو باعث سوزش می شود. بنابراین بهتر است موها را در جهت رشد اصلاح کنید. 

• به جهت رشد موها در هنگام اصلاح توجه کنید. اگر موها به سمت پایین رشد کرده اند به سمت راست یا چپ اصلاح کنید. سعی کنید به حس خود در خصوص موها توجه کنید و به چشم ها اعتماد نکنید.
• بیش از حد اصلاح نکنید. به قدری ژیلت را روی پوست بکشید که مو را جدا کند. اگر بیش از حد یک جا را اصلاح کنید متورم می شود.
• در اوایل اصلاح، هنگامی که دو روز پشت سر هم موها را اصلاح می کنید باعث خارش و قرمزی پوست می شود. بنابراین بعد از اصلاح بگذارید چند روز بگذرد تا پوست به تغییرات عادت کند.

موهای زائد پشت را فراموش نکنید

موهای پشت را فراموش نکنید اصلاح کنید. 

• سعی کنید موهای پشت را در آینه بزنید. 

تمیز کردن موهای زائد

پس از اصلاح موهای زائد، حمام را تمیز کنید. 

جلوگیری از قرمزی و خارش ناحیه تناسلی

لایه برداری برای تمیز نگه داشتن پوست

این کار باعث می شود پوست مرده روی سطح پس از اصلاح پاک شود و از رشد نکردن موهای زیر پوستی جلوگیری می کند. با صابون ناحیه تناسلی خود را به آرامی پاک کنید. این کار از وجود مواد اضافی و انسداد حفره ها و ایجاد عفونت جلوگیری می کند. 

• در اینجا یک نکته مثبت وجود دارد: از اسکراب شکر به عنوان لایه بردار استفاده کنید تا  پوست شما به صافی پوست یک کودک شود. همچنین می توانید از جوش شیرین استفاده کنید.
• اگر زن هستید از صابون استفاده نکنید. واژن به طور طبیعی تمیز کردن را انجام می دهد و فقط کافی است از آب استفاده کنید. در واقع، صابون تعادل pH را به هم میزند و باعث عفونت واژن می شود.

استفاده از روغن تخم مرغ

روغن تخم مرغ حاوی چندین ماده زیستی است که از عفونت و التهاب جلوگیری کرده و باعث می شود پوست سریع تر بهبود یابد.

• بعد از اصلاح ناحیه تناسلی به مدت یک هفته دوبار در روز، روغن تخم مرغ به بدن بزنید.
• بگذارید روغن تا حمام بعدی بماند. هیچ ضرورتی برای شستشو آن وجود ندارد زیرا جذب پوست می شود.

شستشو موهای ناحیه تناسلی باقی مانده، با استفاده از مرطوب کننده

آلوئه ورا، روغن بچه، و یا مرطوب کننده ها طراحی شده برای مناطق حساس را می توانید استفاده کنید. روغن تخم مرغ حاوی ایمونوگلوبولینهایی است که از قرمزی ناشی از خراش جلوگیری می کند. از مرطوب کننده حاوی رایحه و عوامل رنگ آمیزی استفاده نکنید.

• از هر چیزی که استفاده می کنید مراقب باشید حاوی عطر نباشد. از کرم بعد اصلاح مردها استفاده نکنید زیرا باعث سوزش می شود. 
• روغن بچه باعث خراب شدن کاندوم لاتکس می شود. اگر برنامه نزدیکی جنسی دارید از این روغن استفاده نکنید. 

اگر از پودر استفاده می کنید مراقب باشید

پودر عرق و روغن اطراف ناحیه تناسلی را جذب می کند و باعث کاهش قرمزی و خارش می شود. اما مراقب باشید پودر داخل واژن نرود. همچنین مراقب باشید منافذ پوست مسدود نشوند.

• خانم ها نباید پودر تالک در ناحیه تناسلی استفاده کنند زیرا احتمال سرطان تخمدان (بخوانید: آیا در معرض سرطان تخمدان قرار دارم؟) را افزایش می دهد. در واقع، تالک برای خشک کردن دستکش جراحی نیز استفاده نمی شود زیرا ماده ای سمی است.

استفاده از موچین

حتی ریش تراش های گران نیز برخی موها را نمی زنند. بنابراین از موچین استفاده کنید. درد بیش از چند ثانیه طول می کشد. اما می توانید از عهده اش برآیید.

منبع: 

چگونه موهای زائد ناحیه تناسلی را از بین ببریم

سونوگرافی سه بعدی با استفاده از دستگاهی انجام می شود که با شکم شما تماس دارد. بنابراین نگرانی شما کاملا طبیعی است. 

سونوگرافی سه بعدی

سونوگرافی سه بعدی برای مشاهده جنین انجام می شود. بیشتر پزشکان معتقدند این سونوگرافی هیچ ضرری ندارد.
در برخی موارد در صورت وجود مشکل، پزشک سونوگرافی سه بعدی را پیشنهاد می کند تا بررسی دقیق تر بپردازد. پزشک در صورتی سونوگرافی سه بعدی را پیشنهاد می کند که در سونوگرافی معمولی نتواند مشکل را مشاهده کند یا به دقت بیشتر نیاز داشته باشد.
سونوگرافی سه بعدی مانند سونوگرافی معمولی است اما نتایج آن به صورت سه بعدی است. در این سونوگرافی از امواج صوتی استفاده می شود تا از جنین در رحم تصویر تهیه شود. در سونوگرافی سه بعدی می توانید صورت جنین را واضح تر از سونوگرافی معمولی ببینید.

چه زمانی باید سونوگرافی سه بعدی انجام شود؟

بهتر است سونوگرافی سه بعدی بین هفته بیست و ششم بارداری تا هفته سی ام بارداری انجام شود.

• پیش از هفته بیست و ششم بارداری، زیر پوست جنین مقداری چربی وجود دارد. در سونوگرافی سه بعدی تصاویری از استخوان های صورت جنین گرفته می شود.
• بعد از هفته سی ام بارداری، سر جنین به قسمت پایین تر منطقه لگن منتقل می شود. در این مرحله از بارداری در سونوگرافی سه بعدی تصویری واضح از چهره جنین مشاهده نمی کنید.
• در حالتی که جفت در مقابل رحم قرار گرفته باشد باید تا هفته بیست و هشتم بارداری صبر کنید تا بتوانید تصویری مناسب از جنین تهیه کنید.

سونوگرافی سه بعدی در بارداری

نکاتی در خصوص سونوگرافی سه بعدی در بارداری:

• اگرچه سونوگرافی سه بعدی بهترین راه برای مشاهده صورت جنین است اما همیشه تصویری از صورت تهیه نمی شود. این مسئله به این معنی نیست که جنین مشکل دارد یا بارداری شما مشکل دارد. شاید جنین به شکلی قرار گرفته است که در سونوگرافی صورت او دیده نمی شود. 
• بهترین حالت برای تصویربرداری از صورت جنین در حالتی است که صورت جنین به سمت خارج باشد. اگر آب دور جنین به مقدار کافی در اطراف صورتش باشد، تصویری واضح تهیه می شود.
• اگر جنین به شکلی دراز کشیده باشد که صورت آن به طرف شما نباشد و پشت آن به شما باشد تصویری از صورت او نمی توانید مشاهده کنید.
• حالت دیگری که نمی توانید صورت جنین را ببینید زمانی است که سر او در قسمت پایین لگن قرار گرفته باشد. همچنین اگر آب دور جنین به مقدار کافی نباشد تصویری واضح دیده نمی شود.
• همچنین اگر چربی اضافه در قسمت شکم داشته باشید نمی توانید در سونوگرافی سه بعدی صورت جنین را مشاهده کنید.
• اگر نتوانید تصویری مناسب از صورت جنین مشاهده کنید کارشناس از شما می خواهد کمی راه بروید تا جنین تغییر حالت دهد. اگر باز هم تصویر صورت او را مشاهده نکردید کارشناس از شما می خواهد هفته بعد مراجعه کنید.
• حتی اگر باز هم نتوانید صورت جنین را ببینید حداقل می توانید انگشتان جنین را ببینید.

 تصویر مناسب در سونوگرافی سه بعدی در بارداری

 در ادامه نکاتی برای تصویربرداری مناسب در سونوگرافی سه بعدی ذکر شده است:

• سعی کنید نکات مهم و راهنمایی های لازم در خصوص سونوگرافی سه بعدی را رعایت کنید. بهترین زمان برای انجام سونوگرافی سه بعدی هفته بیست و ششم بارداری تا هفته سی ام بارداری است.
• پیش از انجام سونوگرافی سه بعدی مقدار زیادی آب بخورید. در واقع چند روز پیش از سونوگرافی مقدار زیادی آب بخورید. بهتر است روزانه حداقل دو تا سه لیتر آب بخورید. این کار باعث می شود کیسه آب شما تمیز شود و در اطراف جنین مقدار کافی آب جمع شود.
• در هنگام سونوگرافی سه بعدی راحت باشید. مثانه پر باشد اما خیلی پر نباشد که باعث ناراحتی شما شود یا نتوانید بنشینید یا راه بروید. همچنین لباس راحت بپوشید.
• اگر پس از دو یا سه بار انجام سونوگرافی سه بعدی به نتیجه مطلوب نرسیدید بهتر است دیگر سونوگرافی سه بعدی انجام ندهید.
• منبع: سونوگرافی سه بعدی

چگونه برای نوزادم شیر خشک تهیه کنم؟

من نوزادم را با بطری شیر میدهم. کدام روش بهتر است؟

غرق شدن در انبوه شیر خشک های مختلف آسان است. انتخاب خوراک مناسب برای نوزادتان یک تصمیم رژیمی دلپذیر است، و گزینه های زیادی وجود دارد.
وقتی شیر خشک انتخاب میکنید، شکل آن، نوع پروتئین و کربوهیدرات موجود، و دیگر مواد غذایی آن را درنظر بگیرید. در انتها، باید قادر به انتخاب شیر خشکی باشید که برای نوزاد و سبک زندگی شما بهترین است.

شکل های مختلف شیر خشک کدامند؟

شیر خشک ها به سه شکل هستند: آماده مصرف، مایع غلیظ و پودر شده.
دستور آماده مصرف بدون شک آسانترین است- بدون نیاز به مخلوط کردن یا اندازه گیری، فقط آن را باز کرده و سرو نمایید. این دستور، به گونه ای است که بیمارستانها در بیشتر موارد آن را به نوزادان تازه متولد شده ارائه مینمایند. بهداشتی است و به ویژه وقتی نمیدانید به آب مطمئن دسترسی دارید یا خیر به کمکتان می آید.
راحتی دستور آماده برای مصرف، قیمت آن است.- قیمت این نوع در هر اونس حدود 20 درصد بیشتر از دستور پودر شده است. ظروف آن نیز فضای بیشتری در قفسه و سطل زباله تان اشغال میکند (مگر اینکه بتوانید آنها را بازیافت کنید).
وقتی در ظرف باز شد، دستور آماده مصرف طول عمر کوتاهی دارد- و باید در طول 48 ساعت مصرف شود. همچنین، از آنجا که دستور مایع اغلب تیره تر از دستور پودر شده است، بسیاری مادرها شکایت میکنند که بر روی لباسها لک ایجاد میکند.
دستور مایع غلیظ نیاز به مخلوط کردن قسمتهای مساوی آب و دستور دارد. در مقایسه با دستور آماده مصرف، دستور غلیظ هزینه کمتری دارد و فضای کمتری از شما اشغال میکند. در مقایسه با دستور پودر شده، آماده کردنش ساده تر است ولی هزینه بیشتری به همراه دارد.
دستور پودر شده اقتصادی ترین و بهترین گزینه از نظر سازگاری با محیط زیست است. کمترین حجم را در حین جابجایی، انبار و در سطل زباله اشغال می کند.
دستور پودر شده نسبت به دیگر دستورها نیاز به زمان بیشتری برای آماده شدن دارد، و شما باید دستورالعمل را به دقت دنبال کنید، ولی طول عمری یک ماهه پس از باز شدن دارد. مثل دستور مایع غلیظ، می توانید هر زمان که نیاز دارید مقادیر مشخصی را با هم مخلوط کنید. هر مقدار که می خواهید. این مساله به ویژه وقتی شما یک مادر شیرده هستید که تنها گاهی نیاز به بطری کمکی دارید مفید است.

انواع مختلف شیر خشک ها کدامند؟

دستوری وجود دارد که برای نیازهای تمام نوزادان مناسب است. ولی بهترین راه استفاده از یک نوع دستور و مقاومت در برابر تغییر آنست، حتی اگر به نظر برسد نوزاد شما در ابتدا این دستور را به خوبی هضم نمی کند.
مشکلات معمول- مثل برگرداندن، گاز و قولنج- معمولا به رژیم غذایی نوزاد شما مربوط نیست. در اکثر موارد، این مشکلات مربوط به دستگاه گوارش نابالغ فرزندتان مربوط است، نه آنچه می خورد.
بنابراین نوع خاصی از دستور را حداقل برای چند هفته امتحان کنید. سپس، اگر هنوز نوزادتان دچار مشکل است، با پزشکش درباره تغییر رژیم مشورت نمایید.
دستور مبتنی بر شیر گاو: بیشتر دستورهای موجود در حال حاضر، شیر گاو را به عنوان عنصر اصلی در خود دارند. اکثر نوزادانی که با این دستور تغذیه شده اند یا این دستورها به عنوان مکمل غذاییشان است، آن را بهترین نوع می دانند، چرا که تعادل خوبی بین پروتئین، کربوهیدرات و چربی ایجاد می کند. پروتئین شیر در دستور، سبب هضم آسانتر آن می شود. نوزاد شما تا پس از یک سالگی قادر به هضم شیر گاو نخواهد بود.
دستورهای هیدرولیز شده به صورت کم یا زیاد: در این دستورها پروتئین به بخش های کوچک (هیدرولیز شده به صورت کم) یا حتی کوچکتر (هیدرولیز شده به صورت زیاد) شکسته می شود، تا برای هضم به وسیله نوزاد شما نسبت به مولکول های بزرگتر پروتئین، ساده تر باشد. اگر نوزاد شما به پروتئین شیر حساسیت دارد یا در جذب مواد غذایی دچار مشکل است (که مشکلی متداول برای نوزادان نارس است) ممکنست نیاز به دستور هیدرولیز شده داشته باشد. علاوه بر این، ممکنست در صورت مشکلات پوستی مثل اگزما، پزشک استفاده از دستور هیدرولیز شده را توصیه کند.
دستور مبتنی بر سویا: این دستورها از پروتئین گیاهی مثل پروتئین شیر گاو درست شده اند که برای هضم بهتر اصلاح شده است. هرچند دستورهای مبتنی بر سویا گزینه مناسبی برای خانواده های گیاه خوار هستند، دلایل پزشکی اندکی برای استفاده از آن ها وجود دارد. این دلایل عبارتند از:

•  کمبود موقت لاکتور: عدم تعادل موقت لاکتوز ناشی از عفونت دستگاه گوارش
• حساسیت مرتبط با ایمونوگلوبین به شیر گاو: حساسیتی به شیر گاو که سبب ایجاد نشانه های سریع مثل خس خس کردن، کهیر و خارش پوست، می شود. بسیاری از نوزادان با حساسیت شیر مرتبط با IgE نیز به پروتئین سویا حساسیت دارند، بنابراین دستور سویا را مگر در صورت توصیه پزشک به این کودکان ندهید.
• گالاکتوزمیا: یک اختلال نادر ارثی که در آن نوزاد قادر به شکستن شکر شیر (گالاکتوز) برای تولید انرژی نیست.
• کمبود مادرزادی لاکتاز: اختلالی بسیار نادر و ارثی است که در آن کودک با مقدار بسیار اندک یا بدون آنزیمی متولد می شود که مسئول شکستن لاکتوز شکری موجود در شیر است، و سبب ایجاد نشانه های تهدید کننده زندگی عدم تحمل لاکتوز می شود. 
• دستور بدون لاکتوز: مورد عدم تحمل لاکتوز یا ناتوانی در هضم لاکتوز- شکری که عموما در شیر یافت می شود- نادر است. اگر نوزاد شما عدم تحمل لاکتوز دارد، ممکنست پزشک او یک دستور سویا یا دستوری دیگر پیشنهاد کند که در آن لاکتوز با یک شکر متفاوت مثل شهد ذرت جایگزین شده است.

شیر خشک برای نوزادان نارس یا نوزادان با وزن کم در زمان تولد: این دستورها اغلب حاوی کالری و پروتئین بیشتر  و انواع چربی آسان جذب شونده به نام تری گلیسریدهای با زنجیره متوسط (MCT) است. مقدار MCT در این دستورها بسته به نوع برند متفاوت است. پزشک نوزادتان به شما در انتخاب آنچه به وزن گیری نوزادتان به میزان مورد نظر کمک می کند، یاری خواهد رساند.
تقویت کننده شیر مادر: این محصول به منظور غنی کردن مواد غذایی موجود در شیر مادر برای تغذیه نوزادانی که نیازهای خاص دارند، به کار می رود. برخی از این محصولات برای ترکیب با شیر مادر طراحی شده اند و برخی به منظور کاربرد به صورت جایگزین شیر مادر.
شیر خشک سوخت و سازی: اگر نوزاد شما دچار نوعی بیماری است که مواد غذایی خاص نیاز دارد، ممکنست یکی از این شیر خشک ها توسعه داده شده خاص برای او موثر باشد.
شیر خشک آلی: براساس نظر آکادمی طب اطفال آمریکا (AAP)، تاکنون هیچ پژوهشی اثبات نکرده که شیر آلی از شیر معمولی برای نوزاد سالم تر است. از آنجا که شیر خشک استاندارد براساس شیر است، والدین ممکنست بخواهند بررسی کنند که آیا شیر خشک آلی با قیمت بیشتر ارزش دارد یا خیر.
شیر خشک های تخصصی دیگر: شیر خشک های جدید همواره در حال پیشنهاد شدن و ورود به بازار هستند تا به مادران در کاهش مشکلات گوارشی نوزاد مثل قلنج یا رفلاکس اسیدی کمک کنند. این دستورها نسبت پروتئینی معادل شیر مادر دارند و از نظر ترکیبات نسبت به دستورهای معمول اندکی متفاوت هستند - ولی برخی متخصصان معتقدند ممکنست اصلا بهتر نباشند.
ک.ت. پارک، یک متخصص بیماری های گوارشی اطفان در بیمارستان کودکان استانفورد لوسیل پکارد می-گوید: "در اغلب موارد و نه همیشه، شیر خشک های تخصصی گران تر بوده و از نظر ارزش مواد غذایی اساسی تفاوت قابل توجهی ندارد." "سیستم گوارشی کودکان در طول شش ماه اول زندگی دستخوش تغییرات قابل توجهی می شود، که طبیعی است. سناریوهای کمی وجود دارد که در آن نوزادان نیاز به شیر خشک های پرهزینه تری دارند."
اگر شما فکر می کنید نوزادتان باید از یک شیر خشک تخصصی استفاده کند، پیش از اقدام با پزشک او مشورت کنید.

شیر خشک ها چگونه تغییر می کنند؟

پنج گروه اصلی شیر خشک  وجود دارد: کربوهیدرات، پروتئین، چربی، ویتامین و مواد معدنی، به همراه دیگر مواد غذایی به میزان کم. آنچه یک برند شیر خشک را از دیگری متفاوت می کند کربوهیدرات های خاص و پروتئین ها و هرگونه ماده افزودنی هستند. برای مثال، ماده پروتئین شیر (casein) و وی (whey) دو نوع از پروتئین های شیر گاو هستند که با نسبت های مختلف در برندهای متفاوت شیر خشک مبتنی بر شیر گاو موجود است.
ممکنست لیست موارد ذکر شده در برچسب مواد افزودنی گیج کننده باشد. در ادامه معرفی این مواد و مقایسه ای با آنچه در شیر مادر یافت می شود، ارائه شده است.
کربوهیدرات: لاکتوز کربوهیدرات اصلی در شیر مادر و دستورات غذایی ساخته شده از شیر گاو است. مالتودکسترین ذرت گاهی اوقات به عنوان منبع ثانویه کربوهیدرات در شیر خشک به کار می رود. دستورات بدون لاکتوز، سویا و دستورات غذایی خاص حاوی یک یا چند کربوهیدرات از موارد زیر هستند: ساکاروز، مالتودکسترین ذرت، نشاسته ذرت اصلاح شده یا مواد جامد شربت ذرت.
پروتئین: شیر مادر حاوی حدود 60 درصد وی و 40 درصد ماده پروتئین شیر است. بیشتر دستورات غذایی مقدار پروتئین مشابهی دارند. دیگران حاوی 100 درصد وی هستند.
دستورات هیدرولیز شده به صورت جزئی، محرک حساسیت نیستند- اگر نوزاد شما به پروتئین حساس است یا حتی مظنون به آن هستید، از این مواد استفاده نکنید. با این حال، در مقایسه با دستور شیر گاو استاندارد، مطالعات نشان داده که دستورات وی هیدرولیز شده به صورت جزئی سبب کاهش اگزما می-شود.
دستورات هیدرولیز شده به صورت زیاد حاوی پروتئین هایی هستند که کاملا به بلوک های ساختمانی خود (آمینواسیدها) شکسته شده اند، و به آن ها اجازه جذب آسان داده می شود. این دستورات به عنوان محرک حساسیت شناخته می شوند و برای نوزادانی که به پروتئین حسیاست دارند، به کار می روند.
دستورهای سویا حاوی پروتئین سویا هستند – یک ماده فراوری شده از دانه سویا که تقریبا پروتئین خالص است (حداقل 90 درصد). برخی برندها از پروتئین سویای هیدرولیز شده به صورت جزئی (پروتئین به صورت جزئی شکسته شده است) برای هضم ساده تر استفاده می کنند.
چربی: شیر ماده حاوی ترکیبی از چربی های غیراشباع منفرد، غیراشباع چندگانه و اشباع تشکیل شده است. شیر خشک ها از ترکیبی از روغن ها برای ایجاد چربی موجود در شیر مادر استفاده می کنند. این روغن ها شامل روغن سویا، روغن نارگیل، روغن پالم یا نمک آلی گليسرول و اسيد اولئيک پالم و روغن آفتابگردان با نمک آلی گليسرول و اسيد اولئيک زیاد هستند. هرچند روغن پالم و نمک آلی گليسرول و اسيد اولئيک پالم به طور گسترده استفاده می شوند، تحقیقات نشان داده است که این چربی ها می توانند سبب کاهش جذب چربی و کلسیم شوند. این مساله بدان معناست که نوزاد شما به اندازه ای که باید، از دستوری که این روغن ها را دارا نیست، چربی و کلسیم جذب نخواهد کرد.
تری گلیسریدهای با زنجیره متوسط برای هضم نیاز به تلاش کمتری دارند و آسان تر جذب می شوند. این مواد در دستورات خاصی برای نوزادان نارس و برای نوزادانی که مشکل هضم و جذب مواد غذایی دارند توصیه می گردند.
اداره غذا و داروی فدرال (FDA) افزودن دو اسید چرب با زنجیره طولانی را به شیر خشک تایید کرده است: DHA (اسید دوکوزاهگزانوئیک) و ARA (اسید آراکیدونیک)، که در حال حاضر جزء مواد افزودنی استاندارد در شیر خشک هستند. هردوی این مواد در شیر مادری که رژیم غذایی مناسب دارد یافت می-شوند و برای توسعه مغز و بینایی مهم هستند.
نوزادانDHA  وARA  را از مادر خود در طول دوره ای سه ماهه دریافت می کنند، ولی این انتقال وقتی نوزاد به صورت ناقص متولد شود دچار نقصان می گردد. تمامی نوزادان نیاز به تامین ماندگار هر دو ماده در تمام سال اول زندگی خود دارند.
مطالعات زیادی موید استفاده ازDHA  وARA  تکمیل آن در شیر خشک است. یکی از گزارش های منتشر شده در مجله آمریکایی تغذیه کلینیکی نشان داد که نوزادانی که کاملا با دستورهای مکملDHA-  وARA-  تغذیه شده اند بینایی بسیار بهتری نسبت به آنان که این مکمل را دریافت نکرده اند، دارند. و یک مطالعه منتشر شده در مجله طب اطفال بیان کرد کهDHA  وARA  رشد فیزیکی و شناختی را در نوزادان غیر نرمال افزایش می دهد.
هیچ مطالعه طولانی مدتی وجود ندارد که موید ایمن بودن این مواد باشد، هرچند هیچ گواهی نیز دال بر اینکه این افزودنی ها برای نوزادان مضر هستند دیده نشده است. AAP درباره اینکه این اسیدهای چرب باید به شیر خشک افزوده شوند هیچ موضعی اتخاذ نکرده است، ولی این سازمان اشاره نکرده که معتقد است این مواد در توسعه بینایی و مغز مهم هستند.
ویتامین ها و مواد معدنی: بیشتر حروف روی برچسب عناصر سازنده بیانگر ویتامین ها و مواد معدنی است. فهم این کلمات دشوار است- مثلا فروس سولفات به معنی آهن است. سدیم آسکوربیت ویتامین C است و کلسیم پنتوتنات معرف ویتامین B5 است.
AAP توصیه می کند که تمامی نوزادان سالم که با شیر مادر تغذیه نشده اند، باید تا اولین سال تولد خود به وسیله دستور غنی از آهن تغذیه گردند. مهم است که نوزادان حداقل مقدار توصیه شده آهن (27/0 میلی گرم در روز برای نوزادان 0 تا 6 ماهه؛ 11 میلی گرم در روز برای نوزادان 7 تا 12 ماهه) را دریافت کنند تا از کم خونی ناشی از نقص آهن جلوگیری شود.
آهن برای توانمند کردن خون نوزاد در چرخش اکسیژن حیاتی است، چرا که تمامی سلول های نوزاد نیاز به عملکرد مناسب دارند. مطالعات نشان داده اند که کسب مقادیر کافی آهن در سال اول زندگی برای رشد مغز ضروری است. آهن مغز نوزاد در سومین ماه ایجاد می شود، بنابراین نوزاد نارس نیاز به کمک اضافی در جذب موارد بیشتر آهن دارد.
بیشتر دستورها حداقل حاوی 4 میلی گرم آهن در هر لیتر هستند، هرچند دستورهای با "آهن کم" هنوز وجود دارند. این ها چندین سال پیش در پاسخ به سوءتفاهمی که آهن سبب یبوست می شود ایجاد گردیدند. AAP تمایل دارد که این دستورها ادامه داده نشود یا به عنوان ماده حاوی مواد غذایی ناکافی برچسب گذاری گردد.
نوکلئوتید: این ها بلوک های ساختمانی DNA و RNA هستند، که به صورت طبیعی در شیر مادر حاضرند. آن ها چندین کاربرد داشته و در توسعه سیستم ایمنی کمک می کنند. برندهای مختلف شیر خشک مقادیر مختلف نوکلئوتیدهای افزوده شده را دارا هستند.
نشاسته برنج: نشاسته برنج به دستورهای "ضد استفراغ" افزوده می شود. پزشک شما ممکنست این نوع از دستور غذا را برای کاهش رفلکس اسیدی نوزادتان توصیه نماید.
فیبر رژیمی: فیبر سویا به دستور سویا افزوده می شود تا درمان مقطعی اسهال شود. تنها دستور حاوی فیبر درمان تخصصی سیمیلاک برای اسهال است که از نظر کلینیکی مشخص شده سبب کاهش زمان اسهال می شود.
آمینواسیدها: آمینواسیدهایی مثل تارین، متیونین و کارنیتین به دستورهای سویا و در برخی موارد شیر خشک شیر گاو اضافه شدند، تا مطابق آمینواسیدهای موجود در شیر مادر شوند.
پروبیوتیک ها و پریبیوتیک ها: پروبیوتیک ها نوعی باکتری زنده هستند که می توانند به پیشگیری از عفونت های گوارشی و التهابی کمک کنند. پریبیوتیک ها به تعداد زیادی از باکتری های پروبیوتیک در شکم کمک می کنند.
AAP بیانگر آنست که برخی مطالعات نشان داده پروبیوتیک ها و پریبیوتیک ها می توانند نقشی مهم در سالم نگاه داشتن سیستم گوارش نوزاد شما داشته باشند ولی می توانند برای نوزادانی که مشکل سیستم ایمنی و دیگر مسائل پزشکی مشخص دارند، ایجاد خطر کنند، بنابراین بهترین راه آنست که پزشک پیش از استفاده از این دستورات، نوزاد شما را چک کند. هرگونه منفعت حاصل از پروبیوتیک ها و پریبیوتیک ها پس از توقف آن ها، متوقف خواهد شد.

آیا نام های عمومی از نظر مواد غذایی مناسب هستند؟

نام های عمومی شیر خشک باید موارد بیان شده FDA در زمینه مواد غذایی را تامین کنند، لذا در بسیاری موراد تنها تفاوت بین نام برند و نام عمومی، قیمت است.
چه شما نام برند را خریداری کنید و چه نام عمومی آن را، زمانی را برای توجه به برچسب آن پیش از خرید، اختصاص دهید. مواد غذایی خاص از برندی به برند دیگر متغیر هستند و این ممکنست برای نوزاد شما مهم باشد.

آیا من می توانم شیر خشک خودم را داشته باشم؟

پزشکان به شدت نظر مخالف این دارند. اگر دستور خود را دارید، غیرممکن است که تمامی مواد غذایی را به میزان کافی به نوزادتان برسانید. دستور خانگی در وزن گیری به شکست می انجامد و ممکنست منجر به سوءتغذیه یا حتی مرگ شود.

درباره افزودن حبوبات یا شیر به شیر خشک نوزادم چه؟

هرگز هیچ ماده غذایی- از جمله ویتامین، حبوبات، اسیدهای چرب، روغن زیتون، شیر گاو معمولی، یا هرچیز دیگر- بدون توصیه پزشکتان به رژیم غذایی فرزند خود نیفزایید. شیر خشک ماده ای به دقت توسعه یافته است که با مقدار دقیق مواد غذایی در هم آمیخته می شود. افزودن هر چیزی به این دستور می تواند سلامت نوزاد شما را به خطر بیندازد.
مثلا روغن زیتون می تواند منجر به خسارت دائمی به شش ها و حتی مرگ شود، چرا که خطر استنشاق روغن به ریه ها حتی در زمان برگرداندن غذا وجود دارد. از آنجا که هضم شیر گاو نیز برای نوزادان دشوار است، هرگز آن را با رژیم غذایی مخلوط نکنید یا آن را تا پیش از 1 سالگی به نوزاد ندهید. و اگر نوزادتان تمامی بطری را ننوشد، افزودن شیر مادر به شیر خشک، هدر دادن شیرتان است.

من هنوز نمی دانم چه شیر خشکی برای نوزادم مناسب است، چه کنم؟

اگر تصمیم گرفته اید که فرزند خود را تغذیه کنید و هنوز درگیر گزینه های فراوان موجود هستید، یا اقدام به تغییر دستورها گرفتید، با پزشک نوزادتان مشورت کنید. او با درنظر گرفتن سلامتی، سن و نیازهای تغذیه ای نوزاد، توصیه مناسبی به شما ارائه خواهد داد.
همچنین، او واکنش های نوزادتان را درنظر گرفته و نشانه ها را مورد بررسی قرار می دهد. تلاش نکنید که حساسیتی که در خودتان است را تشخیص دهید.

ممکنست شرایطی جدی را از دست بدهید یا از دریافت رژیم غذایی مناسب به وسیله نوزادتان جلوگیری کنید.

منبع: شیرخشک

آی یو آی روشی کمکی برای باردار شدن است. در طول آی یو آی، پزشک اسپرم شسته شده ای را انتخاب کرده و داخل رحم در زمان تخمک گذاری در نزدیکی تخمک قرار می دهد. این فرایند گاهی با قرص های باروری همراه است تا شانس بچه دار شدن افزایش یابد.

آیا روش آی یو آی به من کمک می کند باردار شوم؟

روش آی یو آی روشی بی درد است. اما به عنوان اولین روش درمان توصیه نمی شود. این روش هنگامی به شما کمک می کند که:

• شما و همسرتان به دلیل مشکلات مختلف نتوانید نزدیکی کنید.
• برای بچه دار شدن نیاز به کمک داشته باشید به عنوان مثال اگر همسر شما بیماری های مقاربتی داشته باشد و نیاز باشد اسپرم شسته شود تا به شما و نوزاد بیماری منتقل نشود.
• شما نیاز به اسپرم اهدایی برای بچه دار شدن دارید.
• برخی مشکلات باروری مانند اندومتریوز، تعداد کم اسپرم یا کیفیت پایین اسپرم و مشکل نازایی بی دلیل به وسیله روش آی یو آی حل می شود. راه های تقویت اسپرم در مقاله ای دیگر ذکر شده است.
• اگر بعد از دو سال تلاش، باردار نشوید پزشک لقاح مصنوعی IVF را توصیه می کند. اما در صورتی که تمایلی به لقاح مصنوعی IVF نداشته باشید از روش آی یو آی استفاده می شود.

برای موثر بودن روش آی یو آی، لوله های فالوپ باید باز و سالم باشند. اگر پزشک تشخیص دهد لوله ها مشکل دارند یا بعد از شش بار تلاش به روش آی یو آی باردار نشوید، آزمایش بررسی باز بودن لوله انجام می شود. این روش برای بررسی انسداد لوله ها به یکی از روش های زیر انجام می شود:

• لاپراسکوپی؛ نوعی عمل جراحی
• هیستروسالپینگ؛ که از یک پراب ماوراصوت در واژن استفاده می شود.
• هیستروسالپینگرافی؛ نوعی اشعه ایکس است.

اگر هرگونه انسدادی در لوله ها وجود داشته باشد، پیش از استفاده از روش آی یو آی باید از طریق عمل جراحی، انسداد برطرف شود.

روش بارداری به روش آی یو آی

در روش آی یو آی از قرص های باروری استفاده نمی شود. اگر از قرص های باروری استفاده کنید، چرخه محرک نامیده میشود زیرا باعث تحریک تخمک گذاری میشود. اگر از قرص استفاده نشود، چرخه غیر محرک یا طبیعی نامیده میشود.
تحریک تخمک گذاری با استفاده از داروهای باروری احتمال چندقلو شدن نوزاد را افزایش می دهد. 
بارداری چند قلو احتمال سقط جنین یا مشکلات دیگر را افزایش می دهد. اگر نیاز به استفاده از قرص های باروری است روش لقاح مصنوعی توصیه میشود زیرا کنترل بیشتری بر این روش وجود دارد. 
در چرخه غیرمحرک، روش آی یو آی باید در زمان تخمک گذاری استفاده شود. پزشک از شما می خواهد از کیت تخمک گذاری استفاده کنید یا از آزمایش خون استفاده می کند. روش آی یو آی معمولا روز دوازدهم تا شانزدهم چرخه پریودی انجام می شود. 
اگر پزشک استفاده از روش آی یو آی را در چرخه محرک به شما پیشنهاد کند، قرص های باروری را به شکل تزریقی یا قرص به شما می دهد. کلومیفن سیترات معمولا اولین انتخاب است اما گاهی از قرص گونادوتروفین نیز استفاده می شود. شما باید قرص را در نزدیکی شروع پریودی مصرف کنید این کار باعث میشود تخمدان دو تخمک بالغ تولید کند. 
سونوگرافی برای بررسی تعداد تخمک ها استفاده می شود. همچنین برای بررسی زمان مناسب قرار دادن دستگاه می باشد. ممکن است شما به صورت طبیعی تخمک گذاری انجام دهید یا از طریق تزریق هورمون گونادوتروفین، تخمک گذاری تحریک شود.
سپس اسپرم حدود سی و شش تا چهل ساعت پس از تخمک گذاری یا تزریق هورمون، به داخل رحم تزریق می شود. پزشک از همسر شما می خواهد روز عمل، نمونه ای اسپرم به او تحویل دهد. نمونه شسته می شود و مایعات اطراف اسپرم پاک می شود سپس اسپرمی که بیشترین کیفیت را دارد و تحرک بیشتری دارد جدا شده و انتخاب می شود.
آمادگی برای این کار به این شکل است که شما به پشت می خوابید و پزشک با استفاده از یک اسپوکلوم، دیواره های رحم را باز نگه می دارد. سپس با استفاده از یک لوله انعطاف پذیر نرم، اسپرم را از طریق دهانه رحم و لوله های فالوپ وارد رحم می کند. تخمک این مسیر را از تخمدان به داخل رحم حرکت می کند.
پزشک بعد از آی یو آی، از شما می خواهد به مدت ده تا پانزده دقیقه دراز بکشید این کار احتمال بارداری را افزایش می دهد. بعد از دو هفته می توانید آزمایش بارداری را انجام دهید.

بارداری به روش آی یو آی چقدر طول می کشد؟

خود روش آی یو آی چند دقیقه طول می کشد. اما اگر از قرص های باروری استفاده می کنید چند روز پیش از تخمک گذاری باید مصرف قرص را شروع کنید.

احتمال موفقیت بارداری به روش آی یو آی چقدر است؟

احتمال موفقیت به سن شما، شدت ناباروری و استفاده از قرصهای باروری بستگی دارد. احتمال موفقیت این روش در سال 2014 برای خانم های زیر سی و پنج سال با اسپرم همسرشان:

• یازده درصد بدون استفاده از قرص های باروری
• سیزده درصد با استفاده از قرص های باروری

حدود نیمی از خانم های زیر چهل سال با شش چرخه استفاده از روش آی یو آی، باردار شده اند و حدود یک چهارم از آن ها با دوازده چرخه استفاده از این روش باردار شده اند. بارداری با اسپرم تازه شانس بیشتری دارد.
یکی از مزایای این روش استرس کم آن است. اگرچه ممکن است با توجه به سن، لقاح مصنوعی IVF یا روش های دیگر توصیه شود. 

آیا بارداری به روش آی یو آی جنبه های منفی نیز دارد؟

روش آی یو آی روشی ارزان است ولی برای همه انسان ها مناسب نیست.

• زمان گذاشتن دستگاه مناسب است و اسپرم باید تازه باشد. در صورت تازه نبودن اسپرم باید از اسپرم اهدایی استفاده کنید.
• این روش ممکن است وقت گیر باشد.
• اگرچه این روش از لقاح مصنوعی نرم تر است اما باعث اذیت شما می شود و گرفتگی هایی مشابه پریودی دارد.
• با چرخه محرک، احتمال سندروم تحریک بیش از حد تخمدان کمتر است. این مشکل هنگامی اتفاق می افتد که تخمدان به قرص های باروری خیلی خوب جواب می دهد. قرص های باروری باعث سندروم تحریک بیش از حد تخمدان نمی شود اما در صورت مشکل، باعث ناراحتی و آزار شما می شود.

اگر فکر می کنید سندروم تحریک بیش از حد تخمدان دارید بهتر است در بیمارستان بمانید تا بهبود یابید. پزشک احتمالا عمل آی یو آی شما را کنسل می کند. زیرا احتمال بارداری چند قلو زیاد است.

منبع: آی یو آی iui

 چاقی صورت ظاهر را جوان نشان می دهد به همین دلیل افرادی که گونه های لاغر دارند تمایل دارند صورتی چاق داشته باشند. شما می توانید با روش های طبیعی به گونه های خود ظاهری فریبنده ببخشید یا می توانید با استفاده از آرایش صورت خود را چاق تر نشان دهید.

روش های طبیعی چاق شدن صورت

1. یوگای صورت را امتحان کنید. می توانید با استفاده از ورزش های ساده و ملایم با حرکات چرخشی بر روی گونه ها، پوست خود را درخشان تر و پرتر نشان دهید. هیچ چربی یا پوستی در این حالت به صورت اضافه نمی شود اما با انجام این ورزش گونه های باریک شما چاق تر دیده می شود.

**  صاف بشینید. بر روی یک صندلی کاملا صاف بشینید. شانه ها را شل کنید. سینه را به بیرون بدهید.

**  دهانتان را به آرامی باز کنید. تصور کنید در حال مکالمه با صدایی معمولی هستید. دهانتان را مشابه زمانی که در حال صحبت هستید باز نگه دارید. لب بالایی و پایینی را تو بدهید به شکلی که ردیف جلویی دندان ها پوشیده شود.
به صورت همزمان گوشه های دهان را عقب بکشید و به دندان های آسیب برسانید. هر دو طرف دهان باید به یک اندازه و در یک جهت به سمت عقب کشیده شود. چانه باید به طرف جلو حرکت کند.

** صورت را به مدت 90 ثانیه در حالتی که هستید نگه دارید. باید عضلات گونه و کشش دهان را حس کنید. پس از آن به آرامی عضلات را رها کنید.

2. گونه ها را نیشگون بگیرید. نیشگون های کوچکی بر بالا و پایین استخوان گونه بگیرید. این نیشگون ها باعث نمی شود گونه های شما فریبنده بشوند اما تکرار این کار باعث می شود پوست سرخ شده و گونه ها درخشان تر دیده شوند. گونه های درخشان تر فریبنده تر از گونه های بی رنگ است.

3. پوست خود را مرطوب نگه دارید. بعد از حمام و شستن صورت،کرم مرطوب کننده یا لوسیون صورت بر روی گونه ها قرار دهید. اجازه بدهید خشک شود و آن را نشویید.

**  در صورت امکان کرم نرم کننده استفاده کنید. این کرم ها باعث نرم شدن پوست می شود بنابراین گونه های شما مرطوب شده و هر گونه خشکی یا آسیبی نیز برطرف می شود.

** اگر صبح حمام می کنید، شب قبل پیش از خواب کرم مرطوب کنید استفاده کنید.

4. از کره درخت روغن قلم و اسکراب قند استفاده کنید. یک فنجان (250 میلی لیتر) کره را ذوب کرده و با ¾ فنجان (185 میلی لیتر) قند نرم شده مخلوط کنید. ترکیب را داخل فریزر قرار دهید تا جامد شود سپس آن را بر روی صورت قرار دهید و پوست را با آب گرم بشویید. پیش از شستن صورت اجازه دهید ترکیب 5 دقیقه بر روی پوست بماند.

** ترکیب را با حرکات چرخشی بر روی پوست اعمال کنید. بعد از این کار صورت را با دستمالی نرم پاک کنید.

** کره غنی از اسیدهای چرب است بنابراین به الاستیسته پوست روی گونه ها کمک می کند. نتیجتا پوست جوان تر و پرتر به نظر می رسد.

**  قند لایه برداری ملایم است بنابراین می تواند سلول های مرده پوست که باعث کدری و لاغری پوست می شوند، را از بین ببرد.

5. سیب بخورید. سیب حاوی مواد مغذی و ویتامین هایی است که برای پوست مفید هستند بنابراین خوردن آن و اعمال آن بر روی صورت نیز سودمند است. این میوه حاوی آنتی اکسیدان ها، ویتامین های آ، ب، ث و عناصری است که از آسیب بافت های پوست و چروکیدگی آن جلوگیری می کنند. سیب حاوی کلاژن و الاستین است که باعث نرمی و شادابی پوست می شود.

** مصرف انواع مختلف سیب مناسب می باشد.

** یک سیب را با چند قسمت تقسیم کنید و آن را رنده کنید. سپس این مواد را بر روی گونه ها گذاشته و به صورت چرخشی ماساژ دهید. پیش از شسشتو به مدت 60-50 دقیقه بگذارید بر روی پوست باقی بماند سپس با آب گرم بشویید. این کار را هر روز انجام دهید.

**  نوشیدن آبمیوه های سیب نیز راهی مناسب جهت جذب مواد مغذی و سودمند می باشد. سه قطعه سیب را با سه هویج کوچک و ½ پیمانه (125 میلی لیتر) آبلیمو مخلوط کرده و هر روز صبح بنوشید.

**  پتاسیم موجود در هویج از خشک شدن پوست جلوگیری می کند و خواص ضدالتهابی این سبزی باعث شادابی و شفافیت پوست می شود. هویج حاوی آنتی اکسیدان و ویتامین های آ و ث است.

**آبلیمو حاوی ویتامین های آ، ب و ث و آنتی اکسیدان ها است.

6. از ماسک آلوئه ورا استفاده کنید. مقداری آلوئه ورا بر روی گونه های خود قرار دهید و با استفاده از حرکات چرخشی صورت را ماساژ دهید. پیش از حمام کردن این کار را به مدت 60-30 دقیقه انجام دهید. هر روز این کار را تکرار کنید.
** همچنین می توانید هر روز صبح 250 میلی لیتر نوشیدنی آلوئه ورا مصرف کنید.

** آلوئه ورا باعث کاهش التهاب و افزایش الاستیسیته پوست می شود.

7. گلیسیرین و گلاب را به طور مساوی ترکیب کنید. این ترکیب را پیش از خواب استفاده کنید. خواص گلیسیرین و گلاب به گونه ای است که باعث تغذیه پوست و گونه ها می شود.

** گلیسیرین باعث آبرسانی به پوست می شود و سرعت پوست اندازی صورت را کنترل و تنظیم می کند.

** گلاب باعث آبرسانی به پوست خشک و آزرده می شود. این ماده همچنین خواص ضد عفونی کننده دارد و پوست را تمیز و سالم نشان می دهد.

8. از عسل استفاده کنید. عسل به شکل های مختلف به پوست شما کمک می کند. عسل مانند یک جذب کننده رطوبت عمل می کند و باعث جذب و با دام انداختن رطوبت می شود. بنابراین پوست شاداب تر و جذاب تر به نظر می رسد. آنتی اکسیدان های موجود در عسل پوست را از باکتری ها حفظ می کنند.

** یکی از روش های آسان استفاده از عسل مصرف ماسک صورت های طبیعی حاوی عسل است. این ماسک ها در صورتی که حاوی خامه یا ماست باشند بهتر عمل می کنند.

** روش دیگر مصرف روزانه 15 میلی لیتر عسل است.

** می توانید ماسک را خودتان تهیه کنید. 5 میلی لیتر عسل را با 5 میلی لیتر پاپایا مخلوط کنید، ترکیب را به مدت 10 دقیقه بر روی پوست قرار دهید و سپس با آب ولرم بشویید.

** مصرف عسل در وعده صبحانه نیز مناسب می باشد. یک فنجان (250 میلی لیتر) شیر را با 5 میلی لیتر کره آب شده، 5 میلی لیتر عسل، 10 میلی لیتر پنیر ریز شده و 15 میلی لیتر جو مخلوط کنید. ترکیب حاصله را هر روز صبح به همرا آب پرتقال مصرف کنید.

**  شیر و لبنیات باعث آبرسانی به پوست می شود و قرمزی و آزردگی پوست را برطرف می کند. بنابراین باعث بهبود ظاهر پوست می شود.

**  جو باعث از بین بردن خشکی پوست و آزردگی آن می شود.

**  ویتامین ث موجود در آب پرتقال از چروکیدگی پوست جلوگیری کرده و باعث شادابی پوست می شود.

9.  مقداری چربی مصرف کنید. پوست شما به صورت طبیعی مقداری چربی ایجاد می کند و این چربی باعی رطوبت، تازگی و شادابی پوست می شود. گونه های شاداب ظاهری بهتر دارند و چاق تر دیده می شوند. اگر بدن شما چربی موردنیاز خود را جذب نمی کند، پوست شما رنجیده می شود و گونه های شما باریک تر جلوه می کنند.

** چربی را در رژیم غذایی خود قرار دهید. با استفاده از روغن های سالم مثل روغن زیتون آشپزی کنید. همچنین می توانید از آجیل نیز به صورت روزانه استفاده کنید.

** همچنین می توانید مقداری روغن بر روی صورت قرار داده و ماساژ دهید. روغن نارگیل، زیتون، بادام و آواکادو مناسب می باشند.

10. از عادات مضر دوری کنید. از نوشیدن الکل و سیگار کشیدن اجتناب کنید. زیرا این مواد باعث از بین رفتن الاستیسیته پوست می شود هنگامی که پوست الاستیسیته خود را از دست بدهد، انعطاف پذیری کمتری داشته که باعث باریک تر دیده شدن گونه ها می شود.

** همچنین باید از غذاهایی که حاوی زردچوبه هستند دوری کنید. این ادویه باعث خشک شدن پوست می شود.

** برای محافظت پوست از اشعه های مضر ماورابنفش از ضدآفتاب استفاده کنید. اثرات مضر آفتاب باعث خشکی پوست و زبری آن می شود.

لوازم آرایش و عمل های زیبایی و چاق شدن صورت

- استفاده از رژگونه. با استفاده از یک از پد یا قلم آرایش تمیز رژگونه بر روی استخوان گونه قرار دهید. این کار باعث می شود گونه ها شاداب تر و صورت چاق تر به نظر برسد.

- از پدهای پارچه ای استفاده نکنید. این ابزار باعث ظاهری ناهمگن می شود که صورت را بد شکل نشان می دهد.

- هر شب آرایش خود را پاک کنید. هر شب پیش از خواب آرایش خود را پاک کنید. استفاده از محصولاتی که برای پاک کردن آرایش تولید شده اند بهتر عمل می کنند.

- سعی کنید کمتر آرایش کنید. استفاده نکردن از لوازم آرایش باعث تنفس پوست و شادابی آن می شود.

- همچنین سعی کنید کمتر از کرم پودرها استفاده کنید. زیرا این مواد نیز باعث آسیب رساندن به پوست می شود.

- با عمل های زیبایی آشنا شوید. با یک پزشک متخصص جراحی پلاستیک صحبت کنید و درباره انتقال چربی از یک قسمت بدن به قسمت دیگر اطلاعات کسب کنید. با توجه به چاقی اندام شما و لاغری صورت و ساختار آن، امکان انجام عمل و انتقال چربی به صورت وجود دارد.

- این عمل طولانی مدت است. تقریبا حدود 60% چربی منتقل شده به صورت باقی می ماند. سلول های چربی که در طول عمل جان سالم به در می برند مانند سایر سلول های چربی بدن عمل می کنند.

- تزریق چربی. پیوند چربی یا تزریق sculptra مدت زمان بیشتری به طول می انجامد اما مدت بیشتری دوام خواهد داشت و ضرر کمتری دارد. مقدار کمی از چربی واقعی یا مصنوعی با استفاده از یک سوزن نازک به تدریج به گونه تزریق می شود. ممکن است شما به بیش از یک بار تزریق نیاز داشته باشید تا به گونه های مطلوبی برسید.

-  تزریق sculptra قابل تحمل تر است و ریسک کمتری دارد. اما تزریق چربی و سیلیکون خطر بیشتری دارد.

- شما احتمالا بعد از چند سال نیاز به تزریق دوباره دارید. در تزریق sculptra بعد از دو سال نیاز به جایگزینی مواد دارید.

منبع: چاقی صورت

 درمان دیابت به وسیله رساندن قند خون به حالت نرمال صورت می گرد. قند خون نرمال چند است و چگونه می توان به آن دست یافت؟ تفاوت بین قند و گلوکوز چیست؟ قند نامی کلی برای کربوهیدرات شیرین است که در آب حل می شود. کربوهیدرات غذایی است که حاوی کربن، اکسیژن و هیدروژن است.

قندهای متفاوتی وجود دارد. قندری که بدن ما بیشتر استفاده می کند گلوکوز است. قندهای دیگر که می خوریم مانند فروکتوز موجود در میوه ها یا لاکتوز موجود در شیر در بدن به گلوکوز تبدیل می شوند. سپس این گلوکوز به انرژی تبدیل می شود. بدن نشاسته را به قسمت های کوچک تقسیم می کند و به گلوکوز تبدیل می شود. غذاهای مفید برای دیابت وجود دارد.

هنگامی که صحبت از قند خون است، منظور گلوکوز خون است. در امریکا قند خون توسط اندازه گیری مقدار میلیگرم گلوکوز موجود در دسی لیتر خون اندازه گیری می شود. در کانادا و انگلیس، قند خون توسط میلی مول در لیتر گزارش می شود. می توان با ضرب مقدار گلوکوز کانادا در 18، مقدار گلوکوز امریکا را تعیین کرد. 

قند خون نرمال چند است؟

- گلوکوز در طول روز تغییر می کند. برای فردی که مبتلا به دیابت نیست، قند خون ناشتا زیر 100 میلیگرم بر دسی لیتر است. پیش از غذا قند خون نرمال 99-70 است و دو ساعت بعد از غذا کمتر از 140 است.

- این اعداد برای فردی که دیابت ندارد صدق می کند. اگر دیابت دارید، قند خون پیش از غذا 130-80 می باشد و یک تا دو ساعت بعد از غذا زیر 180 می باشد. پزشک سعی می کند قند خون فرد مبتلا را به قند خون فرد سالم نزدیک کند. قند خون پایین نیاز به رژیم غذایی مناسب دارد.

- آزمایش طولانی مدت گلوکوز نیز وجود دارد که به هموگلوبین HbA1c, A1C و A1c معروف است. این آزمایش مقدار متوسط دو سه ماه اخیر را تعیین می کند. HbA1c به صورت درصد بیان می شود که برای فردی که دیابت ندارد 7/5% می باشد و برای فردی که مبتلا است حدود 7% و در حالت کنترل پایین تر است.

- هنگامی که گلوکوز از مقدار نرمال بالاتر باشد، باعث تورم رگ های خونی و عصبی می شود. بنابراین گلوکوز بالا مطلوب نمی باشد.

- در افرادی که مبتلا به دیابت نیستند، عملکرد انسولین باعث می شود قند در محدوده نرمال باشد. اما در افراد مبتلا به دیابت عملکرد انسولین مشکل دارد. بنابراین شما باید با استفاده از رژیم مناسب (رژیم غذایی مادران باردار دیابتی)، ورزش، مصرف قرص و کاهش استرس به بدن کمک کنید قند در محدوده نرمال باشد. در افراد دیابتی شناختن جدول قند خون الزامی است.

- کمبود قند خون نیز مشکل ایجاد می کند.  اگر انسولین مصرف می کنید یا قرص های sulfonylurea و meglitinide مصرف می کنید احتمال کاهش قند خون شما وجود دارد. کاهش قند خون باعث سرگیجه، سردرگمی و از حال رفتن می شود. با چیز هایی که قند خون را پایین می آورند، آشنا باشید.

مقدار نرمال قند خون

در حالت ناشتا:

برای افراد بدون دیابت: 99-70 میلیگرم بر دسی لیتر 
برای افراد مبتلا به دیابت 130-80 میلیگرم بر دسی لیتر

دو ساعت بعد از غذا:

برای افراد بدون دیابت: کمتر از 140 میلیگرم بر دسی لیتر 
برای افراد مبتلا به دیابت: کمتر از 180 میلیگرم بر دسی لیتر

HbA1c:

برای افراد بدون دیابت: کمتر از 7/5%
برای افراد مبتلا به دیابت: 7% یا کمتر

آزمایش قند خون

1. می توانید با انجام آزمایش خون نوک انگشت، مقدار گلوکوز را تعیین کنید. همچنین می توانید از اندازه گیری CGM استفاده کنید. به طوری که یک سنسور به زیر پوست وارد می شود.
2. برای افرادی که انسولین تزریق می کنند، آزمایش خون باید به صورت مرتب انجام شود. 
3. برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که انسولین تزریق نمی کنند، تعداد تست به خود فرد بستگی دارد. اگر می خواهید قند خون را به خوبی کنترل کنید، می توانید بعد از خوردن غذاهای مختلف یا انجام فعالیت های مختلف مقدار گلوکوز را تعیین کنید و به مقدار و نوع غذا توجه کنید تا اطلاعات موردنیاز را به دست آورید.
4. آزمایش روزانه در یک زمان به شما اطلاعات سودمندی نمی دهد. با برنامه ریزی آزمایش انجام دهید؛
5. به عنوان مثال پس از تغییر قرص یا استفاده از دارویی خاص. 
6. منبع: قند خون

هنگامی که پزشک به شما اطلاع می دهد که دخترتان مبتلا به بیماری آندومتریوز است ، لحظه ای سخت و وحشتناک است. اما پیش از این که هیجان زده شوید به یاد داشته باشید تنها کاری که باید انجام دهید انجام توصیه های پزشک است و پس از آن فرزند شما سلامتی خود را به دست خواهد آورد.

در ادامه اطلاعاتی جهت شناخت بیماری آندومتریوز، دلایل بروز آن، علائم و درمان آن ارائه شده است.

بیماری آندومتریوز چیست؟

آندومتریوز نوعی بیماری دردناک است که معمولا در دخترهای نوجوان (بین 13 تا 19 سال) اتفاق می افتد. این بیماری با رشد بیش از اندازه یک بافت خارجی نمایان می شود. بافت آندومتری (بافت تشکیل شده در اثر بیماری آندومتریوز) خود را در داخل لوله های رحم و تخمدان فرزند شما (که از مثانه و مقعد و رحم نگهداری میکند) جای می دهد. در بیشتر موارد، این بافت در پشت رحم تشکیل می شود. نوجوانی مستعدترین سن برای این بیماری است زیرا تغییر هورمون ها می تواند موجب آسیب بافت، چسبندگی و کاشت آن شود.

دلایل آندومتریوز

در این جا چند دلیل رایج بروز آندومتریوز در نوجوانان ذکر شده است:

هورمون ها و آندومتریوز

در طول رشد، رانش هورمونی باعث شروع بیماری آندومتریوز می شود و فرزند شما درد زیادی را در دوره قاعدگی تجربه می کند. در طول قاعدگی بافتی که در نزدیکی رحم تشکیل شده است در حال از هم پاشیدن است و این مسئله درد شدیدی ایجاد می کند.

ژنتیک و آندومتریوز

ممکن است فرزند شما این بیماری را از طریق ژن های خود از سایر افراد خانواده به ارث برده باشد.

نا هنجاری سیستم ایمنی و آندومتریوز

عملکرد نامناسب سیستم ایمنی باعث از بین رفتن بافت اندرومتری که در بیرون رحم فرزند رشد کرده است، می شود.

مشکلات جریان قاعدگی و آندومتریوز

عقب انداختن جریان قاعدگی می تواند موجب بروز بیماری آندومتریوز در بزرگسالان شود. بافت اندرومتری در دوران قاعدگی از هم می پاشد و وارد لوله های رحم می شود و به دنبال آن درد زیادی ایجاد می شود.

علائم بیماری آندومتریوز

درد ناشی از آندومتریوز به قدری زیاد است که فرزند شما را از مدرسه رفتن باز می دارد. در این جا علائم ناشی از آندومتریوز ذکر شده است:

• لگن درد
• قاعدگی دردناک
• علائم مثانه
• علائم شکم و روده (یبوست و اسهال)
• درد مزمن در ناحیه لگن
• پشت درد
• درد شدید در طول و بعد از روابط جنسی
• درد روده
• کاهش باروری
• کرختی
• تهوع
• درد پیش از قاعدگی
• لکه بینی در طول قاعدگی

فاکتورهای خطرناک برای بیماری آندومتریوز

برخی فاکتورهای خطرناک باعث افزایش احتمال درد ناشی از بیماری می شود:

• پیشینه خانوادگی در زمینه بیماری آندومتریوز
• چاقی بیش از اندازه
• نوع خاصی از آلرژی- زکام در اثر حساسیت یا اگزما
• در معرض سموم بودن
• شروع زودهنگام قاعدگی
• دوره قاعدگی کوتاه مدت

تشخیص بیماری آندومتریوز

پزشک در ابتدا به بررسی جزئیات پزشکی در خصوص پیشینه فرزند شما می پردازد. در این جا تست هایی که توصیه می شود ذکر شده است:

لاپاراسکوپی

پزشک یک سری عمل جراحی تحت بیهوشی انجام می دهد. تست انجام شده به شکلی است که یک دستگاه پزشکی همراه با دوربین به داخل بدن فرستاده می شود. دوربین فرستاده شده عکس هایی از اندام لگنی نوجوان تهیه می کند.

فراصوت

دستگاه واژن از امواج صوتی استفاده می کند و تصاویر ویدویی از اندام لگنی فرزند شما می گیرد.

کولونوسکوپی

تست پزشکی جهت بررسی روده

درمان بیماری آندومتریوز

بیماری آندومتریوز با ترکیب دارو و تغییراتی در شیوه زندگی درمان می شود:

درمان هورمونی آندومتریوز

• فرزند بیمار شما می تواند درمان هورمونی را تحمل می کند به عنوان مثال مصرف قرص های زاد و ولد استروژن به کاهش درد کمک می کند.
• هورمون آزادسازی ماده محرک غده جنسی تولید استروژن را کنترل می کند و از رشد ناخواسته بافت های اندرومتری جلوگیری می کند.
• قرص های خوردنی ضد بارداری کمک می کند در طولانی مدت علائم بیماری مشاهده نشود.

عمل جراحی در آندومتریوز

• پزشک معمولا به فرزند شما توصیه می کند عمل لاپروسکوپی را تحمل کند. در مراحل درمان، یک لوله باریک از طریق حفره شکمی یا مثانه به داخل بدن فرستاده می شود و با برش یا سوزاندن بافت اندرومتری آن را از بین می برد.
• شکافتن شکم یکی دیگر از روش های جراحی می باشد که از طریق برش یا سوزاندن بافت اندرومتری انجام می شود.

درمان جایگزین

• ورزش منظم مثل یوگا یا پیلاتس می تواند به فرزند شما کمک کند تا از دردهای مزمن یا گرفتگی عضلانی دوره قاعدگی بکاهد.
• مصرف مواد غذایی مناسب به کاهش درد کمک می کند.
• انجام تمرینات تمدد اعصاب شامل ماساژ، یوگا یا مراقبه به کاهش درد کمک می کند.

درمان خانگی بیماری آندومتریوز

در این جا چند روش درمان خانگی ذکر شده است که به فرزند شما کمک می کند به صورت روزانه از علائم دردناک بیماری آندومتریوز نجات پیدا کند:

روغن کرچک

• استفاده از روغن کرچک می تواند به فرزند شما در تحمل درد ناشی از بیماری آندومتریوز کمک کند. این روغن کمک می کند از بافت های اضافی و سموم نجات یابد.
• روغن کرچک پیش از شروع دوره قاعدگی یا زمانی که گرفتگی عضلانی احساس شد مصرف شود.
• می توان 10-8 قطره روغن اسطخدوس را با یک چهارم پیمانه روغن کرچک مخلوط کرد.
• یک پارچه کتان را آغشته به ترکیب کنید و پارچه را در داخل مایکروویو گرم کنید.
• به آرامی پارچه گرم شده را بر روی قسمت پایینی شکم بمالید.
• این ترکیب را هر روز استفاده کنید و پس از مالش با آب ولرم شستشو دهید.

نکته: بهتر است در طول دوره قاعدگی از روغن کرچک استفاده نکنید.

حمام نشسته

• طبق پزشک درمان های طبیعی از ترکیب حمام نشسته گرم سرد استفاده شود.
• حمام داغ به شل شدن عضلات لگن کمک می کند و درد شکم را کاهش می دهد.
• حمام سرد به کاهش التهابی که در اثر رشد بافت به وجود می آید کمک می کند.
• دو تشت آب را به صورت جداگانه پر کنید، یکی از تشت ها حاوی آب گرم و دیگری حاوی آب سرد باشد.
• چند قطره روغن روزماری و اسطخدوس را در داخل تشت ها بریزید و هم بزنید.
• به مدت 3 تا 5 دقیقه در تشت آب گرم بنشینید و سپس به مدت یک دقیقه در تشت آب سرد بنشینید.
• این عمل را روزانه 3 تا 5 بار تکرار کنید.

نکته: در طول دوره قاعدگی از این روش استفاده نکنید.

ماساژ لگن

• لگن فرزند خود را با روغن های مناسب مثل اسطخدوس یا روغن چوب صندل ماساژ دهید.
• مقدار مناسبی از روغن را روی کف دست بریزید و سپس شکم فرزند را به صورت چرخشی ماساژ دهید.

بذر کتان

• بذر کتان به کاهش سرعت رشد بافت های اندرومتری ناشی از بیماری کمک می کند.
• آنتی اکسیدان و اسیدهای حاوی امگا 3 موجود در بذر کتان به کاهش سموم در بدن فرزند شما کمک می کند.
• 4 تا 5 قاشق سوپ خوری از بذر کتان را داخل یک لیوان آب بریزید و بگذارید یک شب بماند سپس آب صاف کرده را به فرزند خود بخورانید.
• محلول بذر کتان را تا زمانی که درد کاهش یابد به فرزند خود بخورانید.

زردچوبه

• ماده زرد رنگ موجود در زردچوبه خاصیت ضد التهاب قوی دارد و بیماری آندومتریوز را درمان می کند.
• یک قاشق چایخوری پودر زردچوبه را با عسل و آبلیمو مخلوط کرده و داخل آب جوشیده بریزید و روزانه به فرزند خود بخورانید.
• منبع: آندومتریوز

 سرطان دهانه رحم سرطان ورودی رحم می باشد. گردن رحم بخشی باریک از پایین ترین قسمت رحم است که به گردن رحم معروف است. انجمن سرطان امریکا تخمین می زند تا انتهای سال 2016 حدود 12990 سرطان رحم تشخیص داده می شود. سالانه بیش از 4000 خانم در امریکا در اثر این بیماری در می گذرند. براساس سازمان بهداشت جهانی اگر واکسیناسیون HPV انجام شود، سالانه هزاران نفر نجات داده می شوند. از زمانی که خدمات بهداشت ملی در سال 1988 شروع به کار کردند سرعت سرطان دهانه رحم در انگلیس از 16 نفر در 100000 نفر به 8 نفر در 100000 نفر رسید.

در این مقاله می خوانیم:

دلایل سرطان دهانه رحم

علائم سرطان دهانه رحم

تست و تشخیص احتمالی

درمان سرطان رحم

پیشگیری از سرطان دهانه رحم

دلایل سرطان دهانه رحم

سرطان به دلیل تقسیم کنترل نشده سلول های غیرنرمال اتفاق می افتد. بیشتر سلول ها در بدن طول عمری دارند؛ هنگامی که این سلول های می میرند سلول های جدیدی برای جایگزینی تولید می شوند. سلول های غیر نرمال دو مشکل دارند:

1-    از بین نمی روند
2-    تکثیر آن ها متوقف نمی شود

این تکثیر و تجمع سلول ها منجر به تشکیل غده سرطانی می شود. دانشمندان علت دقیق سرطانی شدن سلول ها را نمی دانند. اما فاکتورهایی وجود دارند که باعث افزایش ریسک پیشرفت سرطان دهانه رحم می شوند. این فاکتورها عبارتند از:

-    نزدیکی جنسی با افراد مختلف یا فعالیت جنسی زیاد: نزدیکی جنسی با افراد مختلف یا نزدیکی با فردی که دچار عفونت شده است موجب افزایش احتمال سرطان دهانه رحم می شود. 

-    سیگار: سیگار عامل افزایش احتمال بیشتر سرطان ها از جمله سرطان دهانه رحم است.

-    سیستم دفاعی ضعیف: افرادی که دچار ایدز شده اند یا افرادی که پیوند عضو دارند و قرص های ایمنی مصرف می کنند.

-    استرس روحی طولانی مدت: خانم هایی که در مدتی طولانی تنش زیادی تحمل کرده اند قادر به مقابله با این بیماری نیستند.

-    باردار شدن در سن پایین: احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم در خانم هایی که پیش از 17 سالگی باردار شده اند نسبت به خانم هایی که بالای 25 سال باردار شده اند بیشتر است.

-    بارداری های متعدد: خانم هایی که حداقل سه فرزند در بارداری های جدا دارند نسبت به خانم هایی که باردار نشده اند بیشتر در معرض سرطان دهانه رحم هستند.

-    قرص های ضد بارداری: مصرف طولانی مدت برخی قرص های ضدبارداری باعث افرایش خطر سرطان می شود.

-    سایر بیماری های انتقالی از طریق نزدیکی جنسی: خانم هایی که دچار بیماری های عفونی مثل سیفیلیس، کالمدیا یا سوزاک شوند بیشتر در معرض سرطان دهانه رحم هستند.

-    مشکلات اجتماعی- اقتصادی: مطالعات نشان می دهد خانم هایی که در مناطق محروم به سر می برند بیش از سایرین در معرض سرطان دهانه رحم هستند.

علائم سرطان دهانه رحم

در مراحل اول هیچ علائمی دیده نمی شود. به همین دلیل خانم ها باید به طور پیوسته آزمایشات مربوط به دهانه رحم را انجام بدهند.

علائم رایج عبارتند از:

•  خونریزی در فاصله پریودی ها
• خونریزی بعد از نزدیکی جنسی
•  خونریزی بعد از یائسگی
•  ناراحتی در طول نزدیکی جنسی
•  ترشحات بدبوی واژن
• ترشحات واژن همراه با خون
•  درد لگن

هر چقدر سرطان دهانه رحم زودتر تشخیص داده شود زودتر درمان می شود. 

تست PAP (برای خانم های بالای 30 سال) به همراه تست HPV باعث می شود سرطان زودتر تشخیص داده شود.

بررسی دهانه رحم- تست PAP یا LBC

در امریکا بیش از 11000 خانم سالانه دچار سرطان دهانه رحم می شوند و 4000 نفر از دست می روند. در صورتی که خانم ها آزمون های دهانه رحم را انجام دهند حجم زیادی از مرگ و میر کاهش می یابد.
انجمن امریکا معتقد است خانم ها باید این تست را از 21 سالگی یا سه سال بعد از اولین نزدیکی جنسی شروع کنند. تست دهانه رحم سرطان را تشخیص نمی دهد؛ این تست تغییرات غیرطبیعی سلول های دهانه رحم را نشان می دهد. اگر این بیماری درمان نشود، سلول های غیرطبیعی تبدیل به سلول های سرطانی می شوند.

آزمایش HPV DNA

- این تست برای بررسی عفونت می باشد. در این تست سلول هایی از دهانه رحم گرفته می شود و تحت آزمون قرار می گیرند.
- در این تست پیش از این که سلول های غیرنرمال دهانه رحم تشکیل شوند خطر سرطان را تشخیص می دهد.
- اگر بیمار علائم و نشانه های سرطان دهانه رحم را ببیند یا اگر تست Pap سلول های غیرنرمال را تشخیص دهد، بیمار باید تحت تست های دیگر قرار بگیرد.

این تست ها شامل:

1- بافت برداری: مقداری از بافت تحت بیهوشی برداشته می شود.

2- بافت برداری مخروطی: یک بافت مخروطی شکل کوچک از دهانه رحم گرفته می شود.

3- LLETZ: معالجه به وسیله حرارت برای برداشتن بافت های غیرطبیعی استفاده می شود. این بافت برای بررسی به آزمایشگاه فرستاده می شود.

4- آزمایش خون: اندازه گیری تعداد سلولهای خون و تشخیص مشکلات کلیه و کبد.

5- بررسی تحت بیهوشی: این کار به پزشک اجازه می دهد واژن و دهانه رحم را با دقت بیشتری مطالعه کند.

6- سی تی اسکن: بیماری نوشیدنی باریم مصرف می کند که در اسکن به صورت سفید دیده می شود. پیش از اسکن، پنبه ای در واژن قرار می دهند و مایع باریم را به داخل مقعد می ریزند.

7- ام آر آی: با استفاده از ام آر آی با یک فنر مخصوص واژن (اندازه گیری حرکات آب در بافت) سرطان دهانه رحم در مراحل ابتدایی تشخیص داده می شوند.  

8- فراصوت لگنی: این دستگاه با استفاده از صداهای با فرکانس بالا تصویری از هدف مورد نظر ایجاد می کند.

معالجه سرطان دهانه رحم

معالجه سرطان به روش های مختلف از جمله عمل جراحی، پرتو درمانی، شیمی درمانی و ترکیب آن صورت می گیرد. تعیین نوع درمان به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد مثل پیشروی سرطان، سن بیمار و سلامتی بیمار.
درمان سرطان در مراحل اولیه سرعت موفقیت آمیزی دارد. هر چقدر سرطان بیشتر پخش شده و پیشرفت کرده باشد سرعت درمان آن کمتر می شود.

روش های درمان سرطان در مراحل اولیه

عمل جراحی راهی رایج برای درمان سرطان دهانه رحم است. در صورتی که بعد از عمل جراحی باز هم سلول های سرطانی در بدن وجود داشته باشند، پرتو درمانی انجام می شود. 
پرتودرمانی برای کاهش احتمال خطر برگشت سرطان نیز استفاده می شود. اگر جراح بخواهد غده را کوچک کرده و سپس آن را عمل کند از شیمی درمانی استفاده می کند (اما این کار خیلی رایج نیست).

سرطان پیشرفته

هنگامی که سرطان در دهانه رحم پیشرفت کرده باشد عمل جراحی راهی مناسب نیست. سرطان پیشرفته به سرطان مهاجم نیست معروف است زیرا سایر قسمت های بدن را نیز تحت تاثیر قرار داده است. این نوع سرطان نیاز به معالجه پیشرفته تری دارد. بیمار به وسیله پرتودرمانی یا ترکیب پرتودرمانی و شیمی درمانی معالجه می شود. در مراحل پیشرفته بیماری، درمان با دارو برای کم شدن علائم و بهبود کیفیت زندگی انجام می شود:

پرتودرمانی

پرتودرمانی با استفاده از پرتوهای پر انرژی اشعه ایکس برای از بین بردن سلول های سرطانی انجام می شود. برخورد اشعه به لگن و اطراف آن عوارض جانبی دارد. برخی از این علائم بعد از درمان بروز می کنند شامل:

•  اسهال
•  استفراغ
• بهم خوردگی معده
• خارش مثانه
• باریک شدن واژن
• به هم خوردن زمان پریودی
•  یائسگی زودهنگام

شیمی درمانی 

شیمی درمانی با استفاده از مواد شیمیایی به درمان بیمار می پردازد. این مواد سلول های سرطانی را از بین می برند. این روش از رشد و تکثیر سلول های سرطانی جلوگیری می کند. شیمی درمانی سرطان دهانه رحم سلول های سرطانی را تحت تاثیر قرار می دهد که در اثر عمل جراحی از بین نرفته اند یا عوامیلی که باعث پیشرفته شدن سرطان می شوند را از بین می برد. سیپلاتین قرصی رایج است که به صورت ترکیبی با پرتو درمانی مصرف می شود.
 عوارض جانبی شیمی درمانی متفاوت است و به نوع قرص بستگی دارد. در ادامه عوارض شیمی درمانی ذکر شده است:

-    ریزش مو
-    اسهال
-    استفراغ
-    خستگی
-    ناباروری
-    یائسگی زودهنگام

آزمایش های بالینی

برای برخی بیمارها آزمایش های بالینی بهترین نتیجه را به دنبال خواهد داشت. برخی از این آزمایشات از درمان های مورد استفاده بهتر و تاثیر گذارتر هستند. آزمایشات بالینی برای بررسی و مطالعه سرطان انجام می شود.

پیشگیری از سرطان دهانه رحم

کارهایی که می توان برای کاهش احتمال ابتلا به سرطان رحم انجام داد:

واکسیناسیون HPV

اگر خانم ها برنامه واکسیناسیون HPV را انجام دهند، سرعت سرطان کاهش چشمگیری می یابد.

نزدیکی مطمئن

واکسیناسیون فقط بدن را در مقابل عوامل HPV محافظت می کند. استفاده از کاندوم در هنگام نزدیکی بدن را در مقابل عفونت های HPV محافظت می کند.

بررسی دهانه رحم

بررسی منظم دهانه رحم باعث می شود سرطان در ابتدا تشخیص داده شود.

تعداد نزدیکی کمتر 

هر چقدر تعداد افرادی که با آن ها نزدیکی دارید بیشتر باشد احتمال سرطان دهانه رحم بیشتر است.

به تاخیر انداختن اولین نزدیکی جنسی

هر چقدر اولین نزدیکی جنسی در سن پایین تری انجام شود، احتمال سرطان دهانه رحم بیشتر می شود. 

سیگار نکشید

افرادی که سیگار می کشند بیشتر در معرض سرطان دهانه رحم می باشند.

منبع: سرطان رحم

برخی زنان شرایط نامطلوب بارداری را تجربه میکنند که بارداری خارج رحم یکی از شرایط نامطلوب بارداری است. در یک بارداری خارج رحم، تخم بارور شده به دیواره داخلی رحم متصل میشود که شبیه بارداری سالم است. این تخم بارور شده به لوله فالوپ یا گاهی در حفره شکمی یا ناحیه دهانه رحم متصل میشود. شرایط برای شما مهلک و کشنده است اگر به موقع درمان نشود.

الان شما درباره علت، نشانه و درمان بارداری خارج رحم کنجکاو میشوید. در این مقاله به علت، علائم و درمان مقاله اشاره می کنیم:

بارداری خارج رحم چیست؟

بارداری،پروسه بارور شدن سلول تخم است. بطور معمول، تخم بارور شده به دیواره داخلی رحم می چسبد در حالیکه در بارداری خارج رحم، تخمک بارور شده در مکان اشتباه متصل میشود و تخمک بارور شده به خارج از رحم متصل میشود.

در برخی از بارداری خارج رحم، تخمک به لوله فالوپ متصل میشود که نوع بارداری را بارداری توبال نامیده میشود. در شرایط نادر، بارداری خارج رحم به تخمدان، دهانه رحم و حفره شکمی متصل میشود.

بارداری خارج رحم از شرایط نرمال بسیار فاصله دارد. شرایط جدی است و زمانی جدی است که سلول تخم زنده نمی ماند و بافتی در کنار بافت نکروزه شروع به رشد میکند. که این پدیده باعث خونریزی و عفونت میشود. از هر 100 بارداری، حداقل دو بارداری بصورت خارج رحم است و این موارد بالای 30 سال افزایش می یابد.گاهی بارداری خارج رحم، به دلیل درمان های ناباروری و یا بیماری های مقاربتی عفونی است.

علایم بارداری خارج از رحم و ریسک فاکتور 

اگر شما هریک از موارد احتمالی زیر را دارید،احتمال بارداری خارج رحم بالا است:

داشتن سابقه بارداری خارج رحم

اگر در گذشته سابقه بارداری خارج رحم دارید، شانس شما از یک در 90 تا یک در 10 افزایش می یابد.

عفونت و یا التهاب

عفونت لوله فالوپ، رحم و یا تخمدانها و یا همچنین التهاب لوله فالوپ شانس ابتلا به بارداری خارج رحم را افزایش میدهد. کلامیدیا و یا سوزاک عامل اصلی عفونت است.

ساختار ناقص لوله فالوپ

بارداری خارج رحم در مواردی که لوله فالوپ تغییر شکل داده و یا مادرزادی ناقص است احتمال آن بالا است.

ناباروری

مشکلات باروری و همچنین استفاده از داروهای بارور کننده شانس بارداری خارج رحم را افزایش میدهد.

جراحی های مرتبط

جراحی هایی مانند آپاندیس، عمل سزارین می تواند با باعث افزایش شانس بارداری خارج رحم شود.

داروهای ضد بارداری

احتمال بارداری با استفاده از IUD و یا هر قرص پایین است. و این داروها باعث افزایش شانس بارداری خارج رحم است.

سیگار کشیدن

سیگار کشیدن قبل از لقاح باعث افزایش شانس بارداری خارج رحم میشود. هر چه بیشتر سیگار بکشید این خطر افزایش می باید.

سن

در سنین بالای 40 سال احتمال بارداری خارج رحم افزایش می یابد.

اندومتریوز

اندومتریوز باعث افزایش شانس بارداری مشود.

علائم بارداری خارج رحم

علائم در مراحل اولیه بارداری آشکار است اما از هر زن با زن دیگر متفاوت خواهد بود. البته ممکن است تا لحظه آخر علائم بروز نکند.

در مراحل اولیه بارداری، ممکن است شما علائمی شبیه علائم بارداری معمولی داشته باشید.که شامل:

• حساس شدن سینه ها
• تهوع
• خستگی
• لکه بینی واژینال یا خونریزی

درد شکم یا حساس شدن

در برخی موارد، متخصصین  قادر به تشخیص بارداری خارج رحم با تست شکم هستند. اگر هریک از علائم زیر را داشتید سریعا به پزشک مراجعه کنید:

درد یا حساس شدن در شکم و یا ناحیه لگن

درد شدید و مداوم که می تواند بصورت خفیف و یا ملایم پیشرفت کند. درد ممکن است در هرجای شکم و یا لگن همراه با نهوع و استفراغ باشد.

خونریزی واژینال و لکه بینی

در مراحل اولیه بارداری، شانس خونریزی وجود دارد. خون از رنگ قرمز تا قهوه ای، روشن و یا تیره،پیوسته و یا مقطعی متفاوت خواهد بود.

درد شانه

درد در شانه بویژه وقتی دراز کشیده اید نشانه بارداری خارج رحم است. عامل اصلی درد هم خونریزی داخلی است که سیگنال هایی را به ناحیه شانه می فرستد.

سایر علائم:

• شوک
• ضعف
• سرگیجه

تشخیص بارداری خارج رحم

اگر علائم بارداری خارج رحم را داشتید، پزشک برای شما تست های زیر را تجویز میکند:

تست خون

در این آزمایش سطح هورمون بارداری((HCG، چک میشود که بسیار بالا است

سونوگرافی

در خیلی از موارد جنین مرده است.

درمان بارداری خارج رحم

درمان به تشخیص اولیه، مرحله بارداری، سطح هورمون ها و علادم شما بستگی دارد.

مدیریت درمان

اگر بارداری خارج رحم در همان هفته ششم بارداری تشخیص داده شود. می تواند کم خطرتر باشد.

درمان دارویی

اگر پزشک ببیند سطح هورمون بارداری پایین است، ضربان قلب یده نمیشود و علائم ریز مراحل اولیه باردری است. داوهای ضد سرطان، متوترکسات تزریق میکند. برخی هم ب درمان پزشکی پاسخ نمیدهد و نیاز به جراحی دارند.

عمل جراحی

در ورت عدم دفع  جنین باید عمل جراحی باز انجام شود.

آیا امکان بارداری بعد از داشتن یک بارداری خارج رحم وجود دارد؟

اکثر مادرانی که این تجربه بد را داشته اند بعد از آن بارداری سالمی خواهند داشت. لیزر به تخمدان آسیب می رساند و از آن اجتناب کنید.عفونت و بیماری های مقاربتی اهمیت دارد. قبل از اقدام به بارداری حتما با پزشک خود مشورت کنید.

منبع: بارداری خارج رحم

افسردگی مانند آنفولانزا و سرماخوردگی نیاز به مراقبت دارد. فهمیدن این که یک فرد افسرده است یا به شدت ناراحت است از روی علائم آن و شدت آن تعیین می شود. درمان افسردگی از فردی تا فرد دیگر متفاوت است اما برخی روش ها بیشتر کارساز است. با درمان درست، علائم افسردگی کاهش می یابد و تاثیر آن بر زندگی روزمره کم می شود.

• اگر احساس افسردگی دارید مانند احساس ناراحتی، از دست دادن علاقه و تمایل به چیزهایی که قبلا موردعلاقه شما بودند افسرده شده اید. این علائم حداقل دو هفته باید طول بکشد یا بیشتر روز به طول بینجامد:
• این علائم ممکن است دو هفته یا بیشتر متوقف شوند و دوباره دیده شوند. این حالت تغییرات زیادی بر روحیه ایجاد می کند. ممکن است دیگر به مدرسه نروید و یا سرکار نروید. همچنین ممکن است علاقتان را به سرگرمی ها و فعالیت های قبلی مثل ورزش، کارهای هنری و دیدن دوستانتان از دست بدهید.
• اگر اتفاق ناراحت کننده ای مانند مرگ یکی از اعضای خانواده اتفاق افتاده باشد، ممکن است علائم افسردگی را مشاهده کنید. با پزشک صحبت کنید و ببینید علائم نشان داده شده علائم افسردگی است یا خیر.

فرد افسرده علائم دیگری نیز نشان می دهد. به لیست دو هفته قبل خود نگاه کنید و ببینید اگر بیشتر از سه علامت افسردگی را دارید احتمالا افسرده هستید. علائم شامل:

• از دست دادن اشتها و لاغر شدن
• به هم ریختن زمان خواب
• خستگی و از دست دادن انرژی
• افزایش خشونت یا کاهش فعالیت
• احساس گناه کردن
• تمرکز ضعیف
• فکر به مرگ، تلاش برای خودکشی و نقشه کشیدن برای آن

اگر شما یا کسی که می شناسید فکر خودکشی دارد، حتما با اورژانس تماس بگیرید. بدون کمک یک متخصص این افکار را رها نکنید.

• ناراحتی در اثر تغییرات ایجاد شده در زندگی، استرس و تغییر آب و هوا اتفاق می افتد. روش تشخیص تفاوت از شدت و مدت علائم مشخص می شود. اگر علائم افسردگی دو هفته یا بیشتر طول بکشد افسرده هستید.
• یک اتفاق بزرگ مانند از دست دادن یکی از نزدیکان علائم افسردگی را به همراه دارد. افراد افسرده فعالیت های معمولی روزانه را نمی توانند انجام دهند و سخت است. 

• از فعالیت های روزانه خود لیست برداری کنید. اگر الگویی در آن وجود دارد در نظر بگیرید. اگر در فعالیت های روزانه که با شادی انجام می دادید کاهشی اتفاق می افتد توجه کنید. 
• به لیست توجه کنید اگر فعالیتی که نشانه رفتار خطرناک است به آن توجه کنید. افراد افسرده رفتار خطرناکی نشان می دهند و به عواقب آن دقت نمی کنند و به تاثیر رفتارشان بر زندگی اطرافیان نیز توجه نمی کنند.

• سعی کنید از دیگران کمک بگیرید.
• از دیگران درباره تغییر رفتار خود بپرسید. از افرادی که شما را می شناسند مانند دوستان یا اعضای خانواده درباره تغییر رفتار خود بپرسید. 
• دیگران به تغییر رفتار شما مانند دشوار بودن فعالیت های ساده مانند حمام کردن دقت می کنند.

برخی بیماری ها با علائم افسردگی همراه هستند مانند بیماری های مربوط به تیروئید یا بیماری هایی که بر سیستم هورمونی تاثیر می گذارند. با پزشک خود در این باره صحبت کنید.
برخی شرایط پزشکی مانند بیماری های مزمن می تواند منجر به علائم افسردگی شود. در این شرایط مشاوره با یک فرد متخصص به شما کمک می کند منشا علائم را دریابید.

متخصص های متفاوتی با مهارت های مختلف وجود دارند که به شما کمک می کنند. می توانید یکی از این متخصصان را ملاقات کنید.

مشاور: مشارو به شما کمک می کند بر دوره سختی که در زندگی با آن روبرو هستید غلبه کنید. این نوع درمان می تواند کوتاه مدت یا طولانی مدت باشد و در بیشتر موارد هدف گرا است. مشاور از شما سوالاتی می پرسد و به حرف های شما گوش می دهد. مشاور به شما کمک می کند ایده ها و جملات خاصی را تحلیل کنید. آن ها به شما کمک می کنند احساسات و مشکلات محیطی خود را عنوان کنید و دلیل اصلی افسردگی مشخص شود.

روانشناس بالینی: در این روش آزمایشاتی برای تشخیص انجام می شود و بیماری های رفتاری و روحی مطالعه می شود.

روانپزشک: در این روش از دارو برای درمان استفاده می شود. همچنین آزمایشات و مشاوره نیز انجام می شود.

برای پیدا کردن پزشکی بهتر با  دیگران مشورت کنید. برخی سازمان های روانشناسی نیز اعضای خود را برای مشاوره معرفی می کنند.

• کسی را پیدا کنید که به شما آرامش بدهد. یک مشاوره نادرست باعث می شود افسردگی شما ادامه یابد و بدتر شود. به یاد داشته باشید تمام روانشناسان یکسان نیستند. کسی را پیدا کنید که مناسب حال شما باشد.
• مشاور شما را تشویق می کند حرف بزنید و به حرف های شما گوش می دهد. در ابتدا شروع درد و دل کردن سخت است اما در برخی افراد قطع کردن صحبت سخت تر است.

باید مشاور روانشناسی تحصیلات لازم را داشته باشد. معمولا وب سایت های مربوط به روانشناسی اطلاعات کافی در خصوص انتخاب روانشناس، طریقه انتخاب و مدارک موردنیاز آن ها را به شما می دهد.

اگرچه بیماری های روحی نیز مانند بیماری های فیزیکی تحت بیمه قرار می گیرند اما نوع بیمه شما نیز بر نوع درمان تاثیر می گذارد. با شرکت بیمه خود صحبت کنید و مطمئن شوید هزینه های درمانی در اختیار شما قرار می گیرد. بنابراین می توانید پزشکی که تحت پوشش بیمه است را ملاقات کنید.

سه نوع اصلی درمان بیشترین سود را برای بیمار دارد. رفتار درمانی، درمان شخصی و روانشناسی رفتاری. مشاور بهترین درمان را برای شما مشخص می کند.

رفتار درمانی: هدف از این درمان تغییر باورها و نظرات اصلی می باشد که باعث بروز علائم افسردگی شده اند
درمان شخصی: این درمان بر تغییر زندگی، رفتار و مهارت های اجتماعی و شخصی که باعث افسردگی شده اند مربوط می شود. 
روانشناسی رفتاری: این درمان به انجام فعالیت های لذت بخش و کاهش فعالیت های آزاردهنده منجر می شود. این روش با استفاده از آموزش مهارت های اجتماعی، حل مشکلات و برنامه ریزی انجام می شود.

تاثیر مشاوره کم است. باید چند ماه انتظار بکشید در جلسات مشاوره شرکت کنید تا تاثیر آن را ببینید. امید خود را از دست ندهید.

قرص های ضدافسردگی بر سیستم عصبی مغز تاثیر می گذارند. این قرص ها براساس عصب هایی که تاثیر می گذارند دسته بندی می شوند.
قرص های رایج شامل تریکلیکس میباشد. می توانید نام قرص ها را از طریق سرچ آنلاین پیدا کنید. مشاور بهترین درمان را به شما پیشنهاد می دهد.
مشاور قرص های مختلفی به شما می دهد تا زمانی که یکی از آن ها اثر کند. تغییرات مختلف را بر حالات خود در روز بنویسید. قرص را تغییر دهید تا زمانی که تاثیر مثبت آن را ببینید و مشکل شما حل شود.

اگر قرص های ضدافسردگی به تنهایی موثر واقع نشدند، احتمالا روانشناس قرص های آنتی سیکوتیک نیز به شما می دهد. سه نوع از این قرص وجود دارد: آریپیپرازول، کواتیاپین و ریسپریدان. همچنین گاهی ترکیبی از دو قرص تجویز می شود. این درمان در حالتی استفاده می شود که قرص های افسردگی به تنهایی عمل نکنند.

برای افزایش تاثیر درمان، هم زمان با مصرف قرص با مشاور نیز ملاقات داشته باشید.

قرص های ضد افسردگی به آرامی اثر می کنند زیرا بر تعادل شیمیایی مغز تاثیر می گذارند و باعث بهبود می شوند. در واقع حدود سه ماه زمان لازم است تا قرص های افسردگی اثر کنند.

• سعی کنید الگوی خواب، سلامتی، انرژی و حالات روحی خود را بنویسید. این مسئله به نگاهی عمیق تر به حالات شما کمک می کند.
• افرادی هستند که نوشتن کتاب یا مجله را تدریس می کنند یا سایت هایی هستند که به شما کمک می کنند ساختارهای بهتری در نوشتن داشته باشید.

سعی کنید هر روز بنویسید حتی اگر چند دقیقه زمان دارید. بعضی روزها ساعت ها دوست دارید بنویسید اما بعضی روزا انرژی کمتری دارید. سعی کنید هر روز بنویسید. 

سعی کنید همیشه ابزاری که برای نوشتن استفاده می کنید به همراه داشته باشید. استفاده از لپ تاپ، موبایل یا تبلت نیز به شما کمک می کند هر زمانی که تمایل دارید بنویسید امکانات لازم را در اختیار داشته باشید.

فقط بنویسید مهم نیست جملات شما الگوی خاصی داشته باشند یا خیر. نگران گرامر و املای کلمات نباشید. نگران نباشید بقیه راجع به شما چه فکر می کنند.

می توانید مقاله را فقط برای خودتان نگهدارید. می توانید با افراد خانواده یا دوستانتان یا مشاور سهیم شوید شاید این کار به شما کمک کند. این کار به خود شما بستگی دارد.

• برخی غذاها مانند شکلات، گوشت فراوری شده، دسرهای شیرین، غذاهای سرخ شده، محصولات لبنی چرب باعث افزایش علائم افسردگی می شوند.
• غذاهایی که باعث کاهش افسردگی می شوند بخورید. غذاهایی که علائم افسردگی را کاهش می دهند شامل میوه ها، سبزیجات و ماهی مصرف کنید. افزایش این موادغذایی ویتامین ها و موادمغذی بدن را افزایش می دهد و باعث افزایش سلامتی بدن می شود.

• این رژیم شامل مصرف موادغذایی حاوی سبزیجات، میوه ها، ماهی، روغن زیتون، آجیل و حبوبات می باشد. 
• این رژیم حاوی الکل نیست زیرا الکل یکی از عوامل ایجاد افسردگی است. 

در حالی که هیچ مدرکی برای اثبات کاهش افسردگی با مصرف این موادغذایی وجود ندارد، اما مصرف این موادغذایی به همراه یکی از روش های درمان افسردگی موثر می باشد.

• دو ساعت بعد از مصرف هر ماده غذایی تاثیر آن را بر حالات روحی خود بررسی کنید. براساس نوع روحیه خود به غذایی که خورده اید فکر کنید. 
• نیازی نیست غذاهایی که می خورید را هر روز بنویسید ولی به تغییر حالات خود توجه کنید و غذاهایی که باعث افسردگی می شوند را کنار بگذارید.

با پزشک صحبت کنید و براساس علایق خود، سایز خود و سابقه ورزشی بهترین روش ورزش را مشخص کنید. با پزشک یا مربی درباره ارزیابی تناسب اندام خود صحبت کنید.
همچنین پزشک یا مربی ورزشی که برای شما مناسب است را مشخص می کند و راه هایی که شما را تشویق به شروع ورزش می کند را نشان میدهند.

ورزش به بهبود حالات روحی کمک میکند. ورزش به اندازه مصرف قرص موثر است. کارشناسان معتقدند ورزش به آزادسازی هورمون ها کمک می کند و باعث نظم در خواب و استراحت می شود.
قسمت مثبت ورزش برای افسردگی این است که برخی ورزش ها مانند دویدن هیچ هزینه ای ندارند.

اهداف خود را مشخص کنید و برای رسیدن به آن ها تلاش کنید. 

در ابتدا ساده ترین هدف را در نظر بگیرید؛ رسیدن به آن به شما انگیزه می دهد و موفقیت را به زودی تجربه می کنید. همچنین باعث می شود اعتمادبه نفس بیشتری داشته باشید. اگر در ابتدا سخت است هدفی بلند مدت قرار دهید و به آن عمل کنید اهداف کوتاه مدت در نظر بگیرید به عنوان مثال در ابتدا یک هفته روزی به مدت ده دقیقه بدوید سپس یک ماه و پس از آن یک سال. این هدف بندی به موفقیت شما کمک می کند.

هر دفعه که ورزش می کنید قدمی در جهت بهبود حال شما می باشد. حتی پنج دقیقه راه رفتن از ورزش نکردن بهتر است. هر دفعه ورزش راهی رو به جلو در جهت بهبود شما می باشد.
ورزش های قلبی عروقی انجام دهید. این گونه ورزش ها مانند شنا کردن، دویدن یا دوچرخه سواری ورزش هایی مناسب برای درمان افسردگی می باشند. 

با یکی از دوستان یا اعضای خانواده راجع به ورزش کردن صحبت کنید. این افراد ممکن است مشوق شما برای ورزش کردن یا باشگاه رفتن باشند. 

• نور خورشید بر حالت روحی شما تاثیر مثبت دارد. به دلیل ویتامین د موجود در آن. لازم نیست وقتی بیرون هستید کار خاصی انجام دهید فقط روبه آفتاب بنشینید. 
• برخی مشاورین برای بیمارانی که در مناطق سردسیر زندگی می کنند و نور کمتری می بینند استفاده از لامپ های نور خورشید را تجویز می کنند. این لامپ ها تاثیر مشابه با رو به خورشید نشستن دارند.
• در هنگام بیرون نشستن از عینک آفتابی و کرم ضد آفتاب استفاده کنید. 

پیاده روی، باغبانی و فعالیت های خارج از منزل تاثیر مثبت دارد. برخی از این فعالیت ها به ورزش مربوط می شود اما نیازی به تمرکز بر روی ورزش نیست. در معرض هوای آزاد باشید و طبیعت به آرامش و راحتی فکر و ذهن و بدن شما کمک می کند.

کاری خلاقانه انجام دهید مانند نوشتن، نقاشی کردن، رقصیدن یا فعالیت های خلاقانه دیگر . این امور به جلوگیری و کاهش افسردگی کمک میکنند. 

• این قرص ها بر افسردگی اثر دارند. هرچند تاثیر آن ها از قرص های تلقینی کمتر است. 
• نکات ذکر شده بر روی پاکت قرص را در نظر بگیرید و بر اساس آن عمل کنید.

• مقدار خلوص و کیفیت این قرص از تولیدکننده تا مصرف کننده تغییر می کند بنابراین قرص را از مکان های معتبر تهیه کنید.
• این قرص ها را  با قرص های دیگر مصرف نکنید. زیرا خطرناک است.
• این قرص ها باعث می شود قرص های دیگر کم اثرتر شوند. اگر قرص دیگری مصرف می کنید حتما با پزشک خود مشورت کنید.

• مکمل های دیگر جایگزین مکمل سادنوسیل متیونیل می باشند. این مکمل ها مولکول های طبیعی هستند.
• آماده سازی این مکمل ها متفاوت است و مواد سازنده آن ها از تولید کننده ای به تولید کننده دیگر فرق می کند.
• توضیحات نوشته شده بر روی پاکت را بخوانید و مطابق با آن عمل کنید.

• طب سوزنی روشی سنتی در چین است که با استفاده از داخل کردن سوزن در قسمت های مختلف بدن، نامتعادل بودن اندام ها و انرژی مسدود شده آزاد می شود. 
• با شرکت بیمه خود صحبت کنید و ببینید طب سوزنی تحت پوشش بیمه است یا خیر.
• مطالعات نشان می دهد طب سوزنی می تواند افسردگی را از بین ببرد.

• این درمان در افسردگی های شدید تجویز می شود؛ هنگامی که فرد قصد خودکشی دارد، از جنون رنج می برد، یا جنون همراه با افسردگی دارد یا به سایر درمان ها جواب نداده است. درمان با بی حسی شروع می شود سپس شوک هایی به مغز وارد می شود.
• این درمان بیشترین تاثیر را بر افسردگی دارد.
• اما مشکلاتی نیز مانند تاثیر قلبی عروقی و تاثیر بر حافظه دارد. 

• این درمان با استفاده از سیم های مغناطیسی در اطراف مغز برای تحریک آن انجام می شود. این درمان برای افسردگی های شدید که با قرص درمان نمی شوند استفاده می شود.
• این درمان باید روزانه انجام شود و بیشتر افراد نمی توانند آن را تحمل کنند.

• این روش درمان با استفاده از دستگاهی که اعصاب واگ را تحریک می کند انجام می شود. این درمان برای افرادی که با قرص درمان نشده اند استفاده می شود. 
• تاثیر این روش بر روی داده های مغز محدود است و عوارضی نیز مانند اختلال در کار سایر روش ها و دستگاه های درمانی دارد. 

• این درمان نوعی درمانی تجربی است که توسط سازمان پزشکی تایید نشده است. این دستگاه قسمتی از مغز را تحت تاثیر قرار می دهد و آن را تحریک می کند.
• اطلاعات اندکی در خصوص تاثیرگذاری این روش وجود دارد. این روش هنگامی استفاده می شود که روش های دیگر به نتیجه نرسیده اند.
• استفاده از روش نروفیدبک. این روش زمانی استفاده می شود که فرد افسرده الگوی خاصی در مغز نشان می دهد و برای آموزش مجدد مغز استفاده می شود. روش جدید نروفیدبک، استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی است. 

منبع: افسردگی